Renée Gellings-van Heel - Eros, de hond met de witte sjaal

Het schrijven en tot stand komen mijn twee kinderboeken begon allemaal met mijn Brun-out eind 2017. Maar nu ik er over nadenk begon het allemaal door het overlijden in september 2016 van onze eerste hond Eros, een Schotse collie. Hij was mijn maatje. Ik schreef al eerder als ‘bijklus’ buiten mijn eigen werk bij mijn werkgever als redacteur voor ons Intranet. Leuke uitjes of zaken die speelden, dan ben ik een van de weinig redacteuren die de stukken uitschrijft en zelf plaatst op het Intranet. Een erg leuke klus die ik nog steeds graag doe. Maar begin 2017 kreeg ik een Burn-out. Ik trok me terug, wilde met niemand afspreken, geen behoefte aan. Maar hoe kwam ik dan de dag door?! Mijn hobby schrijven kwam nu goed van pas. Ik ging het verdriet om Eros van me afschrijven en begon zijn levensverhaal op te schrijven. We waren namelijk zijn vierde eigenaar en gelukkig ook de laatste. Tijdens het schrijven had ik het toetsenbord amper aangeraakt, of mijn tranen druppelden op mijn notebook. In mijn hoofd kwamen de hoofdstukken al voorbij. Omdat er veel dieren in de hoofdstukken voorkomen kwam zomaar ineens de gedachte in mijn op: Hier kan ik een kinderboek van maken. Toch lachte ik die gedachte weer snel weg. Want wie ben ik?! Maar nee, tijdens het schrijven kwam het steeds meer door om hier toch eens serieus over na te denken. Mijn gedachte werd werkelijkheid. En zo kwam Deel 1 tot stand. Titel: Eros, de hond met de witte sjaal. Subtitel: Eros’ allergrootste wens. Dit deel heb ik geschreven naar aanleiding van verhalen die de fokker(die de vader van Eros had) ons heeft verteld. Inmiddels heb ik ook nog niet zo lang geleden Deel 2 gepubliceerd. Titel: Eros, de hond met de witte sjaal, subtitel: Eros en zijn vrienden. Dit boek beschrijft de rest van zijn leven vanaf dag één dat hij in ons gezin komt tot aan zijn laatste dag. Beiden boeken bevatten dus allemaal waargebeurde verhalen maar ik heb het, vooral door de vele diersoorten die Eros ontmoet, er een kinderboek van gemaakt. Ik heb het daarom gecombineerd met fictie. De dieren laat ik met elkaar praten tijdens hun ontmoetingen met elkaar. In het tweede deel beschrijf ik ook de zichtbare worsteling die Eros op het laatst had door zijn slechte gezondheid maar ook de worsteling van ons gezin om de moeilijk beslissing te nemen wanneer hem te laten inslapen. Deze worsteling heb ik in meerdere hoofdstukken beschreven. Het inslapen heb ik, het klinkt vreemd, heel mooi beschreven. Zo mooi dat het kinderen kan troosten als ze zelf hun geliefde huisdier/maatje moeten laten gaan!Je leest er veel meer over in mijn speciaal voor Eros gemaakte Facebooksite: www.facebook.com/kinderboekeros