Hier dan eindelijk een bericht over het gesprek dat ik had ;-). Het gesprek ging erg goed. Zowel de uitgever zelf als de redacteur waren enthousiast over het script en mijn schrijfstijl. We hebben een zeer uitgebreid gesprek gehad en het voelde heel goed. We hebben afgesproken dat ik maandag gebeld wordt over definitieve beslissing wel/niet met elkaar verder gaan. Ik durf het haast niet hardop uit te spreken, maar ... het zou me toch wel verbazen als het niet door gaat... Het voelde heel goed! We hebben zelfs al gesproken over termijnen (boek zou rond april/mei uitgegeven kunnen worden) en over de vormgeving die ik zou willen. Het gesprek heeft twee uur geduurd en er is over zoveel gesproken dat het te veel is om hier op te schrijven. Maandag weet ik definitief of we met elkaar door gaan. Ik laat jullie dat zeker weten. Bedankt trouwens voor de vele lieve reacties. Het is fijn om te weten dat er zoveel mensen meeleven! Super! Groetjes van een erg blije Ingrid :-)

Geweldig Inkie. :thumbsup: Als ze nu nog durven af te haken weet ik ze te vinden. :ninja:

Haha. Inderdaad, het zou niet mogelijk moeten zijn om nu nog af te haken ;-).

Bedankt trouwens allemaal voor jullie lieve reacties! Ik heb -zoals gezegd- een heel goed gevoel over het gesprek, maar inderdaad ... ik heb ook de nodige twijfels. Het is natuurlijk voor mij de eerste keer dat ik in dergelijk traject zit en er komen allerlei vragen in mij op. Doe ik er wel goed aan? Moet ik dit uberhaupt wel willen? (het onderwerp is natuurlijk niet niks, het is een ervaringsverhaal over het niet vervuld zien worden van de kinderwens, vervolgens zwangerschap met vroeggeboorte en overlijden en uiteindelijk het geluk dat we toch nog hebben mogen ervaren; twee gezonde kinderen krijgen). Diep van binnen weet ik dat ik het wél moet doen, niet voor mezelf maar om anderen die op dit moment in dergelijke moeilijke trajecten zitten, te ´steunen´. Ze te laten weten dat het ´normaal´is hoe ze reageren. En ook om aan de mensen in hun omgeving te laten weten wat het ondergaan van behandelingen -vooral emotioneel- allemaal met hen doen. Maar de twijfel blijft ... (en die zal -denk ik- ook niet verdwijnen). Dus de twijfels over het wel of niet moeten doen enerzijds, maar ook vragen over het uitgeefproces. Ik heb moeten wennen -en moet dat nog steeds- aan het idee dat er een boekpresentatie gehouden wordt. Ik snap dat het erbij hoort en ik kan er heel goed mijn voordeel mee doen, maar het blijven spannende, nieuwe dingen. Ook het geven van interviews lijkt mij goed -en wil ik graag doen- maar zoals gezegd: "ik moet er nog even aan wennen". Herkennen jullie deze twijfels die me 'opeens' overvallen? Hoort het er wellicht gewoon bij? Ik weet dat ik het moet doen, ik wil dat ook (dat gevoel heb ik al heel lang en dit is mijn kans), maar de twijfels zijn nog even lastig om mee om te gaan. Ik denk dat ik er maar 'gewoon' voor moet gaan en mijn twijfels aan de kant moet zetten!

Ik wil eigenlijk wel wat meer weten over het verhaal: welk genre het is, waar gaat het over, hoe lang heb je eraan gewerkt enz. Is het een idee om daarover een topic aan te maken in het boekpresentatieforum? Dan kunnen we daar (als er groen licht komt maandag) verder op de hoogte blijven van jouw boek in wording. Alvast bedankt.

Zjaan, Ik heb nu te weinig tijd, maar zal dat vanavond of morgen zeker even gaan doen! Leuk dat je geinteresseerd bent en meer wil weten. Groetjes, Ingrid

Ik kan je twijfels goed begrijpen. Zeker bij een autobiografisch verhaal komen vragen logischerwijs veel dichter bij je eigen ik. Voel je niet verplicht om een boekpresentatie hier te openen. Doe het gewoon alleen en zodra jij eraan toe bent. Daarin heeft ieder een eigen tempo, en laat je dus vooral niet (onbedoeld) opjutten door anderen (mijzelf inclusief). Veel sterkte met de rest van het proces. Probeer vast te houden aan de grondgedachte van je verhaal en aan wie jij bent. Jij bent de enige die dat kan aangeven en als je dat doet, dan komt het vast helemaal goed. Kijk ook eens naar het verhaal van Suma: http://www.schrijvenonline.org/forum/104227 Zij schreef ook een autobiografisch verhaal en kreeg ook ineens veel aandacht voor haar verhaal.

Dank voor je reactie. Ik ga het zeker doen -daar vind ik het te belangrijk voor- maar de twijfel nog wel meerdere keren om de hoek komen kijken. Ik laat me daar echter toch niet door weerhouden ;-). DIT MOET GEWOON GEBEUREN! Dank voor de link naar het verhaal van Suma. Was goed om te lezen en inderdaad, zij heeft voor dezelfde onzekerheden gestaan!

Leuk topic om te lezen (ik loop een beetje achter ;)) Ik ben ook benieuwd wat er morgen uit de bus komt, maar ben toch positief gestemd door wat je schreef over het gesprek. Kan me wel voorstellen dat het ook eng is om zo'n persoonlijk en emotioneel verhaal naar buiten te brengen. Maar jammer genoeg zullen er veel mensen zijn die zich op een of andere manier in kunnen herkennen. Dus alvast gefeliciteerd !

Dat is ook de reden dat ik het doe. Dat andere mensen die nu -helaas- hetzelfde meemaken, weten dat ze niet de enige zijn en zij ook herkenning vinden in mijn verhaal. Die drijfveer is bij mij heel nadrukkelijk aanwezig (zit echt diep van binnen) en ondanks dat ik het heel spannend vind, ga ik het zeker doen! Zoals eerder aangegeven, die twijfels zullen toch wel blijven. Maar om het daarom niet te doen, nee... dat mag niet gebeuren! Dank voor de felicitaties! :-)

Dan je drijfveer. :{} Dat is goed, ik heb het vergeleken met een oergevoel waar je per se aan wilt toegeven. Je hebt een missie met dit boekwerk, daarom heb je het geschreven. Ik zou willen dat er in mijn tijd, toen ik miskraam na miskraam, onderzoeken en OK toch zwanger werd met een lange weg aan complicaties en daarna weer miskraam na miskraam, een dergellijk boek als herkenning en erkenning van mijn emoties had bestaan. :confused: Ik denk dat ik het kapotgelezen zou hebben. Als jij innerlijk voelt dat je dit boek, jouw ervaringen, met anderen wilt delen met als doel anderen te steunen, openheid te geven over dit emotionele onderwerp: doe het. Laat je niet door je twijfels overmannen maar doe het nu het kan. Doe het, anders vraag je je jarenlang af waarom je op het laatste moment uit het traject bent gestapt. Ga ervoor en ik wens je vandaag heel veel succes, sterkte met je zenuwen. Die gieren vast door je keel. Laat die ook maar gieren, dan lach je vanavond dubbel zo hard. :thumbsup:

Suma, Bedankt voor je lieve reactie. Je hebt me echt even een hart onder de riem gestoken, en dat had ik nodig! Ik ben het met je eens, ik wil geen spijt krijgen dat ik het uiteindelijk niet gedaan heb.

Yes, yes, yes!! Mijn boek gaat er komen. De uitgever heeft net gebeld en was nog steeds heel enthousiast! We gaan met elkaar verder. Ongelofelijk, ik ben hier heel blij mee! Ik zal binnenkort een nieuw topic starten op een plek die alleen door ingelogde mensen gezien kan worden (geen idee op welke wijze dat kan, maar ga ik nog uitzoeken). Ook zou ik dit topic anders wel willen verplaatsen naar afgeschermd gedeelte. Tot zover even. Groetjes van een erg blije Ingrid! (die een gat in de lucht springt)