Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Yoke 9 januari 2011 - 15:08

Personage

Het idee om een boek te gaan schrijven neemt vaste vormen aan, de vraag hoe te beginnen lig achter mij. Het onderwerp gevonden,ben ik bij de personage 's aan beland. Het onderwerp werd mij ingegeven door mijn vader Omdat het om het ''zwijgen'' van mijn vader gaat kan en wil ik hem niet letterlijk in mijn boek opvoeren maar een personage die dat voor hem gaat doen In hoeverre kan je nog spreken van een fictief personage als er in karakter, aspecten van mijn vader, dus de werkelijkheid in voor gaat komen?

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bobcat 9 januari 2011 - 22:06
Yoke, als je nou gewoon schrijft over je vader, hoe hij is dan leg je al je emoties op papier. Later als het verhaal klaar is dan verander je het woord vader gewoon in Piet, Kees,of Klaas. Doe je dat vanaf het begin dan loop je al gelijk tegen grenzen aan. Maar aan jou de keus.

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Yoke 9 januari 2011 - 22:57
Die grenzen Bobcat vertroebelde al mijn uitzicht. Bedankt voor deze heldere oplossing :)

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Simon Corson 9 januari 2011 - 23:00
Een bekende truc is geslachtsverandering. Als je een vrouw de eigenschappen van je vader geeft blijken mensen niet zo gemakkelijk het verband te leggen. Simon Carmiggelt gebruikte deze truc regelmatig.

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
siska 10 januari 2011 - 9:29
Om een personage fictief te maken mix ik altijd. Een beetje van mezelf, en een beetje van maggie. Het gaat vooral om het 'zwijgen' van je vader, zeg je. Laat dit dan de rode lijn zijn voor het personage. Maar ga dan mixen. Gooi er wat andere, totaal andere karaktertrekken doorheen. Geef 'het beestje' vervolgens een totaal andere naam en ook vooral een ander uiterlijk etc.