@Denise Er bestaat niet zoiets als een winterseizoen in het Middellandse Zeegebied, in die mate dat scheepvaart daardoor belemmert wordt. Je hebt te maken met een aantal stormwinden die dat wel met zich brengen: a) de Poniente - waait specifiek door de Straat van Gibraltar en is een westelijke (storm)wind; b) de Mistral - stormwind uit de Alpes Maritimes en Pyreneeen, komt uit het noordwesten tot noordoosten; c) de Levante - een oostelijke stormwind die het varen in het westelijke deel heel onplezierig kan maken; d) de Tramontana - de westelijke valwinden uit de bergen van Marokko en Spanje die soms zo sterk zijn dat een schip kan kapseizen. De Levante en Tramontana komen het hele jaar door voor. De Poniente meestal in voorjaar en najaar. Mistral idem. Voor de Lybische en Algerijnse kust heb je ook nog de zuidelijke Khamshin, maar daar heb ik niet zoveel ervaring mee.

@ThePhantom Dank je voor de informatie! Hoe het verder precies zit, weet ik niet, maar ik heb toch op verschillende plekken gelezen dat het scheepvaartseizoen bij de Romeinen begon in maart en dan tot oktober/november liep. In de wintermaanden werd niet gevaren. Wat voor reden ze daar dan voor hadden weet ik niet. Misschien bijgeloof? Er waren ook verder een aantal dagen waarvan ze dachten dat het ongeluk bracht. 24 augustus, bijvoorbeeld, en da's mijn verjaardag :)

Of ik over de Romeinen moet schrijven?? O ja, absoluut :nod: Het is 1 van mijn favoriete tijdperken. En ja, ik geef toe dat je wel een heleboel research moet doen en dat sommige dingen helemaal niet handig zijn. Het beperkte aantal voornamen, bijvoorbeeld, frustreert mij mateloos. Maar ik vind het tegelijk ook wel weer heel interessant om over Romeinse gewoontes e.d. te lezen. Hoe zit dat met jouw verhaal in Pakistan? Dat is ook een heel eigen cultuur, dus ook een hoop research zeker? P.S. Dit gaat he-le-maal niet meer over het weer, hè?

Ja, precies. Bij het Pakistan van 3700 jaar geleden kun je veel meer je eigen fantasie gebruiken. Het irritante vind ik trouwens dat gemiddelde lezer lang niet zo veel van de Romeinen weet als ik, maar toch vind ik dat de historische informatie moet kloppen.

Ja, Waus, je hebt gelijk. En ik vind het ook een uitdaging om het zo te schrijven dat mensen die weinig van de Romeinen weten het ook begrijpen. Ik heb zelf bijvoorbeeld wel eens een boek gelezen met allemaal Latijnse/Romeinse woorden erin die je dan in een woordenlijst kunt opzoeken. Dat probeer ik te vermijden. Het verhaal moet zo normaal mogelijk zijn, maar wel een goed beeld geven van de tijd.

Dat lijkt me het tergende van historische romans: de research. Jan Brokken heeft ooit gezegd dat het schrijven van non-fictie tien keer zoveel onderzoek vergt als het schrijven van fictie, en het schrijven van een historische roman tien keer zoveel als non-fictie. Een van de schoolvoorbeelden van de historische roman blijft Flaubert's Salammbo. Het is een roman over het oude Carthago. Je moet er wel even voor gaan zitten, maar als je een historische roman schrijft is het denk ik wel de moeite waard. Wat het beschrijven van weersomstandigheden betreft: dat hangt er denk ik ook een beetje vanaf hoe goed je er in bent. Als je Allard Schoeder hoort zeveren over het weer in de Hydrograaf, dan weet je precies wat voor weer het is. Knap is dat. Maar voor weinigen weggelegd, vermoed ik.