Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Pluisebol 20 februari 2009 - 9:04

Volgens Paul Sebes moet je schaamteloos schrijven

Vandaag is Paul Sebes voorpaginanieuws in de Volkskrant. Ik citeer: er wordt heel wat afgekotst, gescholden, gevochten, gestorven, geboren, getrokken, gevingerd, geneukt, geboerd, gebraakt, gepist, gepoept en geleden in de literatuur. Daarnaast wordt er heel wat discriminerende, racistische en pornografische taal uitgeslagen, vreemdgegaan, gemoord, mishandeld, beledigd en bedrogen. En het mooie van de literatuur is dat het allemaal schaamteloos kan. Volgens Paul moeten we alles opschrijven, want schrappen kan altijd nog. Laat alle schaamte varen. Doe niet aan zelfcensuur. En alweer volgens Paul verzuchten schrijvers vaak: ik kon dit boek pas schrijven toen mijn ouders overleden waren. Ik heb ooit een topic geopend in de trant van: Hoeveel geef je van jezelf bloot? Dit is dus het antwoord van de vakman. Oef! Dit advies wilde ik jullie niet onthouden.

Geen afbeelding

Lid sinds

16 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Secret Garden 20 februari 2009 - 10:40
(Mag ik even advocaat van de duivel spelen: Paul Sebes lijkt zelf vooral nogal schaamteloos in het pluggen van zijn eigen toko - iets waar ik ook wel weer bewondering voor kan hebben.) En weer on-topic: zou hij niet vooral bedoelen dat je het niet bewust netjes houdt, maar het verhaal schrijft zoals het zich aandient? Dus dat je je niet inhoudt met het idee: wat als mijn moeder/de buurvrouw/de ouders op de school van mijn kinderen dit straks lezen?

Geen afbeelding

Lid sinds

19 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
marriejeanne 20 februari 2009 - 10:49
Schrijven over in- en excretiën heeft enkel zin als dat in een verhaal een rol heeft, of vernieuwend is in een bepaalde periode. Jan Wolkers en Jan Cremer waren daar in hun tijd creatief en authentiek in, en schreven daarnaast ook nog volgens de regelen der kunst, met een goede zins- en verhaalopbouw en -structuur. Wat betreft het pas kunnen schrijven als je ouders er niet meer zijn, heeft m.i. minder met schaamte te maken, maar meer met het eigen innerlijke oog dat pas echt open kan gaan wanneer het ouder(lijk)e oog gesloten is. Maar dan moet je het ook nog toestaan, en daar is in bepaalde gevallen best veel lef voor nodig.

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Luc 20 februari 2009 - 11:11
In- en excretiën, differentiëren. Nu snap ik er niets meer van.

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
timwaagh 20 februari 2009 - 11:12
Ik ben het ermee eens: ik schaam me al teveel in het echte leven. Om dat vanuit de bureaustoel nog eens over te doen, is een beetje dubbel. Het is dan ook zeker jammer dat sommigen zich dan ook nog te diep schamen voor hun ouders om bepaalde dingen op te schrijven. Eigenlijk is het nog erger om dat na hun dood wel te doen: dan kunnen ze je er ook niet meer op aanspreken: laf gedrag. Het is toch wel het ergste om het gewoon voor je te houden: dat is oncoöperatief taalgebruik en dus oneerlijk. Daarbij wil ik wel kwijt dat je aan dit advies houden lastig kan zijn. Voor mij ook en het lukt dan ook vaak niet.

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Pluisebol 20 februari 2009 - 11:26
Ben je het zelf eens met dit advies, Pluisebol?
Ik schrijf over de indringer in mijn huwelijk; over Mr Alzheimer. Ondanks dat het slechts een 'van-me-afschrijven' is, zijn er grenzen die ik niet ga overschrijden.

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
debora. 20 februari 2009 - 11:32
Zou het ook niet zo kunnen zijn dat je rekening houdt met bepaalde gevoelens? Zelf zit ik toch wel vast in een soort van loyaliteit. Wat is gepast en wat niet... Ik vraag mij op dit moment af of ik het doe (of juist niet doe) om de anderen (bijv. familie) te beschermen of omdat ik nooit geleerd heb mijn ware gevoelens naar buiten te laten komen. Omdat ik dan iets zou opeisen voor mezelf. Loyaliteit/laf...

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Scorpio 20 februari 2009 - 11:37
[Ik schrijf over de indringer in mijn huwelijk; over Mr Alzheimer. Ondanks dat het slechts een 'van-me-afschrijven' is, zijn er grenzen die ik niet ga overschrijden.
Dat kan ik mij héél goed voorstellen, Pluis!

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Rapid 20 februari 2009 - 12:04
Ik kan me hier wel in vinden. Je verzint iets en probeert het te beschrijven, maar voor je gevoel zit het op het randje. Dat kan van alles zijn, schelden, geweld, sex etc etc. Maar voor de willekeurige lezer zit het misschien niet op het randje en vindt diegene het heel normaal of misschien wel helemaal geweldig. De tip is: Op het moment dat je het verzint, moet je het ook op durven schrijven. Maar ja, ik schrijf kinderboeken en daar ligt het toch weer anders. Ik vind dat ik een ethische en misschien wel opvoedkundige verantwoordelijkheid naar mijn lezers heb. Dat probeer ik dus ook altijd vast te houden. De lezers normen en waarden mee te geven op een speelse manier. Of het lukt, daar doe ik geen uitspraak over.

Geen afbeelding

Lid sinds

19 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
marriejeanne 20 februari 2009 - 12:21
Ben je het zelf eens met dit advies, Pluisebol?
Ik schrijf over de indringer in mijn huwelijk; over Mr Alzheimer. Ondanks dat het slechts een 'van-me-afschrijven' is, zijn er grenzen die ik niet ga overschrijden.
Natuurlijk. Dat bepaal je zelf. Maar tegelijkertijd zijn het misschien de grenzen waar een lezer wel graag een blikje overheen had geworpen. Van een ander iets te lezen kan prettiger zijn dan over jezelf iets te schrijven. Zolang het enkel een van-je-afschrijven is, maakt het niet uit: binnen de grenzen blijven of eroverheen gaan. Hoewel het natuurlijk altijd mogelijk blijft dat mensen het tóch lezen. Je weet soms niet hoe een blaadje papier of een Wordbestand door de wereld komt te dwarrelen.

Geen afbeelding

Lid sinds

16 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ajstinad 20 februari 2009 - 12:41
Vandaag is Paul Sebes voorpaginanieuws in de Volkskrant. Ik citeer: er wordt heel wat afgekotst, gescholden, gevochten, gestorven, geboren, getrokken, gevingerd, geneukt, geboerd, gebraakt, gepist, gepoept en geleden in de literatuur. Daarnaast wordt er heel wat discriminerende, racistische en pornografische taal uitgeslagen, vreemdgegaan, gemoord, mishandeld, beledigd en bedrogen. En het mooie van de literatuur is dat het allemaal schaamteloos kan.
Ehm... ik hield al niet zo van literatuur, maar nu ik dit lijstje lees, snap ik misschien ook waarom ;). Ik houd meer van boeken zonder veel nadruk op allerlei lichaamsuitscheidingen (behalve bloed ;) ). Op racistische of pornografische taal zul je mijn hoofdpersonen echt niet kunnen betrappen; dan zou ik een hekel aan ze krijgen...

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Maria-Dolores … 20 februari 2009 - 12:56
Hm... dat 'de lezer' graag voyeur speelt, dat weten we. Kijk maar naar de oplage van Privé, Story en hoe al die roddelblaadjes heten. Of de bouquetreeks, die verkoopt ook véél beter dan serieuze literatuur. Gelukkig kun je als schrijver wél zelf kiezen hoe je schrijft over alles waar je je ook voor zou kunnen schamen. En wat je weglaat of alleen maar vaag aanduidt...

Profile picture for user kriskras

Lid sinds

15 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
kriskras 20 februari 2009 - 13:25
Schaamteloosschrijven wordt niet van iedereen gepikt, laat staan gewaardeerd. Maar daar zijn toch pseudoniemen voor uitgevonden?

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Pluisebol 20 februari 2009 - 13:43
Schaamteloosschrijven wordt niet van iedereen gepikt, laat staan gewaardeerd. Maar daar zijn toch pseudoniemen voor uitgevonden?
De ware identiteit wordt al gauw bekend.

Geen afbeelding

Lid sinds

19 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
marriejeanne 20 februari 2009 - 13:46
Zo lang je je nog ergens voor of over schaamt, kun je dat beter niet in de publiciteit brengen. Eenmaal de schaamte voorbij kan het beschrijven van een belevenis of gebeurtenis bijzondere literatuur opleveren, wat iets anders is dan een verslag van iemand die de anale of genitale periode nog niet te boven is.

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Payung 20 februari 2009 - 13:47
Ik ben het wel met Sebes' advies eens. In het dagelijks leven moet je al genoeg verbergen en in een boek is het vaak wel functioneel om dingen uitgebreid te omschrijven. Aan de andere kant vind ik wel dat er ook schrijvers zijn die seks, poepen, kotsen, enz. vooral omschrijven om een bepaalde uitstraling aan het boek te geven. In Nederlandstalige films hebben ze daar ook vaak een handje van..

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
MichaM 20 februari 2009 - 18:17
Zoals ik in het andere topic al zei, ik vind dat in de "literatuur" een onevenredige hoeveelheid aandacht aan bovennoemde zaken wordt besteed. Te veel "kijk mij eens lekker taboedoorbrekend bezig zijn". Of "ik durf te choqueren". Bah. Ga dan porno schrijven of zo.

Geen afbeelding

Lid sinds

19 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
marriejeanne 21 februari 2009 - 0:57
@ Pluisebol: Ja, beschermen is van een heel andere orde dan je schamen. @ MichaM: Ja, we zijn aan nieuwe taboes toe, als volwassenen niet verder komen dan hun ehm ... om het woord nog maar een keer te gebruiken ... excretiën te verbaliseren. Er zijn er genoeg, hoor. Ik denk dat ze in de komende generatie aan bod komen. Die moet dan weer verwerken wat 'wij' ze hebben 'aangedaan'. De vorige generatie heeft ons niet veel meer weten aan te doen dan een Pamper, blijkbaar, gezien de onderwerpen waarover we van Sebes schaamteloos mogen /moeten schrijven.

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Pluisebol 21 februari 2009 - 16:35
Door dit topic moet ik denken aan die Engelse vrouw die in Big Brother house heeft gezeten. Er is onlangs een dodelijke baarmoederhalskanker bij haar ontdekt. Voor haar geen gène. Alles mag op de buis. Ook haar sterven.

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
debora. 22 februari 2009 - 16:35
Ook al worden dingen graag gelezen zou voor mij niet betekenen dat ik er dan maar over zal schrijven. Ik schrijf wat ik wil schrijven, daar bedoel ik mee, ik heb bepaalde normen en waarden en die ga ik niet verlagen voor evt. lezers omdat dat beter zal verkopen bij het grote publiek. Dat klinkt arrogant, eigenlijk... Hmm, wie denkt daar nog meer zo over?

Geen afbeelding

Lid sinds

19 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
marriejeanne 22 februari 2009 - 19:17
ik heb bepaalde normen en waarden en die ga ik niet verlagen voor evt. lezers omdat dat beter zal verkopen bij het grote publiek. Dat klinkt arrogant, eigenlijk... Hmm, wie denkt daar nog meer zo over?
Hoe hoog zijn je normen, debora.?

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
MichaM 22 februari 2009 - 20:13
Andersom werkt het ook rottig, trouwens. Ik heb in mijn boek een aantal noodzakelijke en goed uitgedachte en nuttige seksscenes zitten en er zijn dan weer mensen die denken "seks is om te verkopen" en die vinden het dan weer onnodig en platvloers. Terwijl er juist heel veel diepgang en karakterisering inzit :|

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
debora. 23 februari 2009 - 9:09
Andersom werkt het ook rottig, trouwens. Ik heb in mijn boek een aantal noodzakelijke en goed uitgedachte en nuttige seksscenes zitten en er zijn dan weer mensen die denken "seks is om te verkopen" en die vinden het dan weer onnodig en platvloers. Terwijl er juist heel veel diepgang en karakterisering inzit :|
Maar dat is heus wel op te maken uit de rest van een boek, vind ik. Als het een boek met diepgang is en het voegt iets toe is heel anders. Seks is een onderdeel van ons leven, heb er alleen moeite mee als het schijnbaar alleen maar daarover gaat. In bijv. "Ik hou van jou" van Giphart is het duidelijk dat Reza het gebruikt. Athans zo kwam het op mij over. Het is een onderdeel van haar karakter. Zonder dat gegeven uit te diepen was dat nooit goed overgekomen.

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
debora. 23 februari 2009 - 9:11
ik heb bepaalde normen en waarden en die ga ik niet verlagen voor evt. lezers omdat dat beter zal verkopen bij het grote publiek. Dat klinkt arrogant, eigenlijk... Hmm, wie denkt daar nog meer zo over?
Hoe hoog zijn je normen, debora.?
Hoger dan de meeste mensen krijg ik wel eens het idee, maar waarom wil je dat weten??

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ing 23 februari 2009 - 9:27
Zou schaamteloos schrijven, het uitschakelen van de zelfcensuur, niet als doel hebben om de flow op gang te brengen? Ik kan me er namelijk iets bij voorstellen dat als je direct met schrappen of niet opschrijven begint, het schrijven gaat haperen en je zaken direct al verzacht waardoor je de kern, de essentie niet op papier krijgt.

Geen afbeelding

Lid sinds

19 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
marriejeanne 23 februari 2009 - 11:49
ik heb bepaalde normen en waarden en die ga ik niet verlagen voor evt. lezers omdat dat beter zal verkopen bij het grote publiek. Dat klinkt arrogant, eigenlijk... Hmm, wie denkt daar nog meer zo over?
Hoe hoog zijn je normen, debora.?
Hoger dan de meeste mensen krijg ik wel eens het idee, maar waarom wil je dat weten??
Omdat je het zelf inbrengt.

Geen afbeelding

Lid sinds

19 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
marriejeanne 23 februari 2009 - 11:53
Zou schaamteloos schrijven, het uitschakelen van de zelfcensuur, niet als doel hebben om de flow op gang te brengen? Ik kan me er namelijk iets bij voorstellen dat als je direct met schrappen of niet opschrijven begint, het schrijven gaat haperen en je zaken direct al verzacht waardoor je de kern, de essentie niet op papier krijgt.
:!: Dan is schaamteloos schrijven iets anders dan schaamteloos publiceren, en komt het uiteindelijk neer op schaamteloos schrappen. Hopelijk houd je dan inderdaad nog wat kern over, want daar kwam de schaamte toch eigenlijk uit voort?