Mijn 'namen' zijn er al vaak eerder dan het verhaal waarin ze spelen. Zeker de namen van hoofdpersonen. Ik associeer ze nooit met mensen die eenzelfde naam dragen, gek genoeg. Alhoewel ik genoeg mensen ken met diezelfde naam, mijn HP lijkt er nooit op. Het worden in mijn hoofd altijd 'nieuwe' mensen Die naam gaat bij me leven en ik verzin er dan vrij snel een karakter omheen. Ik zoek er ook foto's bij van personen die mogelijk mijn HP kunnen zijn, in tijdschriften, internet, op straat. Ik heb eens op het terras gezeten, er kwam een oudere man voorbij met een karakteristieke kop. Die man pastte uitstekend bij de naam van mijn HP. Dus is mijn gedachten had ik vervolgens een gezicht. Dat heeft me enorm geholpen bij het schrijven. Vreemd genoeg zijn mijn HP-namen altijd in te korten, te verkleinen, ed. zelfs hun achternamen hebben die eigenschap. Dit geeft meer mogelijkheden in dialogen. Zijdelingse figuren in mijn verhalen hebben een korte naam die weinig aandacht wegneemt. Door dit onderwerp op het forum ben ik er over gaan nadenken en kan geen verklaring geven voor mijn handelwijze. Ik heb een aantal namen teruggezocht naar betekenis ed. en dan nog kloppen die bij het beeld en het karakter van mijn HP's. Intuïtie misschien? Ik ben er eigenlijk wel tevreden mee. :o

Bij de kringloop (waar anders...) ooit een boekje gevonden met de mooiste moderne en klassieke namen. Over 'mooiste' valt te discussiëren. Net zoals over 'modern' omdat het boekje uit 1997 stamt. Maar voor mij is het meer dan eens een grote hulp gebleken - en een boek bladert voor mij wat makkelijker dan internet. Soms ben ik op zoek naar een naam voor mijn HP, geef het toeval een kans, en sla het boekje op een willekeurige bladzijde open. De ene keer zit het toeval mee, de andere keer niet. De bladzijde met namen die het toeval mij biedt kan op zich al voldoende inspiratie geven en/of het besef dat het juist niét die naam moet zijn. Vaak kom ik in films de mooiste namen tegen. Die noteer ik dan in dat namenboekje en vermeld er m/v en de origine bij. Een Aziatische naam bijvoorbeeld past absoluut in de Nederlandse cultuur, maar je hebt wellicht de lezer iets meer uit te leggen dan wanneer je de HP 'Kees' noemt. Een enkele keer kom ik een naam tegen die werkt als het lontje van een inspiratiebom. Naam, kaboem, verhaal... Het verrast me iedere keer weer.

Fun fact: de naam van mijn ex is in mijn boek een hoer.

Maar, nee, een boek zonder namen vind ik te afstandelijk. Dat zou ik niet doen. Er zijn genoeg namen waar je uit kunt kiezen. Genoeg namen die eigenlijk al uitgestorven zijn, maar jij nieuw leven in kan blazen. En als je de geschikte naam op de ene site niet kunt vinden, ga je terug naar google en klik je op de volgende. Want er zijn er ontzettend veel. Het probleem heb ik zelf nooit. Ik bedenk een naam en fixeer me daarna op zijn karaktereigenschappen, zijn houding, zijn tik, zijn accent, zijn hele voorkomen - en als dat is gedaan, dan is de naam die ik hem gegeven heb, een soort 'underlayer' onder al die andere 'layers'. Kortom, haal je die 'underlayer' weg, dan worden mijn overige 'layers' nutteloos. Ik zat zojuist in Photoshop, dus ja, het woord layers komt daarvandaan...