Volgens mij moet je, als iemand in gedachten een vraag stelt, gewoon een vraagteken zetten.

Ik gebruik zelf wel een vraagteken in dit geval en plaats de vraag schuingedrukt. Ik weet niet of dit standaard is, maar ik vind dit wel fijn werken.

Bij het weergeven van gedachten gelden dezelfde regels als voor andere teksten .

Wel een vraagteken, geen aanhalingstekens en ook niet cursief. ;) Bij voorbeeld: Terwijl ik het pad naar de garage van het vakantiehuis opdraaide om aan de jaarlijkse kerstfestiviteiten te ontsnappen, alleen op een van de waddeneilanden, schoot het door me heen: Heb ik nu wel nu wel of niet het gas uitgedraaid? Visioenen van een gigantische explosie zodra mijn dochter, die op de poezen zou passen, een sigaret op zou steken, zweefden me voor ogen. Roken kan dodelijk zijn. Ha! Nee! Niet zo! Ik moet haar bellen. NU! Waar is mijn mobiel? Ik greep naar mijn handtas op de stoel naast me en toetste met trillende vingers Rosa's nummer in. Succes thiebie! :) Leuk dat je ons gevonden hebt trouwens. :nod:

Ik gebruik wel vraagtekens.

Ik heb voor het eerst in mijn manuscript de vraagtekens geschrapt en vervangen door een komma bij gedachten waar nog iets achteraan komt (zoals "dacht hij"). Omdat een vraagteken en dan een kleine letter er raar uitziet zonder aanhalingstekens. Geen idee of de redactie het goedkeurt, maar ik vind het er beter uitzien, en eigenlijk mis je het vraagteken niet eens doordat de zinsopbouw de vraag al in zich heeft en ook zonder het vraagteken de toon omhoog gaat tijdens het lezen.

Ehm, wat is er mis met de link 'wachtwoord vergeten'? Onder het inlogblokje? Ik blokker die oude account dan, want dubbele accounts zijn niet toegestaan hier. Als je liever onder de oude account verder wilt moet je dat mij even laten weten.

In de zin Ze dacht: het wordt weer een heerlijke werkweek! komen er geen aanhalingstekens rond de gedachte te staan; na de dubbele punt komt daarom een kleine letter. Gedachten zijn - anders dan citaten - geen letterlijke weergaven van iemands (hoorbare) woorden. Dat is anders in Ze zei bij het ontbijt tegen haar kinderen: “Het wordt weer een heerlijke werkweek!” Nu is er wél sprake van een citaat, en zijn er dus aanhalingstekens nodig. Als een gedachte aan het begin van de zin staat, komt er een komma achter: Het wordt weer een heerlijke werkweek!, dacht ze opgeruimd. Na een vraagteken of uitroepteken aan het einde van een gedachte mág de komma ook wegblijven, maar het is het duidelijkst een komma te plaatsen, omdat de lezer dan direct ziet dat de zin nog niet is afgelopen. Bron: Villamedia.nl