Trenke Riksten-Unsworth - Op zoek naar Torrie

Ik ben al vele jaren niet meer op schrijvenonline gekomen. In het verleden heb ik echter heel veel aan deze site gehad. De eerste twee boeken die van mij zijn uitgekomen heb ik boekpresentaties van gemaakt. Daarna zijn er nog veel meer boeken uitgekomen, maar omdat ik niet meer op deze site kwam, heb ik er geen boekpresentaties meer van gemaakt. Voor dit boek wil ik wel graag een boekpresentatie aanmaken. Waarom? Nou, omdat het min of meer vanwege schrijvenonline is ontstaan. In 2009 ging ik naar een schrijfdriedaagse in Milonga. Die werd georganiseerd door mensen die ik via schrijvenonline kende, volgens mij Ing, Zjors en DeEllis. Zij gaven schrijfopdrachten en die werden met zijn allen besproken. Op de cursus waren ook vooral mensen die ik via schrijvenonline kende. Op een dag gingen we naar een eik in de buurt. De opdracht: schrijf een verhaal dat zich in de eik afspeelt. Ik bedacht een prentenboekverhaal over twee torren die hun vriendje kwijt raken en op zoek gaan. Marlies was er ook en zij wist mij te vertellen wat voor soort torren in eiken voorkomen: boktorren. Thuis herschreef ik het verhaal nog iets en ik stuurde het op naar zo ongeveer de twee meest bekende kinderboekenuitgevers. Ik kreeg de standaardbrief dat mijn verhaal niet in het fonds paste. Het is dus niet goed genoeg, was mijn conclusie. Vele jaren later had ik al enkele boeken op mijn naam staan. Al die manuscripten had ik naar vele uitgevers gestuurd. In die verhalen had ik heel veel vertrouwen en het was me dus gelukt om uitgevers te vinden. En ik dacht: ik vind "Op zoek naar Torrie" eigenlijk ook nog steeds een heel leuk verhaal. Er was al een prentenboekverhaal van me uitgekomen bij Droomvallei uitgeverij en ik stuurde het verhaal daar dus naartoe. 'Leuk verhaal,' zei de uitgeefster, 'maar ik wil graag dat je er een verhaal op aviniveau E3 van maakt.' Aviniveau E3 is het niveau dat kinderen moeten kunnen lezen als ze in het eind van groep drie zitten. Er zijn heel veel eisen aan die woorden. Ik deed een poging, maar oei wat was dat moeilijk! Ik gaf aan dat ik dacht dat het me niet ging lukken. Gelukkig kan de uitgeefster zelf ook schrijven. Zij maakte een begin en toen kon ik daarmee verder. Ze had ook wat leuke suggesties die ik in het verhaal verwerkte, waar het verhaal nog leuker door werd. Ze vond het verhaal zo goed en wilde het zo uitgeven. Wel moest er dan achterin nog tekst komen over de hoofdrolspelers van het verhaal: de spin, de boktor, de mees en rups. Dat was wederom een enorme klus. Ik dacht vaak dat het niet zou lukken, maar uiteindelijk zijn we er samen uitgekomen. We hadden een illustrator die de tekeningen zou maken. Hij maakte echter een blauwe tor. Ik heb autisme en ik raakte volkomen van slag door een tor die helemaal blauw was. Blauwe dekschilden vond ik prima, dat hadden we ook afgesproken, maar een tor die echt helemaal blauw was? Nee! Toch ging ik er uiteindelijk mee akkoord, maar de illustrator vond dat ik te moeilijk deed en wou niet meer. We gingen in zee met een illustratrice met wie ik vaker had gewerkt. Zij maakte leuke tekeningen. Helaas, na een paar maanden vond ze haar werk zelf niet goed genoeg. Wat de uitgeefster en ik ook zeiden, ze wilde niet meer verder. Ik raakte behoorlijk wanhopig. De uitgeefster had nog een illustratrice die ze wel wilde vragen, zei ze, maar het zou een paar maanden duren dat ze die zou zien en ze wilde ook nog niet zeggen om wie het ging. Dat vond ik heel lastig, want stel dat diegene nou tekeningen maakte die ik niet mooi vond? Ik vroeg of ik zelf op zoek mocht naar een andere illustrator. Dat mocht. Via Facebook vond ik uiteindelijk weer een illustrator. Een vrouw die fantastische tekeningen kon maken! Heel lang ben ik bang geweest dat ze ermee zou stoppen en dat "Op zoek naar Torrie" toch nooit het levenslicht zou zien. Gelukkig bleef ze tekenen en nu is het boek er! Inmiddels is het boek al leverbaar. De officiële presentatie is op 26 maart. Alle informatie daarover staat op mijn website, waar ik een link naar heb geplaatst. ik ben dus extra extra blij dat dit boek er is gekomen. En ik ben superblij met de illustratrice!