Ach sommige mensen zien kansen waar andere die niet zien ;). Het (weet niet of het een man of vrouw is :p) dacht waarschijnlijk: hé dit topic gaat over fantasy dus laat ik mijn sluipreclame hier maar neerzetten. Voor mij werkt dat toch net weer averechts nu ga ik zeker niet kijken of het boek interessant is. :ontopic: weet niet of het al gezegd is maar ik krijg ook altijd een beetje het gevoel als je zegt dat je fantasy leest en schrijft dat het kinderachtig gevonden wordt. Alsof je in de pubertijd in je lastige fase andere dingen mag lezen maar als je volwassen bent moet je het bij de literatuur, thrillers en chicklits houden (die ik ook allemaal lees als echte eclect ;)) waar de grote meerderheid van Nederland van geniet. Fantasy blijft toch altijd een beetje het ondergeschoven kindje. Want hoe kan een boek dat over draken (o.i.d) gaat nu serieus zijn? Een draak is toch iets waar jongetjes in groep acht over fantaseren? Als weldenkende volwassene schrijf en lees je toch niet over zoiets absurds?! Stel je voor... Het blijft toch vreemd dat Engelse fantasy voor voller aan wordt gezien dan Nederlandse fantasy. Alsof een andere taal of schrijver uit een ander land meer cachet geven aan het verhaal! En wat betreft het uitgeven van bekende namen; als er meer reclame werd gemaakt voor de Nederlandse fantasyschrijvers dan zouden die ook bekend worden net als hun Amerikaanse collega's. Wat me trouwens heel erg opvalt is dat de meeste Amerikaanse schrijvers een eigen site hebben waarop het eerste hoofdstuk van hun verhaal gratis te lezen is als voorproefje waardoor je meteen weet of de schrijfstijl je wel of niet aanspreekt. Zoiets kunnen fantasyschrijvers hier ook doen om mensen nieuwsgierig te maken naar hun verhaal. Dit in combinatie met meer reclame zou volgens mij al een heel stuk helpen om het genre en haar schrijvers op de kaart te zetten! Daarnaast zou een site o.i.d. waarop alle nieuwe fantasyboeken kort besproken worden (inclusief achterflaptekst) ook al een stap in de goede richting zijn. Zelf akker ik alle pagina's op bol.com door op zoek naar nieuwe schrijvers en verhalen die me aanspreken maar het zou natuurlijk een stuk gemakkelijker zijn als er ergens een duidelijk overzicht stond van alle fantasyboeken die er zijn en komen. Wat ik trouwens ook opvallend vind, is dat we hier in Nederland maar weinig mythes, sagen en legenden hebben die net zo bekend zijn als de Koning Arthurlegende of de Heracles mythe etc. Het lijkt alsof er zelfs in onze schriftelijke en orale traditie maar weinig ruimte was voor het fabelachtige/ het vreemde. Misschien is dit er ook wel debet aan dat hier in Nederland anders tegen fantasy aangekeken wordt dan bijvoorbeeld in Amerika en het Verenigd Koninkrijk. Ik ken bijvoorbeeld geen Nederlandse equivalenten voor leprechauns, banshees en fairy queens hoewel ons prachtige kikkerlandje toch ook een boel mooie en bijna magische plekken heeft waar ik zo een trollenburcht of elfenpaleis voor me kan zien :).

Heel mooi draadje. Ik heb het helemaal doorgespit omdat dit aansluit bij mijn verbazing over ons huidige "gevoel voor realiteit." (en nog net de reclame onderbreking meegekregen.) Waar ik me al een poosje over verbaas zijn de geluiden dat sprookjes voor kinderen te eng zouden zijn. Dus van fantasy is iets voor kinderen, deugt het kennelijk helemaal niet meer.Terwijl er generatie op generatie sprookjes zijn doorgegeven. Alles moet een Disney-einde hebben, blijkbaar. Het griezelen heeft anders wel degelijk een functie. Angst is een hele normale emotie. Er heerst een beetje een betuttelcultuur. Kinderen gaan het misschien wel geloven, maar natuurlijk?! Aan de andere kant worden realistische kinderverhalen overal aan de haren bijgesleept waar het gaat om de educatie van het kind. Tevens mis ik al zeker een decennia lang onze Sage en Legende, die er wel degelijk zijn, ook veel streekgebonden verhalen. Ik kan zo heel wat plekken met een mooi verhaal ophoesten, maar misschien komt dat doordat ik woon in de streek van de Witte Wieven. Sage en Legende zijn blijkbaar oubollig. Deze verschuiving vind ik in ieder geval opvallend. Ik weet niet of de Angelsaksen zo zeer meer fantasie hebben. Ik weet in ieder geval wel dat zij trots zijn op hun volkscultuur, hun Sage en Legende. In een wetenschappelijk artikel werd geconcludeerd dat wij een soort nationalisme- fobie zouden hebben. Alles wat raakt aan ons land of onze cultuur zou in onze ogen neigen naar nationalisme en dus fout zijn. Ik weet niet of dit waar is, maar het gebrek aan kennis over legende, sprookjes of gewoon vaderlandse geschiedenis vind ik wel opvallend. In mijn beleving is het gehalte aan verbeeldingskunst de afgelopen jaren gedaald, behalve dan op filmgebied. Waar is mijn sf avond op de buis? Mijn moeder van bijna zeventig klaagt steen en been. Waar is de nieuwe Ronia de Roversdochter? De legende van de bokrijders? De zevensprong? Als ik, voor het gemak haal ik hier series aan, kijk op wat er in de download toptien staat dan staat er vrijwel alleen maar fantasy. De fantasyvestivals worden groter en groter. Dus wat gaat er dan mis? Ik kan me niet voorstellen dat er geen goede Nederlandse schrijvers zouden zijn. Waarom zou een uitgeverij daar niet aan willen verdienen? Ik denk, ben bang, dat het te maken heeft met imago. Fantasy is iets voor kinderen en daar dienen ze overheen te groeien. Wij Nederlanders zijn te nuchter voor fantasy dus een schrijver uit de klei kan niet deugen. Zoiets moet het toch wel zijn, lijkt me. Gezien deze conclusie vrees ik met grote vrees voor mijn cultuurgenoten.

Ik weet niet of de Angelsaksen zo zeer meer fantasie hebben. Ik weet in ieder geval wel dat zij trots zijn op hun volkscultuur, hun Sage en Legende.

Zij zijn trots op het verdraaien van hun sagen en legende, die nu de indruk geven, op de onnozelen, dat zij zo geweldig waren.

In een wetenschappelijk artikel werd geconcludeerd dat wij een soort nationalisme-fobie zouden hebben. Alles wat raakt aan ons land of onze cultuur zou in onze ogen neigen naar nationalisme en dus fout zijn. Ik weet niet of dit waar is, maar het gebrek aan kennis over legende, sprookjes of gewoon vaderlandse geschiedenis vind ik wel opvallend.

Het wetenschappelijk vaststellen van een soort nationalisme- fobie is niet wetenschappelijk vast te stellen. De kennis over over legende, sprookjes of gewoon vaderlandse geschiedenis acht ik juist zeer groot. http://nl.wikipedia.org/wiki/DOC_Volksverhaal In 2010 verschijnt het standaardwerk Verhalen van stad en streek: sagen en legenden in Nederland, dat een ware bestseller blijkt te zijn.

Wij Nederlanders zijn te nuchter voor fantasy dus een schrijver uit de klei kan niet deugen. Zoiets moet het toch wel zijn, lijkt me. Gezien deze conclusie vrees ik met grote vrees voor mijn cultuurgenoten.

Lijkt mij te generaliserend. Als je iets vreest is het handig om een stelling te versterken met aantallen. Wie zijn jouw cultuurgenoten? http://www.fantasymedia.nl/content/nederlandstali… Beter verwar je Fantasy niet met ''broodje-aap'' verhalen? De ''Legende van de Bokkerijders'' bracht mij eens naar hun pannenkoekenrestaurant. Daar waren ook bokken. Die stinken.

Wat me trouwens heel erg opvalt is dat de meeste Amerikaanse schrijvers een eigen site hebben waarop het eerste hoofdstuk van hun verhaal gratis te lezen is als voorproefje waardoor je meteen weet of de schrijfstijl je wel of niet aanspreekt. Zoiets kunnen fantasyschrijvers hier ook doen om mensen nieuwsgierig te maken naar hun verhaal.

Dat doen ze al. Als het niet op hun eigen site is, dan wel op die van de uitgever.

Dit in combinatie met meer reclame

Dat kost heel veel geld voor een relatief kleine doelgroep. Maar bij fantasy-festivals zijn schrijvers en uitgeverijen meestal wel aanwezig, net als de doelgroep.

Daarnaast zou een site o.i.d. waarop alle nieuwe fantasyboeken kort besproken worden (inclusief achterflaptekst) ook al een stap in de goede richting zijn.

Dat is er ook al. Of tenminste: er zijn sites die hun best doen dat voor elkaar te krijgen. Ik weet niet of ik de links hier neer mag zetten.

Wat ik trouwens ook opvallend vind, is dat we hier in Nederland maar weinig mythes, sagen en legenden hebben die net zo bekend zijn als de Koning Arthurlegende of de Heracles mythe etc.(...). Ik ken bijvoorbeeld geen Nederlandse equivalenten voor leprechauns, banshees en fairy queens hoewel ons prachtige kikkerlandje toch ook een boel mooie en bijna magische plekken heeft waar ik zo een trollenburcht of elfenpaleis voor me kan zien :).

Er zijn heel veel mythen en legenden in Nederland, waarvan er minstens één wereldberoemd is: De vliegende Hollander. In Nederland hebben we geen leprechauns, maar wel sommeltjes en orks. Banshees niet, maar wel Witte Wieven en witte juffers. Fairy queens niet, maar wel wel Lohengrin, verzonken kastelen, een assortiment reuzen, nikkers, zeemeerminnen en nog veel meer. Daar wordt ook nu nog veel over geschreven, toevallig ook door mensen die zich met fantasy bezighouden, maar ook door anderen.

Hey Schlim, Die links voor die sites zou ik heel graag willen hebben!!!! Ik ben altijd uren bezig om internetsites af te speuren naar nieuwe verhalen maar ben serieus hier in NL nog nooit een site tegengekomen waarop een verzameling fantasy-auteurs en hun werken staan. Wat betreft die sites van de schrijvers zelf, die zijn moeilijker te vinden omdat de auteurs nauwelijks bekend zijn (Tais Teng, Peter Schaap e.d. uitgezonderd). Voordat mensen een auteurssite kunnen vinden, moeten ze wel weten dat de auteur bestaat en zonder reclame is dat erg moeilijk te weten te komen. Dat er op festivals reclame wordt gemaakt is heel goed maar mensen met een klein budget (lees bijstandsniveau) zoals ik kunnen helaas niet naar die festivals. Ik geef liever mijn geld uit aan een boek maar dan wil ik van tevoren wel enigszins weten wat ik kan verwachten van zo'n verhaal want 20 euro voor een boek is ook twee dagen eten voor drie mensen. Ik ken die mythen en legenden hier in NL wel maar bedoelde meer te zeggen dat de overgrote meerderheid van de mensen ze niet kent wat erg jammer is. Je hebt op zich wel een punt hoor dat het voor de uitgeverijen een stevige kostenpost is die zich misschien niet uitbetaald ziet maar als er bijna geen reclame gemaakt wordt, blijf je in die vicieuze cirkel hangen. Ik denk dat deze cirkel doorbroken moet worden en er een sprong in het diepe gewaagd moet worden door geld uit te geven wat zich misschien niet meteen terugbetaald ziet zodat de fantasy van eigen bodem ook eens voeten aan de grond kan zetten. Hoe meer mensen van een schrijver of boek gehoord hebben, hoe meer mensen het boek zullen kopen.

Dag Yrret, Binnen de gedrags- en cultuurwetenschappen kun je alles onderzoeken. :) Dat is heel erg, ik weet het. Dit artikel kwam ik tegen in een vooraandstaand blad. De schrijver noemde het ...fenomeen trouwens nationalisme fobie, de details zou ik moeten opzoeken. Als je wilt kan ik het voor je opzoeken en je de ins en outs geven, zal ik mijn best voor je gaan doen. Maar goed, that's beside the point. Wat ik bedoelde is dat het hele thema fantasy, fantaseren in het algemeen, een maatschappelijke wetenschappelijke discussie lijkt te zijn. "Op in de kleuterklassen leren ze niets, daar spelen ze alleen maar." Wat een kind moet "leren" zit in een veel strakker stramien nu dan in de tijd dat kinderen het "recht hadden om te spelen." Dit is een maatschappelijke verschuiving. Waargebeurd verhaal: bij de opkomst van de Harrie Potterhype is op de PABO besproken of deze boeken wel of niet goed zouden zijn voor kinderen. Sage en Legende worden niet behandeld binnen basisonderwijs. Men weet heel weinig van de vaderlandse geschiedenis af, echt waar. Ik heb het hier over het niveau van de PABO- student, beginnende leerkrachten. Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk. Niets ten nadelen van de studenten overigs, dit lijkt me meer iets zeggen over de prioriteiten die gesteld worden. Dat is ook mijn punt, niets ten nadeen van mensen an sich. Bovendien zitten er in de boeken van mijn kinderen, veel gebruikt lesmateriaal, behoorlijke fouten. Ook offtopic. On topic: Er zit klaarblijkelijk een groot verschil tussen lezers, schrijvers, genieters van dit genre en de "buitenwacht". Op dit vlak, jongeren zijn gek op fantasy, weten zoals je schrijft de Sage en Legende wel te vinden. Even heel sterk aangezet: hypothese: Hebben we hier te maken met een subcultuur die zich afzet tegen de overheersende cultuur? Dat zou verklaren waarom al mijn vreselijk keurige kennis spontaan verslaafd zijn aan the walking dead. (De zombie staat voor de de geestdodende consumptiemaatschappij. Dit bedenk ik niet zelf. Dat is mij wijsgemaakt.) Let wel, wetenschap en kunst zijn de uitingsvormen van een cultuur. (In dit artikel werd onderzocht waarom wij Nederlanders niet onze volksverhalen oppoetsen tot megaproperties.Mijn punt is meer dat er een wetenschappelijke discussie is over het nut van fantaseren en het genre fantasy. Het genre thriller ben ik nog nooit ergens tegengekomen) Nogmaals fantasy heeft veel aanhang, natuurlijk zijn er goede Nederlandse schrijvers, waarom zouden uitgevers daar niet aan willen verdienen? Mocht mijn hypothese waar zijn. Dan staan we namelijk aan de vooravond van een revolutie. Ik zeg: lees en schrijf! Op een dag als we oud en grijs zijn zullen we hier nog eens op terugkijken en denken ik was erbij. :) en anders hebben we in ieder geval een leuke discussie gevoerd onder gelijkgestemden.

Even puur mijn eigen gevoel bij fantasy (hier heb ik dus geen wetenschappelijk bewijs voor, dit is mijn gevoel): Engelstalige fantasy is op een bepaalde (taalkundige) manier geschreven. In het Engels werkt het om ietwat "oubollig" taalgebruik te hanteren bij fantasy-verhalen. Kom daar niet mee aan bij de gemiddelde Nederlandse lezer. Die haakt af. Veel fantasyschrijver hebben toch de neiging om voornamelijk in hun eigen "jargon" te schrijven. Als ik oubollig taalgebruik in een boek tegenkom, haak ik af. Ik heb daar een hekel aan. Veel fantasy borduurt voort op wat er al is. Dezelfde elfen. Dezelfde dwergen. Tovenaars die alles kunnen maar toch op de één of andere raadselachtige manier in dienst staan van de koning. Als het kan, is er zoveel mogelijk "vreemd". Alles moet afwijken van wat wij kennen. (Daardoor raak ik op pagina 2 de draad kwijt door vreemde termen en gooi ik het boek opzij als er meer dan tien van die rare termen voorkomen op die eerste pagina's. En dat gebeurt.) Het gaat om het verhaal, niet om de personages. En dit vind ik de ergste. Ik heb zo verschrikkelijk vaak fantasy geprobeerd te lezen, dat ik zelf niet eens meer weet welke boeken ik allemaal getracht heb door te komen. Negen van de tien keer is het probleem dat de personages niet goed genoeg uit de verf komen. Mooi, die landen, eventueel de beesten, de oppervlakkige problemen -- maar waarom zit er nu nooit eens iets méér in die boeken? De hoofdpersonen in de verhalen kunnen me meestal helemaal niets schelen. En ik lees graag boeken waarvan de hoofdpersonen me meeslepen. Voor mij blijft fantasy als luchtige thrillers; leuk, misschien, als je ervan houdt, maar klap het boek dicht en na een paar uur ben je het vergeten. Fantasy-liefhebbers lezen fantasy. Daarop richten de schrijvers zich vaak; op de fantasylezer. Dat zijn er niet al te veel. Ik zou veel liever hebben dat een boek van mij, ook als het high-fantasy is, ook door niet-genre-liefhebbers wordt gelezen. Als ik mensen vraag om een fantasyschrijver te noemen, komt er hooguit de naam "J.K. Rowling" uit, en that's it. Fantasy wordt gemeden door niet-fantasy-lezers. Zelfs bij het downloaden van de 100 illegale e-books wordt er geen fantasy tussen gezet. Er is een groep mensen die het genre leuk vindt, maar daarbuiten bestaat het in Nederland amper. Thomas Olde Heuvelt is momenteel de enige Nederlandse schrijver in het fantasy-genre waarvan ik hoop / denk dat die bekender gaat worden dan alleen in dat kleine kringetje genre-lezers. Wat daarbij belangrijk is, denk ik, is dat hij zijn identiteit niet verliest. Hij schrijft oer-Hollands. De sites waarop fantasy-boeken staan... Ik ken ze. Ik heb wel eens geprobeerd om negatievere recensies te vinden, wat me niet lukte. Daar kan ik dan weer niet goed tegen, want ik zocht een eerlijke mening, niet een halve reclamecampagne voor het genre. Het lijkt me sterk dat elk boek dat uitkomt zo goed is, maar meestal krijg ik wel dat gevoel als ik op internet recensies zoek. (Los van genre, trouwens. Dat positieve gedoe is vrij opvallend aanwezig op internet.) Overigens gaan alleen fantasy-lezers sites zoeken waar fantasy-boeken op staan. Fans van Esther Verhoef-achtige boeken kijken je heel raar aan als je over fantasy begint. "wat is er toch met fantasy" is een vraag die ik mezelf heel vaak stel, als ik weer eens een fantasy-boek gefrustreerd aan de kant gooi omdat ik er niet doorheen kom. En dat terwijl ik zelf met een high-fantasy MS bezig ben. Sommige mensen houden gewoon niet van de vreemde elementen (en dan houdt het wel echt op, die krijg je niet aan de high-fantasy). Sommige mensen staan wel degelijk open voor het genre, maar hebben hetzelfde probleem als wat ik heb - ze komen niet door zo'n boek heen.

Het gaat om het verhaal, niet om de personages. En dit vind ik de ergste. Ik heb zo verschrikkelijk vaak fantasy geprobeerd te lezen, dat ik zelf niet eens meer weet welke boeken ik allemaal getracht heb door te komen. Negen van de tien keer is het probleem dat de personages niet goed genoeg uit de verf komen. Mooi, die landen, eventueel de beesten, de oppervlakkige problemen -- maar waarom zit er nu nooit eens iets méér in die boeken? De hoofdpersonen in de verhalen kunnen me meestal helemaal niets schelen. En ik lees graag boeken waarvan de hoofdpersonen me meeslepen. Voor mij blijft fantasy als luchtige thrillers; leuk, misschien, als je ervan houdt, maar klap het boek dicht en na een paar uur ben je het vergeten.

Ik ben ook niet zo'n fan van fantasy, maar een boek dat je echt gelezen zou moeten hebben (en in mijn geval: wat ik dagenlang niet meer uit mijn hoofd kreeg) is: De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine. Dit is zo'n fantastisch boek, met een vleugje fantasy (op een heel mooie manier uitgewerkt) en wauw. Echt wauw. En nee, ik heb geen aandelen :P ik vind het echt een van de beste boeken die ik gelezen heb, en ik ben absoluut geen fantasyfan dus :P

Google eens 'verbeeldingsliteratuur'. Dan kom je een heel eind wat informatie betreft. Naamsbekendheid opbouwen is iets wat iedere auteur moet doen. Ongeacht het genre.

Ik ben zelf bezig met een verzonnen verhaal, een fantasy. Ik wil het graag zo schrijven, dat het geschikt is voor boven de 12, maar ook volwassenen het lezen. Ik weet nog wel ''Koning van Katoren''. Die vind ik nu nog leuk om te lezen. Het hoeft niet perse kinderachtig te zijn.

Ik ben zelf bezig met een verzonnen verhaal, een fantasy. Ik wil het graag zo schrijven, dat het geschikt is voor boven de 12, maar ook volwassenen het lezen. Ik weet nog wel ''Koning van Katoren''. Die vind ik nu nog leuk om te lezen. Het hoeft niet perse kinderachtig te zijn.

Toch succesvol, bijvoorbeeld de ''Lord of the Rings'' reeks. Dus mensen houden wel van fictie en fantasy. Ook hebben de films het goed gedaan in de bioscopen. Maar er mag wel wat meer geschreven worden.