# 507 Een dam die doorbreekt
‘Dan geef ik nu het woord aan Anna, de zus van John. Na deze overdenking krijgen we allemaal de gelegenheid in stilte hem te gedenken in ieders eigen woorden en herinneringen. ‘
In de zaal was het zo stil dat je een speld kon horen vallen. Stijf stond ik op en legde de gang naar de kansel in een paar seconden af, me bewust van de tientallen paar ogen die me volgden. De dominee knikte me vriendelijk toe. Van tevoren had ik aangegeven geen gebruik te willen maken van de gelegenheid om John de hemel in te prijzen. Pa wilde daar niets van horen. Iedereen moest en zou weten wat voor gemis hij achterliet en wie kon dat beter verwoorden dan zijn eigen zus. Ik keek de zaal in en boog me naar de microfoon. Mijn keel was droog.
‘Ik weet nog goed dat ik een konijn had, ‘fluisterde ik. ‘Hij heette Witje en ik heb hem twee weken gehad. Op een dag zag ik dat John hem met een hand stevig vasthield en met de andere hand bewerkte hij Witje met een priem. Het beest kronkelde om weg te komen, piepte en krijste van de pijn. Toen hij me zag leek hij teleurgesteld dat ik hem stoorde. Daar hield ik mijn eerste blauwe oog aan over. ‘
In de zaal ontstond beroering. Mensen stonden op en keken elkaar aan.
‘Er was geen enkel schuldbesef, nooit geweest, ‘vervolgde ik. Bij de herinnering liepen grote tranen over mijn wangen. De woorden rolden nu over mijn tong. Na al die jaren van frustratie en angst leek het op een dam die doorbrak.
‘Ma bedekte alles wat hij me aandeed met de mantel der liefde en mijn vader… ‘
Ik spuugde de woorden uit van woede.’ Soms stond hij erbij en lachten ze me samen uit. Als John mijn schooltas het water in gooide of probeerde mij te laten aanranden door zijn vrienden. Ik vluchtte altijd mijn kamer in met de hete adem van hem in mijn nek. ‘
Ik huilde nu onbedaarlijk en riep in de microfoon.’ John, ik haatte je… Brand in de hel!!! ‘
Het laatste wat ik me herinnerde is dat Pa woedend op me af kwam en andere mensen mij de zaal uit hielpen.
Commentaar Marc –…
Lid sinds
3 jaar 9 maandenRol
Commentaar Marc – Hostwriters
Ik zie een vleugje ‘Festen’ doorschemeren … eerst denk je, ach ja, een konijn, maar dan wordt het plots helemaal niet oké wanneer het over de aanranding gaat. Het wordt duidelijk dat de vertelster daar aan de kansel staat met een joekel van een trauma. De reactie van de ‘Pa’ (waarom met hoofdletter?) hier is zo mogelijk nog laakbaarder. Bedrieglijk ‘gewoon’ stukje dat je onverhoeds bij de keel grijpt. Knap.
Er schort een en ander aan de interpunctie (de sluitende aanhalingstekens). Vast hield > vasthield.
Commentaar Mili – Hostwriters
John, hoe doe je dit? ‘… in stilte hem te gedenken in ieders eigen woorden …’; stilte en woorden gaan m.i. niet samen.
‘ … zo stil dat je een speld kon horen vallen.’ Een wat uitgeholde uitdrukking, vind je niet? Waarom zou je geen haarspeld laten vallen, waarop al die ogen zich richten, als de hp naar de kansel loopt?
‘ … de hemel te prijzen.’ Hier mist het woordje ‘in’. Te veel ‘Witje’ (3 x) in luttele zinnen.
‘Er was geen enkel …’ > vermijd zinnen met ‘Er’ te beginnen. Suggestie: Hij kende geen enkel schuldbesef …’
Mijn complimenten, ik vind je verhaal geweldig.
Marc. Pa wilde altijd nog…
Lid sinds
6 jaar 2 maandenRol
Marc. Pa wilde altijd nog een zoon en een dochter was voor hem een grote teleurstelling. Die frustratie heeft altijd op Anna haar bordje gelegen. Nu zijn enige zoon is overleden wil hij er geen kwaad woord over horen.
Mili. Vaak prevelen mensen tijdens een gebed de woorden die zich vormen in hun geest. Dat bedoel ik. De speld, ach is wel een cliche. Bedankt voor jullie reactie.
Hoi John, jij hebt ook een…
Lid sinds
5 jaar 2 maandenRol
Hoi John, jij hebt ook een heftig verhaal. Ik zie nu dat we allebei hetzelfde thema hebben gebruikt en we laten ze allebei branden in hel. Ze hebben het ook allebei verdiend.
in stilte hem te gedenken in ieders eigen woorden en herinneringen. ‘ ---> voor mij las dit dubbelop. Als je in stilte gedenkt, doe je dat met herinneringen en eigen woorden.
Ik vond de opbouw in het…
Lid sinds
3 maanden 3 wekenRol
Ik vond de opbouw in het verhaal goed weggezet en voelde de omschreven emoties door het scherm heen! Graag gelezen!
p.s. Heet zus niet Jane? ;)
Mooie opbouw van het verhaal…
Lid sinds
2 maanden 1 weekRol
Mooie opbouw van het verhaal. Ik kan mij goed inleven in de hoofdpersoon.
Goed verhaal. Ik zou…
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Goed verhaal. Ik zou omzetten in de tegenwoordige tijd overwegen.
Waar ik niet helemaal in meega, is dat mensen tijdens de toespraak opstaan. Ik kan me de ontzetting voorstellen, maar denk dat op dit moment bezoekers nog niet zullen staan.
Maar verder, gewoon top.
Arme Witje. En je hp…
Lid sinds
2 jaar 8 maandenRol
Arme Witje. En je hp natuurlijk, maar van fluffige beestjes moet je gewoon afblijven. Toch heb ik je verhaal met plezier gelezen, goed geschreven.