Ik schrijf in het Nederlands, mijn moedertaal. Persoonlijk denk ik dat je alleen kunt schrijven in je moedertaal, omdat je een vreemde taal nooit zo goed kunt beheersen dat je er echt goed in kunt schrijven. Als ik een scene bedenk, schrijf ik juist eerst de brug tussen de scene die ik achter de rug heb en de scene die ik wil gebruiken. Ik schrijf dus eigenlijk heel chronologisch, bijkomend voordeel is ook dat het schrijven van de brug heel snel gaat, omdat ik eigenlijk verder wil met de volgende scene. Het gebeurt ook wel dat door de brug de uiteindelijke scene totaal niet meer in beeld komt, omdat het niet past in het verhaal.

Hey Sinead, Ik begin ook altijd met ideeën die in mijn hoofd zitten. Die ideeën werk ik dan uit totdat mijn inspiratie 'op' is. Vervolgens ga ik kijken wat me bevalt aan wat ik geschreven heb en of er al een algemeen onderwerp of verhaallijn in te ontdekken is. Dan begin ik aan een soort hoofdstuk-/ scèneketting (een soort tijdslijn voor je verhaal) en begin ik weer overnieuw met het verhaal maar nu met de scèneketting en de verhaallijn die ik uit mijn 'vrije' schrijf sessie heb gehaald als leidraad. Meestal krijg je dan een overzichtelijk beeld van hoe je je verhaal wilt gaan opzetten. Hoofdpersonen werk ik verder niet uit die laat ik zichzelf ontdekken haha. Je zegt over je boek dat je hoofdpersonen op reis zijn maar dat je het lastig vind om gebeurtenissen aan elkaar te maken. Laat je die gebeurtenissen dan in één hoofdstuk plaatsvinden of verspreid over meerdere hoofdstukken? In het eerste geval kun je bijvoorbeeld aan het begin en het eind van je hoofdstuk een belangrijke gebeurtenis laten plaatsvinden en dan in het middenstuk je hoofdpersonen letterlijk een adempauze geven waarin ze uitrusten of iets dergelijks. In het laatste geval kun je de hoofdstukken in een soort cliffhangers laten eindigen, zodat de gebeurtenis dus aan het eind plaatsvindt en de hoofdpersonen in het volgende hoofdstuk pas de ontknoping van die gebeurtenis meemaken (zo heb je de gebeurtenissen aan elkaar geschreven). Bovendien kun je dan de spanning langzaam opbouwen in het ene hoofdstuk, tot een toppunt brengen in het volgende en langzaam afbouwen in weer een volgend hoofdstuk. Of je je verhalen in het Engels of Nederlands schrijft maakt volgens mij niet zo veel uit. Ik lees beide talen met evenveel plezier en gemak. Het gaat er denk ik meer om of je je in het Engels net zo volledig en gemakkelijk kunt uitdrukken als in het Nederlands want anders is het misschien handiger om toch in het Nederlands te gaan schrijven. Maar doe vooral wat voor jou het beste voelt, schrijven blijft toch een kunstuiting haha.

* titel gespecificeerd *

Ik heb in het Engels geschreven. Dat werkte niet zo goed, maar ach ik was ook 11 toen ik eraan begon, dus ik vergeef mezelf. Nu schrijf ik in het Nederlands, al jaren. Wel ben ik begonnen met het vertalen van mijn eigen manuscript. Dat gaat wat makkelijker dan gelijk in het Engels schrijven, omdat je altijd meer affiniteit hebt met je moedertaal. Hoewel er voor mij niet zoveel verschil in zit, omdat ik ben opgegroeid met een Amerikaanse oppas heb ik heel veel Engels meegekregen en is dat eigenlijk ook een soort tweede moedertaal voor me geworden. Toch denk ik dat het beter is om eerst Nederlands te schrijven en daarna pas te vertalen, niet gelijk in het Engels, omdat je bepaalde woorden toch waarschijnlijk echt niet kent. Vaak gaat het dan om spreekwoorden, gezegdes of dergelijken, omdat die niet of nauwelijks op tv of op het internet voorkomen en men die in boeken wél vaak gebruikt. Die moet je dan ook echt kennen. Vanuit het Nederlands vertalen is makkelijker, omdat je dan de zinnen kan veranderen (lichtelijk), zodat het wel klopt met de Engelse taal. Overigens zou ik toch wel nagaan of het zin heeft om in het Engels te schrijven. Ken jij alle regels? En het verschil tussen Amerikaans Engels en Brits Engels (afgekort AE en BE)? Het kan echt lastig zijn als je niet ervaren bent. Sorry, ik heb maar één deel van je vragen beantwoord.

SineadS, je tekst uit # 6 is iets voor het forum Proeflezen - zie kolom hiernaast, rechts.

Ik laat de ideeën in mijn hoofd met elkaar botsen tot er een plot uitkomt die ik in een paar zinnen of sleutelscenes kan samenvatten. Soms begin ik dan meteen met schrijven, soms maak ik een uitgebreidere planning vooraf. En dan schrijf ik het verhaal chronologisch, maar in mijn ogen saaie scenes (zoals beschrijvingen) durf ik wel eens kort samen te vatten en later uit te schrijven. Ik heb wel eens een verhaal in het Engels geschreven omdat er veel meer Engelstalige genretijdschriften zijn dan Nederlandstalige, maar tot op de dag van vandaag heb ik voor dat verhaal nooit een echt goed einde kunnen neerzetten, dus daar heb ik verder niets meer mee gedaan. Ik beheers het Engels wel goed genoeg om te schrijven, heb dat met non-fictie ook al vaker gedaan, moet alleen oppassen dat ik geen Brits Engels en Amerikaans Engels mix, maar ik vind in het Nederlands schrijven toch leuker. Ik ben het er overigens niet mee eens dat het gemakkelijker is om te vertalen vanuit het Nederlands dan meteen in het Engels te schrijven, ik vind dat veel moeilijker omdat je dan toch met Nederlandse uitdrukkingen zit die in het Engels niet bestaan. Dan krijg je ofwel een nogal houterige tekst, of je moet heel vrij gaan vertalen en dan kun je het net zo goed ineens in het Engels schrijven. Een Engelse tektst van mezelf naar het Nederlands vertalen vind ik trouwens even moeilijk als andersom. Als ik in het Engels schrijf, dan denk ik in het Engels en gebruik Engelse woordenboeken, een Engelse thesaurus, ... dan komt Nederlands er niet meer tussen.

Ach, de tijd dat ik Engels en fantasy schreef... Toen maakte ik huiswerk in tussenuren en beloofde ik mezelf nooit drugs te gebruiken. Er komt een moment dat je Nederlands gaat schrijven, let maar op. Lachend kijk je terug op je puberjaren.

SineadS, Toen ik veertien was schreef ik een verhaal in het Engels, samen met een vriendin. Het was best goed voor die leeftijd, ik was er ook erg trots op. Ik was heel goed in Engels en die vriendin zat ook nog eens op het tweetalig onderwijs. Laatst hebben we een aantal hoofdstukken teruggelezen. We hebben ons doodgelachen. Natuurlijk deels om de onmogelijke situaties die we beschreven, maar vooral het Engels was niet te harden. Nu, bijna tien jaar later, is mijn Engels zo veel beter dan toen. Ik lees heel veel Engelse boeken en ik discussieer heel wat af op het internet in het Engels. Maar juist daardoor haal ik het niet in mijn hoofd om een boek in die taal te schrijven. Alleen al bij het schrijven in het Nederlands, moet je kijken wat ik daarvoor uit de kast moet trekken, laat staan dat dat ook nog in het Engels moet. Je eigen tekst vertalen naar het Engels lijkt me dan ook een betere optie. Maar je moet natuurlijk doen wat jij leuk vind. Ik zou wel willen weten of je ook veel Engelse boeken leest? Ik denk dat je je echt moet gaan begraven in die taal, wil je er heel serieus mee aan de slag. En weten, zoals Earthlady aangeeft, welk Engels je wilt gebruiken, AE of BE. In ieder geval succes!

Ach, de tijd dat ik Engels en fantasy schreef... Toen maakte ik huiswerk in tussenuren en beloofde ik mezelf nooit drugs te gebruiken.

Hebben we dan werkelijk allemaal zulk een fase gehad? Ik ben toevallig een paar weken terug begonnen met het herschrijven van één van mijn Engelse schrijfsel van het idyllische vroeger . Maar vertalen, Sinead, daar zal ik me nooit aan wagen. Het wordt altijd jammerder dan het origineel, nooit meer dan een slap aftreksel van de inspiratie die je in het Engels had. Daarom heb ik besloten tot herschrijven: het verhaal teruggelezen, het plot in lijn opgeschetst, en van daaruit alles opnieuw optekenen. Ik ben al aardig tevreden met het resultaat, al ben ik pas op de helft.

Ach, de tijd dat ik Engels en fantasy schreef... Toen maakte ik huiswerk in tussenuren en beloofde ik mezelf nooit drugs te gebruiken.

Hebben we dan werkelijk allemaal zulk een fase gehad?

Dat drugs gedoe? Nee, nooit gedaan. Ook niet gerookt.

Hihi nee niet de drugs ;) De Engelse fantasyverhalen

Ach, de tijd dat ik Engels en fantasy schreef... Toen maakte ik huiswerk in tussenuren en beloofde ik mezelf nooit drugs te gebruiken.

Hebben we dan werkelijk allemaal zulk een fase gehad?

Dat drugs gedoe? Nee, nooit gedaan. Ook niet gerookt.

Dat ken ik. Ook nooit gedaan. Ik las boeken...

Ik vraag me af hoe jullie een verhaal schrijven. Zo doe ik het namelijk: Ik heb een idee voor een verhaal in mijn hoofd, daar bedenk ik gelijk allemaal leuke scenes bij. Dus ik ga dan de volgende dag mijn ideeën uitwerken. Het probleem is dan dat ik alleen de leuke scenes uitwerk, de scenes die echt het belangrijkste zijn in het verhaal. Op deze manier krijg ik een wirwar van verhalen die alleen ik dan nog kan ontcijferen. Ik heb daarna ook minder zin om de scenes aan elkaar te schrijven. In het boek waar ik op dit moment mee bezig ben zijn de hoofdpersonen op reis en ik vind het lastig om twee gebeurtenissen in die reis aan elkaar te maken, vaak als ik dat doe komen die scenes heel snel achter elkaar. . .

Als ik hier op mijn pc ga kijken wat ik allemaal heb staan, stikt het van de losse stukken. "Scènes", maar ook langere stukken. Er is niets mis mee om je scènes uit te werken, zonder dat je daarmee meteen alles chronologisch in je verhaal verwerkt. Zolang je maar wel weet waar je alles laat, zodat je het gemakkelijk kunt opzoeken als je ineens weet waar je het in je verhaal neer kunt zetten. Dat is dan een kwestie van knippen en plakken (en wellicht een verbindingszinnetje of -paragraafje). Wie zegt dat alles wat je verzint, in het verhaal terecht komt? Ook al is het nog zo goed. Misschien is het geweldig, maar kom je er later tóch achter dat het niet in je verhaal past. Lekker laten staan, op je pc, en bovenhalen als het ergens anders voor gebruikt kan worden. Kun je iets beter vertellen, of een voorbeeld geven, van de gebeurtenissen die je niet aan elkaar krijgt? (Soms hoeft iets ook niet "aan elkaar" - past het niet in verschillende hoofdstukken / paragrafen?) Een verhaal loopt vaak een beetje "schokkerig". Je springt van gebeurtenis naar gebeurtenis, in veel boeken. Zo kun je in het ene hoofdstuk nog lezen over de zomervakantie, en begint het volgende hoofdstuk vrolijk met "Het was kerstvakantie." Als je een proeflezer hebt; schrijf de scènes achter elkaar en vraag aan je proeflezer wat hij/zij ervan vindt.