Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

de grote doorbraak: de publicatie of de acceptatie?

Niet zo lang geleden had ik een topic geopend over dierenleed. Toen hebben we het ook over het publiceren in Amerika gehad. Hoe geweldig of niet, hoe mogelijk of onmogelijk... Ik ben bijna bang om dit hardop te zeggen, om mezelf niet te 'jinxen', aan de andere kant ben ik ook weer zo nuchter om te denken... ach, dit heb ik dan mee en dat is ook leuk. Ok, ik hou jullie niet langer in spanning: Een grote uitgever (o, jongens, als dit lukt! Jullie zullen het niet geloven) heeft positief gereageerd op mijn brief en aantal voorbeeldhoofdstukken die ik had opgestuurd. Positief betekent: ze willen mijn complete manuscript zien! Dit is natuurlijk nog geen bevestiging, in de zin van, het kan nog alle kanten op. Ik heb zo'n raar gevoel in mijn buik. Maar, ik ben voorzichtig met dromen, doe het liever niet, praat met niemand hierover al kan ik me moeilijk inhouden (zoals jullie gemerkt hebben) Kent iemand deze gevoelens van onmacht en opgekropt verlangen? En trouwens, al komt die grote doorbraak, dan ben je er nog niet. Zullen ze me willen? Kan ik meer hiervan? Kan ik beter? :paranoid: Geef me aub een virtuele klap om me te kalmeren, please?

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een heerlijke gevoel, maar wat een lange wachttijd voor je. En uitgegeven worden in Amerika is echt geweldig. De potentiele klantengroep is zo waanzinnig groot dat de verkoopcijfers altijd wel in orde komen. Ik duim met je mee. :thumbsup:

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Super Lil! :thumbsup:
Wel grappig dat ik niet eens mijn familie hierover heb verteld, maar jullie - mijn geheimzinnige schrijversforum! Ssshhhh... :cool:
Dat vind ik volstrekt normaal. Ten eerste ben je hier redelijk anoniem, waardoor je je gevoelens juist echt kunt tonen. Ten tweede weet ik niet in hoeverre jouw familie meeleeft, maar mijn familie nauwelijks. Dan moet ik het toch echt van mijn echtgenoot vriendin hebben. Ten derde kun je er van de schrijvers hier van uitgaan dat ze je volledig begrijpen! :) De spanning kan ik me goed voorstellen. Ik ben al vreselijk gespannen over Pica, terwijl ik niet eens een reden heb om aan te nemen dat ze mijn verhaal al gelezen hebben...

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Blijf dromen. Denk aan al het mooie wat er zou kunnen gebeuren en geniet daar vast van. Het kan geen kwaad en heeft nergens invloed op. En als het dan straks niet doorgaat (wat natuurlijk onzin is), dan nemen ze dat nooit meer af. Ik ben heel benieuwd hoe het verder gaat, maar het klinkt allemaal veelbelovend.

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
LIL, ga op een buitenlandse reis, naar de maan ofzo (in hogere atmosferen ben je immers al) Ik duim voor je, wat een leuke en heerlijke spanning voor je. :thumbsup: :thumbsup:

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
marriejeanne, Draaikever: Deal! Zodra ik weet wat me te wachten staat - enkele maanden geduld - ga ik jullie vragen beantwoorden. Geen probleem.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Super Lil! :thumbsup:
Wel grappig dat ik niet eens mijn familie hierover heb verteld, maar jullie - mijn geheimzinnige schrijversforum! Ssshhhh... :cool:
Dat vind ik volstrekt normaal. Ten eerste ben je hier redelijk anoniem, waardoor je je gevoelens juist echt kunt tonen. Ten tweede weet ik niet in hoeverre jouw familie meeleeft, maar mijn familie nauwelijks. Dan moet ik het toch echt van mijn echtgenoot vriendin hebben. Ten derde kun je er van de schrijvers hier van uitgaan dat ze je volledig begrijpen! :) De spanning kan ik me goed voorstellen. Ik ben al vreselijk gespannen over Pica, terwijl ik niet eens een reden heb om aan te nemen dat ze mijn verhaal al gelezen hebben...
Trenke :ok, ik versta jou. Blijkbaar hebben we meer gemeen dan we denken. Bijzonder. En over de spanning. Volgens mij hoort dat in ons levensverhaal: geen spanning = geen drijfveer ?

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
DeEllis, Rapid, sabarinde en iedereen: masha, masha danki! Ik voel me net kleinduimpje. Ik zie mezelf staan voor die kolossale reuze-deur - die gaat nu piepend open en blijft ineens op een kiertje staan. 'Wie is daar?' roept dan een zware stem, waarna een antwoord volgt - het luid gejuich van forumduimpjes: 'Het is open! HOERAAAAA!' Maar, gaat de deur open? Gaat de deur dicht? Gaat het Kleinduimpje lukken om door het kiertje naar binnen te glippen? Gaan zijn broertjes en zusjes mee? Blijf kijken. Het wordt vervolgd! :unibrow:

Lid sinds

17 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mmm! Lekker! Even off-topic; ik ga zaterdag voor een etentje Pom en Kippenpastei maken met een lekkere Pindasoep vooraf. Heb er nu al zin in. Ik ga op jouw grote doorbraak proosten. Nu! Met een glas lekkere rode wijn. Met een stevige Pluisebollengroet.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Pluisebol: mmmmmmmm... dat kan alleen goedkomen. Waus: is ook mmmmmmmm... als tag dan maar? :unibrow:

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm!!!!
Oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo dit kan dus ook! :wink:

Lid sinds

17 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik duim ook mee! Vier maanden is wel lang. Dit is jou gelukt zonder literaire agent?

Lid sinds

17 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Lil wat je verkeerd doet is dat die o niet lang genoeg is ;) Oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo!

Lid sinds

19 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik voel me net kleinduimpje. Ik zie mezelf staan voor die kolossale reuze-deur - die gaat nu piepend open en blijft ineens op een kiertje staan. 'Wie is daar?' roept dan een zware stem, waarna een antwoord volgt - het luid gejuich van forumduimpjes: 'Het is open! HOERAAAAA!' Maar, gaat de deur open? Gaat de deur dicht? Gaat het Kleinduimpje lukken om door het kiertje naar binnen te glippen? Gaan zijn broertjes en zusjes mee? Blijf kijken. Het wordt vervolgd! :unibrow:
Als het deurtje open GAAT, zal het deurtje open ZIJN. Er is geen overgang tussen dicht of open. Maar... als men een heel manuscript wil lezen, zegt dat dat men geïnteresseerd is in datgene wat men gelezen heeft. Of de rest hen net zo zal bevallen, weet je niet. Maar hoopvol is het wel. Misschien willen ze dat je nog eens iets herschrijft of zo. Nou, dan doe je dat toch.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik duim ook mee! Vier maanden is wel lang. Dit is jou gelukt zonder literaire agent?
Ja, het kan dus nog zonder literaire agent. Ik vraag me af of alle uitgeverijen zo denken, want sommigen geven dat nadrukkelijk aan met 'agented authors only', maar als het nergens staat, dan zou ik zeggen: druk die ms door! Enne, 4 maanden lang? Antwoord op aanvraag: 4-6 weken, Ms: 4-6 maanden (dit is doornee)

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik voel me net kleinduimpje. Ik zie mezelf staan voor die kolossale reuze-deur - die gaat nu piepend open en blijft ineens op een kiertje staan. 'Wie is daar?' roept dan een zware stem, waarna een antwoord volgt - het luid gejuich van forumduimpjes: 'Het is open! HOERAAAAA!' Maar, gaat de deur open? Gaat de deur dicht? Gaat het Kleinduimpje lukken om door het kiertje naar binnen te glippen? Gaan zijn broertjes en zusjes mee? Blijf kijken. Het wordt vervolgd! :unibrow:
Als het deurtje open GAAT, zal het deurtje open ZIJN. Er is geen overgang tussen dicht of open. Maar... als men een heel manuscript wil lezen, zegt dat dat men geïnteresseerd is in datgene wat men gelezen heeft. Of de rest hen net zo zal bevallen, weet je niet. Maar hoopvol is het wel. Misschien willen ze dat je nog eens iets herschrijft of zo. Nou, dan doe je dat toch.
marriejeanne, ik weet zeker dat ik moet herschrijven, dat weet je gewoon bij voorbaat, en je doet het. Het moet (voor mij) elke keer het beste boek zijn dat ik tot dan heb geschreven. Meestal is dat niet zo, want je blijft groeien en ziet pas hoe je vordert, als je af en toe achterom kijkt. Het stoort me niet, hoor. Ik accepteer dat ik geen wonder ben, maar gewoon een schrijver die elke keer het beste boek dat ze ooit heeft geschreven schrijft. :)

Lid sinds

17 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
En als ze het nou zo willen veranderen dat je er niet meer achter staat? Doe je het dan ook, omdat het toch een geweldige kans is?

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
En als ze het nou zo willen veranderen dat je er niet meer achter staat? Doe je het dan ook, omdat het toch een geweldige kans is?
Zo makkelijk ben ik ook weer niet, maar ik geloof wel dat een uitgeverij (dat verwacht ik van mijn werkgever) naast het willen publiceren van een goed boek, waardeert als een schrijver achter zijn/haar boek staat. Ik onderhandel graag, dus gewoon vragen 'is dit niet beter? stel dat we het zus of zo...' Proberen er samen uit te komen. En open kaart spelen vanaf dag 1.