Als het past, vind ik het prima. ;)

Geef mij nummers. Een nieuw hoofdstuk is voor mij een adempauze, ik leg het weg om later verder te gaan of lees door. Een kreet voegt daar niets aan toe.

Ik heb ook het liefste nummer als er een nieuw hoofdstuk komt. Ik lees ook altijd naar het eind van een hoofdstuk toe voor ik het boek even weg leg en wat voor titel er dan boven staat zegt mij niet veel. Ik kan soms verder lezen zonder het op te slaan wat de titel was.

Ik geef ook de voorkeur aan nummers. Voor mij geven de titels van hoofdstukken in sommige boeken te veel informatie over wat het komende hoofdstuk zal brengen. Titels zijn vaak we mooier. Mooer dan een "1." W.

Hier (VS) is het redelijk gebruikelijk om "chapter eleven" zo uit te schrijven. Voor mijn eigen boek heb ik wel hoofdstuktitels, maar dat is vooral omdat het losse verhalen zijn (maar ook weer niet). In een "gewoon" boek zou ik het niet doen, denk ik.

Ik vind nieuwe hoofdstukken beginnen zonder nummers ook mooi. Gewoon op een nieuwe pagina beginnen met een stuk wit erboven is duidelijk genoeg voor een nieuw hoofdstuk. Maar dat is echt een keuze van de uitgever en niet van de schrijver.

Ik vind alles wel goed. Als men goede titels kan verzinnen dan moeten ze dat doen. Ik denk dat het een keus is die je zelf maakt, een titel zegt meer dan een getal. Als je zegt in hoofdstuk 16 gebeurd dat en dat, dat zegt niet zo veel. Met een titel haal je meestal meer herinneringen naar boven omdat je iets kunt associëren.

Ik denk zelf dat een titel bij een hoofdstuk meer aanspreekt. Je kan een lezer een stukje vooruit laten kijken en laten fantaseren over hoe het verder gaat met een goed gekozen titel. Zelf gebruik ik dan ook 'gewoon' titels.

Tijdens het schrijven vind ik het voor mezelf wel handig om titels te gebruiken. Nou ja, het zijn meer een soort tussenkopjes, zodat ik weet welke scene waar staat.

Ik vind zelf namen voor hoofdstukken afleiden van het verhaal. Als ik ook echt in het verhaal zit vallen hoofdstukken mij niet eens op. Voor mij is de hoofdstuk indeling inderdaad zoals DeEllis zei alleen maar handig voor als je een pauze tijdens het lezen in wil lassen. Namen voegen daar niks aan toe. Maar goed, het is iets persoonlijks :)

Nummers of één, twee enz xsg

zelf kijk ik ook niet zo naar titels als ik lees.. Ik denk dat het bij kinderboeken wel anders is. Daar zie je het ook veel. Het verhaal dat ik nu aan het schrijven ben gebruik ik ook titels.

Je kunt met een titel de lezer wel prikkelen, nieuwsgierig maken, meeslepen...

Ikzelf vind titels wel prettig lezen, maar nummers kunnen ook. Ik ben nu een boek aan het lezen met nummers en titels en het stoort mij niet.

Ik was op zoek in SOL, naar hoe de schrijvers hier, hun hoofdstukken benoemen. In cijfers of met een titel. De meningen zijn verdeeld in dit topic, zie ik. Zelf werk ik met titels. Volgens mij maakt dat de lezer nieuwsgierig. Helemaal als hij jouw boek in de winkel ziet, de achterkant leest, het boek doorbladert en de titels ziet van de hoofdstukken. De titels verzinnen is geen probleem. Ik heb het hele verhaal, ongeveer in mijn hoofd al klaar, dus weet ik redelijk waar ik een nieuw hoofdstuk begin en de inhoud daarvan. Just my 2 cents. :)

Ik zelf werk met titels, misschien komt het omdat mijn beoogde doelgroep de jeugd is. Zelf vind/vond ik hoofdstuktitels altijd een must. Boeken met alleen maar cijfers vond ik maar raar, het duurde dan ook even voordat ik er aan gewend was. Het verzinnen van hoofdstuktitels was eerst heel erg simpel. Ontmoet de hoofdpersoon een vreemdeling, dan noem je het hoofdstuk toch gewoon 'de ontmoeting' of 'de vreemdeling'? Nu geef ik de voorkeur aan vrij nietszeggende titels. Althans, titels die op het eerste gezicht niets lijken te zeggen (bijvoorbeeld als je in de boekwinkel naar de inhoudsopgave kijkt), maar die tijdens het lezen (of zelfs pas na het lezen) ineens duidelijk worden. Wat ik gebruik als titel (ik wissel het een beetje af): - De (achter)naam van een persoon of titel van een persoon - Een metafoor voor de inhoud van het hoofdstuk - Een woord wat vaak voorkomt in het hoofdstuk, vaak met een dubbele betekenis - Een speciale plek in het hoofdstuk Voor hoofdstuknummering gebruik ik trouwens romeinse cijfers, maar of ik dat zo houd weet ik nog niet. Ik verhoog de inzet naar vier hele centen.

Mij maakt het niet zo veel uit, maar met titels kun je wel meer zeggen. Als je je boek/verhaal een beetje onverwacht/spannender/mysterieuzer wil maken zou ik voor nummers kiezen, want dan weet je nog niks van wat er gaat gebeuren. Soms zijn titels echter wel handig. Ik schrijf nu namelijk een verhaal, waarvan het eerste hoofdstuk een naam is van een grote, belangrijke gebeurtenis, maar de lezer heeft op dat moment geen idee wat het betekent. Later wordt er meer duidelijk en dan zal ook de titel van het hoofdstuk dus begrijpelijk worden. Ik gebruik dus niet vaak titels die veel voor de hand liggen. Zo kun je het verhaal dus ook onverwacht/spannender/mysterieuzer maken. Het is net wat je fijner vindt.