We hebben het onderste uit de kan gehaald om jou te plezieren en de verschillende opvattingen te laten zien, en nu zeg je dat je er al lang uit was? :rolleyes:

Ik begrijp nu wat je bedoelt Chrislaevers. Maar als ik me niet vergis bedoel je hetzelfde als ik al in een van de eerdere posts zei: als je iemand laat roken, doe er dan iets mee. Laat het niet alleen terloops zijn. Volwassenen hebben de kaders al, over de beladenheid en de historie (als het goed is). Kinderen niet, dus die moet je iets geven. En als het verhaal niet de ruimte biedt om dat er mee te doen, bijvoorbeeld omdat het hoofdthema erdoor overschaduwt zou worden, of omdat het niet uitmaakt of er gerookt wordt of niet, doe het dan niet. (En, zoals ik ook al zei, geldt dat niet alleen voor roken, maar ook voor iets als overgewicht, sigaarrokende dikke mannen met losse vingertjes, drankgebruik en het stelen van fietsen. En het geldt niet voor weinig beladen onderwerpen als ontbijten (hoewel ...), een bril dragen (hoewel... ), de planten water geven en de tafel afruimen.) Ach ja, Waus, roken maakt veel los.

Ach ja, Waus, roken maakt veel los.

*Uche uche* ... sorry, daar kwam even wat los.

Ja , ik begrijp wat je bedoelt Christine. Over" Oma in bejaardentehuis" Vandaag was ik in het verzorgingshuis waar maar 1 vrouw opstandig is. Ze drinkt iedere dag wat, ze maakt cynische grappen over de andere bewoners. Gaat naar de voorkant van het huis om buiten een sigaret te roken. Kortom ..ze is mondig en heeft haar autonomiteit nog. Nog wel! Maar... er zijn jonge meiden en knullen in de zorg en verpleging die dat lastig vinden. "Oh.. wat is mevrouw x "Lastig" vandaag, ze wil vandaag niet eens mee eten in de huiskamer en ook geen puzzel of bingo doen." Gruwel, de gruwel, de gruwel. Ik zei tegen troel:" wat zijn jouw hobbies eigenlijk, je passies?" " Niet bingo en of zo'n domme puzzel doen" "En dan moet een vrouw die zich haar hele leven het leplazerus heeft gewerkt, die de 2de wereldoorlog en nog veel heeft meegemaakt, gaan bingo-en en verplicht in de huiskamer zitten om daar een sullige puzzel in elkaar te zetten, die ze al tig keer heeft gedaan?" gruwel de gruwel de gruwel En wat wil die mevrouw? Lekker in haar uppie op haar kamer zitten om daar vandaag te eten, wat te lezen, en kaarten schrijven! "Die mevrouw lastig??? Ze is mondig! wees blij! MAG ze alsjblieft nog mogen kiezen?" Ja, ik zit mij weeeeer boos te maken. " Kom mevrouw, ga maar gezellig(?) mee naar de huiskamer. Gezellig(?) bij elkaar zitten. Gezellig(?)samen een spelletje doen! En in de woonkamer kijken de bewoners elkaar even aan, terwijl zij als zombies rond de lange tafel zitten.Gruwel de gruwel de gruwel! Ze zijn heus niet allemaal erg dement. pgggg... ! ik vecht en vecht, en er zijn heus wel zorgverleners die het snappen, die het voelen. Ik wil niet de zorg zwart maken. Want we doen allemaal ons stinkende best. Maar.. breek mij de bek niet open. Hm, even fouten uit dit stukje gehaald. Als ik dan boos ben moet het wel in stijl:D

Wel Ja! Sollers, trek alle slechte eigenschappen van de mens in deze moderne tijd maar eens lekker uit de kast. Wentel er maar even lekker in en bedenk dan, dat al deze slechte eigenschappen geleid hebben tot de toekomst waarin we nu leven.

Ceridwen, ik kan ook niet alles onthouden wat ik lees op één dag. Ik ben het volledig met je eens. Er iets mee doen en niet zomaar mainstream trends klakkeloos overnemen en ze nog eens dik in de verf zetten. En als het roken geen functie heeft in het verhaal, dan komt het gewoon niet ter sprake. Ik lig niet wakker over het roken. Uit pure rebellerie kan een schrijver met opzet die trends (zwart-wit) trouwens tegen elkaar uitspelen. Alles is mogelijk in het schrijven. Mathilde, ja het is opvallend dat alles nu gezellig samen moet gebeuren in willekeurige samengestelde groepjs. De drie generaties onder één dak met een alleenstaande nonkel of tante erbij, is verleden tijd. Die streekverhalen van Söderholm, daar krijg ik ineens nostalgie naar. Een hele gemeenschap op één erf. Waar is de tijd. Nu krijgen sommige bejaardentehuizen toch al een bezoekje van de nabij gelegen crèche. Een goed afgericht hondje mag ook al eens op bezoek... om te aaien. Vooruitgang noemen ze dat. Sorry Waus, maar al die dingen hangen toch wel een beetje aan elkaar... Vooraleer ik het bejaardentehuis in moet, moet ik eerst nog stage lopen bij een groep jonge, fervente antiglobalisten. Bij jongeren die zich vasthaken in een boom in een bos... lekker iets roken op een tak, en de rook uitblazen in het gezicht van een flik met een nijptang in zijn hand. Dat mag ik toch niet missen vooraleer ik door het venster mag kijken of de vuilniszakken van het tehuis wel op tijd worden opgehaald. Sorry!

Christine wat een negatief beeld heb je toch van een bejaarden tehuis! Wist jij dat na een recent onderzoek in Nederland is gebleken dat bejaarden in een bejaardenhuis 16% meer seks hebben dan een gemiddeld gehuwd stel? Oké! Niet iedereen houdt van seks maar ik probeer alleen maar een positieve kant te belichten van de laatste bushalte in ons helaas veel te korte leven...

Klopt het dat alles wat je vertelt het verhaal moet dienen? En als dat zo is, geldt dat dan ook voor roken?

Ik gedachten beschilder ik de muur van welk bejaardentehuis dan ook. Heb ik altijd al willen doen. Ja, Christine, wat je al zei: "mensen moeten tegenwoordig maar in groepjes." Er (er) zouden veel meer verzorgingshuizen (en meer personeel) moeten komen waar men echte aandacht aan en respect heeft voor de passies/bezigheden/hobbies van de bewoners en dat prikkelen of niet. Wordt men ook niet zo apathisch. Want wat zou ik apathisch worden om verplicht in een kringetje te zitten. Hm, Waus. Ik hou er over op. Het ging over roken. Of roken wel of niet kan in een boek?

Waarbij ik even wil aantekenen dat je moet kijken naar het gewicht van datgene dat zijdelings langskomt. Als het thema van je verhaal bijvoorbeeld is: een jochie dat kampt met overgewicht, en je laat zijdelings aan bod komen dat hij ook nog eens allergisch is voor zonlicht, dan gaat er iets niet goed.

Met het jochie zeker niet... :)