Het hangt er ook vanaf vanuit welke invalshoek je het bekijkt. Om het even scherp te stellen, twee uitersten: - schrijven is communiceren - schrijven is het presenteren van een linguistieke expressie Het gaat er om dat je hiertussen een balans moet vinden.

Ik ben het met Wirrewapper eens, met de toevoeging dat ik het ook vreemd vind om te zien hoe er met twee maten gemeten wordt: commerciele bedrijven (uitgeverijen, redacteuren enz.) verwijten dat ze een product zo goed verkoopbaar mogelijk proberen te maken. De vergelijking gaat voor mij mank als je boos wordt als jouw manuscript door een redacteur opgepakt wordt en je vervolgens een leesrapport krijgt met aanwijzingen voor schrappen/bijschrijven om het leesbaarder, toegankelijker of commercieel verantwoorder te maken. Wie is degene die dat manuscript in de eerste plaats naar die commerciele uitgever heeft gezonden? Het voelt een beetje als al je kleren uitgooien om naakt over straat te rennen en dan boos te worden op het weer omdat je het koud krijgt. Bij het ene doel hoort de ene weg, bij het andere doel de andere. Als je je doel helder hebt en de weg ernaartoe durft in te slaan, dan voorkomt dat een hoop teleurstellingen over wat anderen al dan niet met je tekst willen doen, voor of na publicatie.

Maar ook al volg je al die goed gemeende adviezen en motivatie avonden en schrijfoefeningen, uiteindelijk blijft er van je oorspronkelijke verhaal niets over. Jouw verhaal wordt door al die deskundigheid een voor jou vreemd verhaal alleen om de commercialiteit. Daar heb ik problemen mee. Je verhaal wordt in een keurslijf geperst anders verkoopt het niet voor de uitgeverswereld. Je schrijfstijl moet aan die en die voorwaarden voldoen anders heb je slecht geschreven en willen wij je niet. Bobcat.

Hier ben ik het niet mee eens. Allereerst moet je zelf de keus maken waarom je schrijft. Als het puur voor jezelf is kan je schrijven wat je wil, hoe je het wil, hoeveel je wilt uitwijden of niet en of je schrijffouten laat staan of juist niet. Schrijf je echter met het doel anderen te bereiken zal je daar rekening mee moeten houden. Uitzonderingen daargelaten geloof ik niet dat het gros van de uitgeverijen alleen maar kijkt naar de verkoopbaarheid van een boek en op basis van vooraf bepaald model waarin de tekst moet passen. Een goede redacteur zal aanwijzigingen geven wat hij/zij in grote lijnen als verbeteringen in de aangeleverde tekst ziet. De schrijver zal deze tekst vervolgens zelf aanpassen. Dat betekent dat je zelf de regie houdt over of het jouw tekst blijft. Als ik kijk naar het manuscript waar ik momenteel aan werk dan is er al heel veel veranderd op basis van geleverde input van onder andere redacteuren. Ondanks alles is er aan de oorspronkelijke lijn van het verhaal nauwelijks iets veranderd. Het is nog steeds mijn tekst, mijn verhaal, mijn woordgebruik en stijl. Wat er aan veranderd is, is de kwaliteit. Ik vraag me soms af hoe het komt dat er voor vrijwel alle te bedenken beroepen, sporten, hobby's etc cursussen trainingen en studies bestaan waarmee we onze vaardigheden kunnen en moeten opkrikken omdat we anders de materie niet genoeg beheersen. Een topsporter traint dag en nacht op kracht en techniek om te zorgen dat hij beter, sneller en sterker wordt. Vraag een willekeurig iemand binnen de topsport of talent alleen voldoende is om de top te bereiken en vrijwel niemand zal je vraag positief beantwoorden. Zodra het echter gaat over creaitiviteit, waaronder schrijven, schilderen, beeldhouwen etc lijkt het alsof dit een soort taboe is. Volgens mij kan je van anderen heel veel leren over techniek en andere zaken zonder je eigenheid in je eigen schrijven te verliezen.

Schrappen maar met die tekst! Inkorten met dat verhaal! Alleen de essentie is belangrijk! Waarom?? Omdat dat het het gangbare is in de schrijverswereld? Omdat dat van je verlangd wordt als erkende schrijver? Wie bepaalt dat trouwens? Euh, Ik schrijf toch mijn verhaal! Ik verwoord het toch op de manier zoals IK dat wil! Daar ben ik toch een schrijver voor? Oke, het barst van de taalfouten, Maar daar hebben we toch onze vriend Windows voor? Niet te vergeten de vele sollers die erop reageren als we een proefstukje plaatsen. Nee! Plaats mij niet in de strakke contouren zoals een verhaal geschreven moet worden volgens de 'deskundigen'. Ook hier op deze site kun je cursussen volgen hoe het wel moet. Schrijf correct, volg onze adviezen op en tussendoor schuif je even je pinpas in de gleuf om ons aandeel aan je succes te verifieren. Zie de scheidende redacteur die er even een centje bij mee pikt met zijn boek met oefeningen. Sorry hoor, ik ben nou eenmaal erg eigenwijs. Ik doe dit niet. Ook met de bankpas is succes niet gegarandeerd! Schrijven is het uiten van je emoties, je fantasie, je gevoelens, je passie, je tekort komingen om om te te gaan met een situatie, en nog heel veel andere dingen. Iedereen verwoordt het weer op zijn eigen wijze. Dat is de kracht van een schrijver! Zonder ons bestonden er geen boeken. Bobcat.

dat kan wel zijn en ik ben net zo eigenwijs maar waarom reageer je dan in een forum als proeflezen?