@marriejeane, Ariadne, Meerijden mag. Het is trouwens niet echt een auto om broodjes mee te gaan halen. Min of meer een hobby. Ik verzorg alle onderhoudsbeurten zelf. Bij een vriend kan ik hiervoor de brug gebruiken en als ik ergens niet uit zou komen een monteur lenen. De meeste tijd staat die kat van mij dan ook achter slot en grendel. Toch heeft iemand enkele weken terug de leaper van mijn motorkap afgebroken (lees: gestolen) en de motorkap beschadigt. Onderaan een plaatje. De teardropvelgen en banden heb ik ondertussen vervangen door velgen van een XK8 en bredere banden erop gezet.

@jacqueline, Op een oefenterrein? Oké dan. @DeEllis, Dat klopt. Maar het is een kwestie van loslaten. Heel nuchter bekeken blijft het uiteindelijk toch maar een auto, die nota bene 1 op 6,5 in de stad en 1 op 9 op de snelweg verbruikt. Een hoop staal met een 4.0 liter motor, 226 pk... (zwijmel)... ...en als je met een snelheid van 68 km/h op een muur knalt, blijft de motor op zijn plaats en knal je hooguit met je voorhoofd op het stuurwiel... @marriejeanne Ik heb hiervoor 2 Honda Akkord gehad. De tweede was ook zo'n mooie wijnrode. Hele goede auto's. De motoren zijn niet klein te krijgen. Welke Party? Volgens mij is dat nu alles heel erg off-topic geworden. Maar zolang ik mijn eigen topic vervuil is dat niet zo erg, toch?

En ik rij ook heel vaak met de Daihatsu Cuore van mijn vriendin. Heel erg zuinig en je komt overal waar je naartoe moet. Kanttekening: Ik voel me er niet zo veilig in. Maar voorzichtig rijden en met fouten van anderen rekening houden wil wel eens helpen. Ik rij nu 24 jaar schadevrij.

@Ariadne http://www.blancoregel.org ;)

Om weer terug te komen op het oorspronkelijke onderwerp: Ik kreeg gisteren de reactie van mijn editor dat zij het verhaal zeer intrigerend vindt. De vertaling vindt ze een knap staaltje werk, maar er zit een zwaarwegende kanttekening bij: mijn vertaling is voor de native speaker niet native genoeg. Zelf is zij vertaalster van Frans, Spaans en Italiaans naar Engels en heeft geen Nederlands op haar CV staan. Wel is ze in staat de tekst native te maken, maar omdat ze het origineel niet kent vreest ze dat hierdoor de oorspronkelijke karakter niet behouden blijft. Gelijk heeft ze. Er moet dus een goede tussenschakel komen. Mijn laatste hoop is een zeer getalenteerde schrijfster, die tevens gecertificeerde vertaalster is. Met lood in mijn schoenen zal ik haar nederig om hulp gaan vragen. Wie weet vlieg ik vervolgens naar NY om in embryonale houding voor mijn editor te gaan liggen de toppen van haar schoenen te kussen, zodat ze vervolgens doorgaat met redigeren. Wordt, hoe dan ook, vervolgt.... of To be continued (zoals de Russen zeggen)

Het is inderdaad een hele klus een heel boek te vertalen. Duits spreek ik zelf ook native, ben ook begonnen met de vertaling, maar niet zo gemotiveerd. Kan naar de Duitse kant op dit moment niet zo'n discipline opbrengen, omdat de vragen net van de Amerikaanse kant komen. Hoe dan ook, de Engelse vertaling moet en zal er komen.

@Ariadne Ik was Duitser voordat de Queen me tot Nederlander heeft verklaard. Van die native-editor zal ik in ieder geval gebruik maken, ook al heb ik een native vertaler. Dat is zeker niet te complex.