2) De schurft hebben aan je schrijfcoach als die onzin neuzelt want: 3) Niet alles moet volgens het boekje anders schreven we allemaal hetzelfde (er zijn er zat die zich door de juf/meester op de kop laten zitten en hun eigen handschrift kwijtraken in hun teksten omdat ze vooral schrijven om hun schrijfcoach een plezier te doen). Natuurlijk overkomen in een onnatuurlijke situatie is dan de dood in de pot. Het wringen, het ongemak, dat moet je uit de tekst kunnen proeven, tussen de regels, niet in de woorden: show, don't tell. En je kunt maar beter een ruime woordenschat hebben om je personages in alle situaties natuurlijk te laten overkomen. Het is een schande dat dergelijke leraren/schrijfcoaches hun beroep nog mogen uitoefenen.

Ik proef hier toch een zekere felheid in je reacties schli ... nare ervaringen met schrijfcoaches?

Een goede schrijfcoach zal je je eigen stijl zéker niet afnemen, eerder helpen ontwikkelen. Als je een schrijfcoach benadert, moet je én zelfvertrouwen hebben én vertrouwen in je coach. Anders ben je er niet aan toe, je werk het beste te gunnen. Maar dat is een ander onderwerp (dacht ik).

Schlimazlnik, dit is geen aanval op jou, maar ik denk dat je het verschil tussen feiten en meningen eens moet bestuderen. Jij presenteert jouw mening alsof het een feit is en dat komt - waarschijnlijk onbedoeld - nogal intimiderend over. Als je iets typt als 'Ik denk dat je beter niet naar je schrijfcoach kunt luisteren', komt het een stuk minder agressief over dan 'De schurft hebben aan je schrijfcoach die onzin neuzelt'. Jij kent die hele schrijfcoach niet en daarom vind ik het niet netjes dat je een oordeel over die persoon hebt. Maar goed, weer even ontopic. Jouw verhalen zijn van jou en alleen jij als schrijver beslist of je wel of niet luistert naar de feedback van anderen. Je bent niet verplicht om elk woordje feedback in je verhaal te verwerken. Doe alleen dingen waar je zelf achter staat, maar stel je wel open voor alle opbouwende kritiek.

Schlimazlnik, dit is geen aanval op jou, maar ik denk dat je het verschil tussen feiten en meningen eens moet bestuderen. Jij presenteert jouw mening alsof het een feit is en dat komt - waarschijnlijk onbedoeld - nogal intimiderend over. Als je iets typt als 'Ik denk dat je beter niet naar je schrijfcoach kunt luisteren', komt het een stuk minder agressief over dan 'De schurft hebben aan je schrijfcoach die onzin neuzelt'. Jij kent die hele schrijfcoach niet en daarom vind ik het niet netjes dat je een oordeel over die persoon hebt. Maar goed, weer even ontopic. Jouw verhalen zijn van jou en alleen jij als schrijver beslist of je wel of niet luistert naar de feedback van anderen. Je bent niet verplicht om elk woordje feedback in je verhaal te verwerken. Doe alleen dingen waar je zelf achter staat, maar stel je wel open voor alle opbouwende kritiek.

Heel mooi geschreven Spirit! :thumbsup:

Spirit, niet om het een of ander, maar misschien zou je eens moeten kijken wat een academisch feit is, en wat een mening van een deelnemer op een forum. En Dragor zou beter moeten weten dan een 15-jarige. Ik ben van mening dat een flink aantal zelfbenoemde "schrijfcoaches" of goeroes of hoe je het ook wilt noemen de literatuur grondig verpest. Ze dringen hun mening op aan beginnende schrijvers die niet beter weten en vooral zo snel mogelijk hun boek willen publiceren. Dat is ook in de USA het geval, waar je het zogenaamd kunt studeren, "creative writing". Het gevolg is een eenheidsworst aan derrie, waarbij iedere afscheiding van een "afgestudeerde' hetzelfde is als van de volgende. Het ontbreekt de literatuur aan een eigen geluid, aan schrijvers die hun eigen gang gaan, aan mensen die hun eigen taal gebruiken en ook nog weten waarom. Ik zou heel graag weten wie die schrijfcoaches zijn, zodat ik ze kan vermijden. Dit soort mensen leeft niet in dienst van de kunst, maar in dienst van de maniertjes en de regeltjes. Kunst kent geen regels. Maar ja, als de lezer alleen maar het voorgekauwde wil vreten en vooral niet na wil denken (stel je voor, wordt je moe van! Of je kunt het niet en valt door de mand), dan blijft er niets anders over als je voor de commercie gaat.

Waarom is wat jij vindt van belang, schlimazlnik?

En Dragor zou beter moeten weten dan een 15-jarige.

Op een ander forum waar ik ooit kwam hadden ze een interessante regel. Iets met op de bal spelen en niet op de man. Ik weet niet of je van ballen houd, maar misschien is het iets voor jou? Ik lees hier al iets over een bericht van Dries. Wat er in stond en hoe streng Dries precies is weet ik niet, maar het zou zonde zijn als je hier niet meer zou kunnen komen wegens je poststijl, want je schrijft vaak wel interessante posts (zoals de gequote) en goede kritiek (zij het zonder aardbeiensaus)

Ze dringen hun mening op aan beginnende schrijvers

*spiegel neerzet* Ik geloof ook niet dat dit helemaal relevant is voor de topicstarter. Er wordt het commentaar van de schrijfcoach gegeven dat het te stroef zou zijn door geforceerd taalgebruik, nergens staat dat de coach vind dat dit een enorme schrijffout is en dat je absoluut nooit zo zou mogen schrijven.

Spirit, niet om het een of ander, maar misschien zou je eens moeten kijken wat een academisch feit is, en wat een mening van een deelnemer op een forum. En Dragor zou beter moeten weten dan een 15-jarige. Ik ben van mening dat een flink aantal zelfbenoemde "schrijfcoaches" of goeroes of hoe je het ook wilt noemen de literatuur grondig verpest. Ze dringen hun mening op aan beginnende schrijvers die niet beter weten en vooral zo snel mogelijk hun boek willen publiceren. Dat is ook in de USA het geval, waar je het zogenaamd kunt studeren, "creative writing". Het gevolg is een eenheidsworst aan derrie, waarbij iedere afscheiding van een "afgestudeerde' hetzelfde is als van de volgende. Het ontbreekt de literatuur aan een eigen geluid, aan schrijvers die hun eigen gang gaan, aan mensen die hun eigen taal gebruiken en ook nog weten waarom. Ik zou heel graag weten wie die schrijfcoaches zijn, zodat ik ze kan vermijden. Dit soort mensen leeft niet in dienst van de kunst, maar in dienst van de maniertjes en de regeltjes. Kunst kent geen regels. Maar ja, als de lezer alleen maar het voorgekauwde wil vreten en vooral niet na wil denken (stel je voor, wordt je moe van! Of je kunt het niet en valt door de mand), dan blijft er niets anders over als je voor de commercie gaat.

Ik heb het idee dat je nu iemand naschrijft! Dit heb je niet van jezelf! :D :D :D

Tijdens een cursus creatief schrijven zie ik tegen mijn leraar dat mijn probleem voornamelijk te wijten was aan een gemis aan een uitgebreide woordenkennis waarna hij mij antwoorde dat de woordenkennis niet het belangrijkste was, dat natuurlijk overkomen veel belangrijker is.

Natuurlijk overkomen in een onnatuurlijke situatie is dan de dood in de pot. Het wringen, het ongemak, dat moet je uit de tekst kunnen proeven, tussen de regels, niet in de woorden: show, don't tell. En je kunt maar beter een ruime woordenschat hebben om je personages in alle situaties natuurlijk te laten overkomen. Het is een schande dat dergelijke leraren/schrijfcoaches hun beroep nog mogen uitoefenen.

Het spijt me als ik een beetje onduidelijk ben geweest in mijn tekst. Het is niet zo dat mijn vroegere leraar helemaal geen nut vond in een goede woordenschat, waar hij op doelde is dat je verhaal duidelijk, efficient, zonder al te veel bombarie geschreven zou moeten worden. In sommige gevallen, misschien bij beginners, word er met onnatuurlijke woorden gesmeten waar er een simpeler, toepasselijker woord bestaat. Of, maakt men onnodig gebruik van abstracte woorden die weinig zeggen aan de lezer. Ik ben het volledig met je eens dat een groot woordenschat alléén maar voordelen kan bieden. Daarom probeer ik mijn woordenschat it te breiden en duidelijker te schrijven :-)

Hoi Jam, Ergens is er bij jouw gekwoot iets fout gegaan, waardoor de pagina nu uit het lood staat. Probeer je het even op te lossen?

Tijdens een cursus creatief schrijven zie ik tegen mijn leraar dat mijn probleem voornamelijk te wijten was aan een gemis aan een uitgebreide woordenkennis waarna hij mij antwoorde dat de woordenkennis niet het belangrijkste was, dat natuurlijk overkomen veel belangrijker is. Je mag zo'n rijk woordenschat hebben dat als je het onjuist gebruik, niet passend, dat je hierdoor het verhaal onnodig complexer gaat maken en daardoor je lezer (publiek) eerder gaat afhaken.

Misschien heb je niet helemaal begrepen wat ik bedoelde (misschien ook wel, hoor), maar voor de duidelijkheid leg ik mijn quote nog even uit:

Toch zijn er wel bepaalde mogelijkheden om over te brengen wat je wilt vertellen. Zintuigelijk schrijven is er een van. Juiste formulering gaat ermee hand in hand. En precieze woordkeus hoort er dan bijna organisch bij.

Ik bedoel dat je voor een precieze woordkeus een grote woordenschat nodig hebt - ik bedoel niet dat je moeilijke woorden of complexe begrippen moet gebruiken. Als je de keus hebt uit veel woorden, is het gemakkelijker ze toe te passen op de situatie, persoon, sfeer of omgeving die je beschrijven wilt. Dat werkt gewoon handig. Je maakt het verhaal er niet complexer mee, eerder toegankelijker.

Dat had ik begrepen, Therese, misschien ben ik een beetje afgedwaald. Tijdens de cursus (de ik volgde bijvoorbeeld) word er uitgelegd oa dat je de zintuigen moet gebruiken in het verhaal zodat de lezer zich kan identificeren (dat is natuurlijk veel moeilijker met abstracte termen). Aan de andere kant, moet men trachten ook niet veel in woord herhalingen te geraken. Door deze twee voorbeelden is men gedwongen om te gaan zoeken naar woorden, juiste woorden, en dat maakt het schrijven zo'n leuke bezigheid. Bedankt voor je uitleg.

Het ontbreekt de literatuur aan een eigen geluid, aan schrijvers die hun eigen gang gaan, aan mensen die hun eigen taal gebruiken en ook nog weten waarom.

Volledig met je eens. Ik zou zelfs verder willen gaan; niet alleen weten hoe de taal te gebruiken maar ook ermee spelen en indien nodig iets nieuws creeren. Ik hou van experimenteren in mijn teksten: korte verhalen en gedichten. Vaak snap de lezer er niks van maar dat weerhoud mij niet om toch mijn eigen weg in te slaan. Wat zou er gebeurd zijn van al die grote schrijvers als ze met niks nieuws zouden komen?

Kunst kent geen regels.

Dat klopt, maar zelfs de meest eigenzinnige schilder moet weten hoe je een penseel pakt; elke schrijver op z'n minst creatief vermogen moet hebben; elke dichter moet weten wat een metafoor is (bijvoorbeeld)

Schli, als meerdere mensen je hebben aangesproken op het feit dat ze vinden dat je meningen als feiten verkondigt, is er dan niet een hele kleine kans dat je eens bij jezelf te rade gaat? Ik heb jou nog nooit je ongelijk zien toegeven op dit forum. Mensen kunnen groepsgewijs tegen je ingaan, maar het ligt nooit aan jou. Kun je je met zo'n houding niet een beetje voorstellen dat mensen zich daaraan ergeren?

annemiekv, Misschien geen antwoord op je vraag, maar volgens mij gaat geforceerd taalgebruik samen met krampachtig je best doen.

[quote=Schlimazlnik[/quote]Spirit, niet om het een of ander, maar misschien zou je eens moeten kijken wat een academisch feit is, en wat een mening van een deelnemer op een forum. En Dragor zou beter moeten weten dan een 15-jarige.[/quote] Waarom, beste Schlimazlnik, begin jij altijd over mijn leeftijd? Als mensen willen weten hoe oud ik ben, kijken ze wel in mijn profiel. Ik denk niet dat iemand zit te wachten op zulke informatie in jouw posts. Als jouw houding mij intimideert, heb ik het recht dat te zeggen. Dat is niet meer dan eerlijk tegenover jou. Als niemand jou wijst op jouw gebreken, krijg je nooit de ruimte jezelf te verbeteren. Als iemand tegen mij zegt dat ik agressief overkom, terwijl dat mijn bedoeling helemaal niet is, zou ik blij zijn omdat ik mijn gedrag dan aan kan passen. Ik houd niet van intimidatie. Als ik onzekerder was geweest dan ik ben, zou ik na onze eerste discussie alle hoop op publicatie hebben opgegeven. Misschien had je me wel weggejaagd van het forum. Het zou zoveel fijner zijn op het forum als iedereen normaal tegen elkaar doet en elkaar, heel belangrijk, in zijn waarde laat. Je mening geven is een goed iets, maar zorg ervoor dat je anderen niet kwetst. We zijn allemaal schrijvers, we hebben allemaal een doel, en het zou fijn zijn als we elkaar aanmoedigen dat doel te bereiken, in plaats van hindernissen voor elkaar te bouwen. Sorry voor deze compleet offtopic post, maar dit moest er even uit.

Je hebt volkomen gelijk, Spirit. We zijn hier niet om elkaar weg te jagen, maar om elkaar te helpen. Ik kijk nooit naar de leeftijd van iemand, dat vind ik totaal irrelevant. Het gaat erom wat er geschreven wordt. Kunst kent geen regel. Gelukkig maar, want ik lap al die zogenaamde regeltjes aan mijn laars. Lekker vrijuit schrijven is the spirit.

*Opmerking teruggebracht tot iets toelaatbaars. Spirit, soms blijken jonge mensen veel wijzer en verstandiger dan sommige 40 ers. xas

Héél fijn dat je er weer bent, Sgoojur! En inderdaad, Spirit heeft de gave om dingen te verwoorden waarop ik jaloers ben! Die komt er wel. Leeftijd is niet altijd relevant, behalve wanneer er nog zoveel toekomst voor je ligt en je nu al zo goed bent. Dan speelt diezelfde leeftijd zelfs in je voordeel.

Volwassen zijn heeft niets met leeftijd te maken.

Klopt. Ik wacht er nog steeds op.

Scusa!

Als iemand het nodig heeft om de leeftijd van de andere partij erbij te halen om zijn positie te versterken, dan zegt dat natuurlijk nogal wat over diegene. Los van de hele niet ter zake doende discussie vind ik het onzin om zo te roepen dat er geen schrijvers met een eigen geluid zijn. Wat als die schrijvers zelf zo willen schrijven als ze doen? Wie zijn wij dan om ze tot voor de commercie gezwichte naïevelingen uit te maken? Juist dát vind ik eerlijk gezegd kortzichtig. Als je echt goed bent, en echt vertrouwen hebt in je kunnen durf je open te staan voor suggesties van anderen en doe je er je voordeel mee of leg je het terzijde als je er geen heil in ziet. Maar ja, ik ben natuurlijk ook maar een 20er dus ik zal wel ongelijk hebben en iedereen die het eventueel met me eens is zou toch beter moeten weten ;).

Maar ja, ik ben natuurlijk ook maar een 20er dus ik zal wel ongelijk hebben en iedereen die het eventueel met me eens is zou toch beter moeten weten ;).

:lol: De enige -tijd die werkelijk telt, wordt niet geleefd, maar verwerkt in het manuscript. Anders gespeld, maar toch: kwaliteit. Hopelijk kunnen we weer terugkeren naar datgene waar dit topic voor bedoeld was! :ontopic:

Geforceerd taalgebruik...

Ik begrijp de hele opwinding eigenlijk niet zo goed. Iemand maakt een paar botte, scherpe opmerkingen - goed, die zijn voor zijn rekening. Tact is niet iedereens sterkste kant. Word je beoordeeld op grond van je leeftijd en niet op grond van wie je bent en wat je doet? Wacht maar tot je aan de andere kant van de 50 bent. Ik heb al een rij ingrijpende medische onderzoeken ondergaan, niet omdat ik symptomen had van de ziektes waar ik op onderzocht ben, maar omdat ik er volgens de artsen de leeftijd voor had. Vervolgens bleek uit de resultaten dat ik de betreffende ziektes niet had. Hee, vandáár dat ik geen symptomen had ;). Die medisch specialisten, dat zijn toch mensen waarvan je denkt dat ze weten waar ze het over hebben. Maar ze generaliseren op grond van leeftijd, net als bijna iedereen. Als ik me daarover ga opwinden, kan ik me wel blijven opwinden. Als ik dat ga doen, krijg ik misschien alsnog wel die ziektes die ik blijkbaar hoor te hebben, op mijn leeftijd ;). Ik zou zeggen, als je denkt dat de opmerkingen niet op je van toepassing zijn, lach er dan om, schud het van je af, en pak de draad weer op. En als je denkt dat de opmerkingen wél op je van toepassing zijn: doe er je voordeel mee.

Het gaat om het structurele karakter van de botte opmerkingen tantebetje. Maar goed, ik vrees dat we deze niet meer ontopic krijgen. Ik sluit deze.