Hallo moontjuh Ik heb wel eens een verhaal geschreven met flashbacks. Ik moet toe geven dat het moeilijk is om het kloppend te maken, maar hier wat tips om het misschien wat makkelijker te maken: -Als ik van VT naar TT ga dan begin ik altijd met een gevoel dat mijn HP daarbij heeft, zodat de lezer begrijpt dat we weer in het heden zijn. -Zoals jij het zegt heb je een hoop tekst in de verleden tijd verteld dus misschien is het een idee om in een nieuw hoofdstuk verder te gaan. -Verder zijn er een heleboel boeken met flashbacks dus op zich is dat niet raar voor de lezers alleen je moet het verschil in VT en TT wel duidelijk zijn. En goed leesbaar natuurlijk. Heel veel succes en hopelijk heb je wat aan mijn tips

Ik heb ooit ook een verhaal zo geschreven, maar heb het toen zo gedaan, zodat de overgang niet te abrupt werd op het eind: Hoofdstuk 1 tt (klein stukje) vt (grootste deel) Hoofdstuk 2 tt (klein stukje) vt (grootste deel) enz enz, tot laatste hoofdstuk: tt (klein stukje) vt (klein stukje) tt (grootste deel) Hoop dat je hier wat aan hebt.

Er zijn heel veel schrijvers die dat doen, Moon, dus je kunt het zeker doen. Ik wed dat als je even op het forum zoekt, dat je er legio informatie over vindt. Ik kan me wel voorstellen dat het voor een lezer even omschakelen is als alles in de verleden tijd was, en op eens omslaat naar tt. Zorg dus dat je overgang duidelijk neerzet, met bijvoorbeeld een inleidend stukje in tegenwoordige tijd waaruit duidelijk wordt waarom al het voorgaande in de verleden tijd geschreven is.

Ik zou een heel duidelijke streep trekken in het verhaal: deel 1 is vt en deel 2 is tt. Maar het lijkt me wel enorm saai om eerst het hele verleden te horen voordat het verhaal echt gaat beginnen. Als lezer zal ik me afvragen waarom de schrijver voor zo'n constructie heeft gekozen, dus waarom kies je voor een omklappunt en verteld je niet het hele verhaal achteraf in de vt, of het verhaal vanaf het begin in de tt? Bovendien zou je, als je het correct wilt doen, de voltooid verleden tijd moeten gebruiken, maar als dat pagina's lang doorgaat, wordt je daar als lezer ook niet blij van.

Ik denk dat het ook beter is om verleden en heden door elkaar te verweven, zoals Bernadette een voorstel doet. Anders kan het inderdaad saai overkomen in het begin omdat het verhaal dan nog niet echt begonnen is. Er is toch een reden waarom ze terugblikt? Soms is een witregel voldoende om de overschakeling te maken.