Nee, ik spring eigenlijk nooit in maar begin alleen op een nieuwe regel als er iem. anders aan het woord komt. Wel als er een nieuwe alinea begint.

Ik vraag me af of iedereen inspringt. Ik doe het niet, omdat ik het niet prettig vind lezen. Springen jullie ook in als er iemand anders aan het woord is of alleen bij een nieuwe alinea?

Voor mij geld hetzelfde Tja, ik doe het ook niet. Ik vindt het erg onrustig lezen als er word ingesprongen. Een nieuwe spreker begint bij mij op een nieuwe regel. Mocht ik straks een uitgever vinden die er op staat dat het wel gebeurt, prima. Hij/zij moet dan wel met goede argumenten komen. ;)

Ik spring zelf niet in, maar de huisstijl van Meulenhoff schrijft het wel voor. Dus na de eerste correctieronde heb ik een avondje lang niets anders gedaan dan overal inspringen, waar gewenst. En dat is inderdaad bij nieuwe alinea's en als er iemand anders aan het woord komt. Niet na een witregel en aan het begin van een hoofdstuk overigens.

Ik spring wel en niet in: 1. Als ik bezig ben met schrijven, dan wil ik duidelijk weten waar de alinea's beginnen en eindigen. Inspringen is een manier om dat helder te maken. Je kunt (tijdelijk) ook een beetje extra witruimte onder een alinea maken (maar niet zoveel als bij een nieuwe paragraaf). 2. Bij het lezen hou ik er niet van. Dat is logisch: inspringen hoort bij uitlijnen. Een tekst die niet rechts uitgelijnd is, wordt door inspringen heel onrustig. Als je rechts niet uitlijnt, dan spring je dus ook niet in. 3. Het kan zijn dat de uitgever om een inspring vraagt. 4. Als ik inspring, doe ik dat met de lineaal en beslist niet op een andere manier. Door de lineaal te gebruiken, kan ik met de hele tekst in één keer inspringen. Ik hoef alleen nog maar de eerste alinea van een paragraaf handmatig aan te passen. De grootte van de inspring is op deze manier snel aan te passen, ook kan de inspring zo eenvoudig ongedaan worden gemaakt. Overigens kun je ook door in Word een andere stijl te kiezen automatisch laten inspringen: Tabblad Start > Groep Stijlen > Stijl wijzigen > Opmaakset o.a. "Manuscript" heeft een automatische inspring. 5. Aangezien je als er iemand anders aan het woord is altijd een nieuwe alinea begint, spring je dan ook in. 6. Ik heb er een hekel aan om een document te (proef)lezen waarbij iemand de tab of, erger nog, de spatietoets heeft gebruikt om in te springen. Vooral als de inspring heel erg groot is. Je haalt die opmaak dan niet zomaar even weg.

Als je wil inspringen (in 'word' in ieder geval) moet je met opmaakprofielen werken. Werk feilloos. Zeker als je ooit je document wil omzetten in een ebookbestand. Een iderdaad nooit tab gebruiken of nog erger, meerderea spaties. Voor het goed opmaken van een bestand is dat een ramp.

Eén van de sollers (weet niet meer wie) schreef dat je beslist geen tab mocht gebruiken. Niet dat ik dat doe, maar ik begrijp niet waarom. Als je uitvult, krijg je gaten in de regels, wat ook niet mooi leest.

Eigenlijk vat je daar het hele gedoe samen: - inspringen heeft alleen zin als je netjes rechts uitlijnt. - als je rechts en links uitlijnt ("justify") krijg je gaten in de regels. Dat leest niet prettig. Behalve als er professioneel wordt uitgelijnd, door een vormgever die daarvoor is opgeleid, en die de juiste software (of overige drukmogelijkheden) heeft om dat goed te doen. - daarom is inspringen bij uitstek iets dat door een professionele drukker gedaan moet worden: die kan zowel de vormgeving van het inspringen als van het rechts uitlijnen in goede banen leiden. - de vormgever heeft daarvoor allerlei mogelijkheden, die in de basis uitgaan van een platte tekst (zonder enige opmaak). - als je de tabulatie-toets gebruikt om in te springen, waar die niet voor bedoeld is, zet je elementen in je tekst waar de vormgever problemen mee kan krijgen. Het is dan wel makkelijker om de tabs weer uit een tekst te halen dan om ze erin te zetten (aangenomen dat je behalve voor een inspring geen tabs hebt gebruikt), maar het is extra moeite en volledig overbodig als je een tekst goed aanlevert. Als je tijdelijk een inspring wilt gebruiken, of alleen als de uitgever er om vraagt, gebruik dan de lineaal, of, zoals Clement al schreef, de opmaakstijlen. Dat maakt het veel makkelijker om ze a) te gebruiken b) aan te passen en c) weer te verwijderen Als een uitgever om inspringen vraagt, vraag dan goed na wat ze precies bedoelen. En ga vooral niet in je oorspronkelijke manuscript tabs zitten plaatsen als de uitgever daarom lijkt te vragen, want als je het naar een ander wilt sturen (of zelf wilt publiceren, bijvoorbeeld als e-Book) zul je ze in de meeste gevallen weer moeten verwijderen. Ik vind dat je je als (beginnend) schrijver beter bezig kunt houden met de inhoud van je verhaal, zaken als stijl, spelling en grammatica, dan gaan lopen mieren met de opmaak. Het opmaken van teksten is een apart vak, als je het zelf goed wilt doen, kun je er beter een opleiding voor gaan volgen. Als je manuscript goed genoeg is, vind je vanzelf wel een uitgever die de opmaak voor je zal regelen.

Word voorziet eigenlijk niet in een professionele opmaak; die heb je als schrijver ook niet nodig. Typografen volgen een jarenlange opleiding voor hun vak, daar kom je als leek niet bij in de schaduw, en dat is ook niet de bedoeling van Word, maar je kunt er wel leuk mee doen alsof.

(...) een vormgever die daarvoor is opgeleid, en die de juiste software (of overige drukmogelijkheden) heeft (...)

Dit is een hardnekkig misverstand. Vormgevers drukken niet, hebben daar geen software voor noch drukmogelijkheden. Drukken is een ambacht apart. Drukken gebeurt met de drukpers (nog steeds, ook al is hij computergestuurd); vormgeven met de computer, met speciale (dure) grafische programma's, en meestal op een Apple.

Springen jullie ook in als er iemand anders aan het woord is of alleen bij een nieuwe alinea?

Als je eenmaal begint met inspringen, moet je het doen bij dialoogwisseling én bij een nieuwe alinea.

Dit is een hardnekkig misverstand. Vormgevers drukken niet, hebben daar geen software voor noch drukmogelijkheden. Drukken is een ambacht apart. Drukken gebeurt met de drukpers (nog steeds, ook al is hij computergestuurd); vormgeven met de computer, met speciale (dure) grafische programma's, en meestal op een Apple.

Ik zie het misverstand niet. De vormgever doet de opmaak en afhankelijk van het soort "druk" ga je naar een zetter of je print het gelijk. Sommige drukkers doen gelijk de vormgeving, anderen niet. Of je maakt er een e-Book van. Het is een beetje krap hier om het hele proces te beschrijven, van daar de korte samenvatting met de boodschap die je blijkbaar nodig vindt om te herhalen. Vormgevers hebben in ieder geval wel verstand van de verschillende drukprocessen en hoe ze daarvoor moeten aanleveren. Schrijvers zonder opleiding als vormgever hebben dat niet. Nog zoiets: ga geen gekke dingen uithalen met lettertypen. Die gratis bagger die je op je PC hebt zijn niet de sjieke (dure) lettertypen die een serieuze uitgever zal gebruiken. En als je dan toch bezig bent: door een ander lettertype te kiezen kan je hele zorgvuldige "opmaak" weer om zeep worden geholpen.

Ik zie het misverstand niet. De vormgever doet de opmaak en afhankelijk van het soort "druk" ga je naar een zetter of je print het gelijk.

Geloof me dat het verschillende vakgebieden zijn, grafische vormgeving, zetten en drukken. Wat bedoel je eigenlijk met 'afhankelijk van het soort druk'?

Sommige drukkers doen gelijk de vormgeving, anderen niet.

Dat kan niet. Wanneer sommige drukkers ook vormgeving doen, dan zijn het duizendpoten die het volledige proces onder eigen handen nemen, en dan zijn het meestal mensen met een eigen drukkerij en wel een eenmanszaak, want anders hadden ze pre-press-personeel, maar ze doen nooit gelijk de vormgeving <- die gaat enkele stappen vooraf aan het drukken. À là. :)

Het is een beetje krap hier om het hele proces te beschrijven, van daar de korte samenvatting met de boodschap die je blijkbaar nodig vindt om te herhalen.

En ja, dat vind ik belangrijk. Ook drukkers en vormgevers vinden dat. Het juiste woord bij het juiste ambacht. Het zou ook absurd zijn om boeren en bakkers onder hetzelfde hoedje te scharen. Ofschoon ze alle twee iets doen dat 'brood' tot gevolg heeft. At last hoop ik dat Tja antwoorden op haar vraag heeft gekregen.

>> Verplaatst naar opmaak en computerzaken