Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#484 Wie goed doet ...

Gerard raapte het geld op dat de vrouw op de grond had laten vallen.
‘Mevrouw! Hallo!’
De vrouw draaide zich om en trok haar neus op. In de etalage van de winkelruit zag hij wat zij zag: een man met een onverzorgde baard in kleren die het stadium van draagbaar al lang voorbij waren.
‘Sorry, mevrouw, u liet dit vallen.’ Hij overhandigde haar de munten.
Verbaasd nam ze het aan en bekeek hem nog eens goed.
Gerard glimlachte en las de vraag in haar ogen. ‘Inderdaad, ik had er een heerlijk warm kopje koffie voor kunnen kopen, maar het smaakt zoveel beter als ik het koop met geld dat ik eerlijk gekregen heb. Vindt u niet?’
De vrouw knikte. ‘Daar heb je een punt. Weet je wat, als beloning voor je eerlijkheid mag je het geld houden. En hier …,’ ze haalde een briefje uit haar portemonnee, ‘neem er ook iets lekkers bij.’

Verbluft bleef Gerard achter. Vergenoegd met het geld haastte hij zich naar de cafetaria verderop in de straat waar hij zich trakteerde op een beker koffie en een bakje zuurkoolstamppot.
Met zijn traktatie zocht hij zijn vaste plek op in het park.
Daar zag hij een grijsaard zitten die er zo mogelijk nog erbarmelijker uitzag. Met zijn adem probeerde hij zijn handen enigszins te verwarmen, zijn magere lijf rilde van de kou. Zonder na te denken, gaf hij de oude man de rest van de koffie.
‘Drink op, ouwe. Je ziet eruit alsof jij het beter kunt gebruiken.’
De warmte van de drank bracht meteen wat kleur in het gezicht van de man en zijn ogen begonnen te wateren toen hij ook nog een halve maaltijd aangereikt kreeg.
Voldaan stond de man op, een vreemde blik prijkte op zijn gezicht. ‘Ik ga mijn slaapplek opzoeken nu het nog licht is. Nogmaals bedankt.’
Zijn maag knorde nog wel, maar Gerard nestelde zich tevreden op de harde bank. Hij trok zijn jas zo strak mogelijk om zich heen.

De volgende morgen merkte Gerard dat hij het minder koud had en voelde tot zijn verbazing dat er een warme jas over hem heen lag. Voor hem op de grond stond een zak met broodjes en een thermoskan. Onder in de zak vond hij een mobiele telefoon. Daaronder een briefje met een telefoonnummer en een boodschap: Goedheid laat zich uitbetalen.
Hij wreef de slaap uit zijn ogen en speurde de omgeving af. In de verte sjokte iemand weg. Gerard probeerde te focussen. Was dat …? Hij kneep zijn ogen nog verder samen, maar de persoon was verdwenen.

De lichtjes in de kerstboom knipperen, het knapperend haardvuur verwarmt de luxe ingerichte woonkamer. Een jonge knul kijkt naar de foto van zijn opa aan de muur. Rond deze tijd vertelde opa hem altijd het verhaal van de zwerver en de oude man. Starend naar de foto valt hem nu pas op dat zijn opa een briefje vast heeft. Met zijn telefoon zoomt hij in op de tekst en tot zijn grote verbazing leest hij:
Goedheid laat zich uitbetalen.

 

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Fief, het idee voor het verhaal is goed maar de uitwerking vind ik minder. De overvloed aan adjectieven maakt de tekst voor mij iets te zwaar beladen. Waar je de 'hij' voor Gerard gebruikt, doe je dit ook voor de oude man. Dat leidt tot verwarring, wat versterkt wordt door dit foutje: in de zin Hij sloeg zijn jas zo strak mogelijk om hem heen hoort 'hem' te worden vervangen door 'zich'.  Goede tip om met de camerafunctie van je mobieltje in te zoomen op iets dat aan de muur hangt.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Bedankt voor je reactie, Gi. Ruimte voor verbetering dus. Ik ga eens kijken. 

Zich of hem, daar twijfel ik over. Het is geen vaste uitdrukking zoals in " over zich heen trekken". Volgens mij mag hem hier ook. Ik hoor graag als dat niet juist is.

De overdaad aan adjectieven zie ik niet. Welke heb je allemaal gevonden?

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Sorry Fief, soms reageer ik te snel na een eerste lezing. Na het herlezen zijn er in feite niet te veel bijvoeglijke naamwoorden. In de laatste alinea vond ik blijkbaar het knipperen, knapperen en knus wat teveel van het goede. 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Ja, als je het zo achter elkaar zet, zie ik het ook. Het was mijn bedoeling om uit te drukken hoe anders de situatie is van de kleinzoon t.o.v. die van de zwerver. Ik wacht nog even andere reacties af.

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Mooie insteek bij dit thema Fief. Je start fijn in de actie, en houdt het verhaal ook actief door de dialogen. Een rond verhaal met een hartverwarmende moraal, ik heb het graag gelezen!

Een tip; schrijf meer beeldend, zodat je de lezer nog meer het verhaal intrekt. Bijvoorbeeld de zin; ‘Ze trok een vies gezicht.’ Wat betekent dat; fronst ze, trekt ze haar mondhoeken omhoog? Kijk op zinsniveau ook naar werkwoorden die weinig beeldend zijn, zoals lopen, gaan, zijn, hebben. Vervang ze met werkwoorden die meer beeldend zijn, zoals bij lopen bijvoorbeeld; slenteren, waggelen, kuieren. 

 

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief, 

Een mooi verhaal! Het is prachtig voor een sprookje dat er een boodschap / moraal in zit, die je ook mooi in beeld brengt (één gebaar van goedheid zet zich voort, en iedereen wordt er beter van :) ). Ik heb ervan genoten!

Tips:
- Voor mij klonk de "goedheid laat zich uitbetalen" iets te veel op winst gefoccussed. Wie goed doet, wie goed ontmoet, of iets dat meer de liefde in plaats van betalen/geld benadrukt zou ik persoonlijk mooier vinden.
- Nu heeft opa een verhaal verteld, waarschijnlijk met een andere naam (anders zou de zoon wel vragen: bent u dat dan?). Ik denk dat het, zeker aangezien het een sprookje is, mooier zou kunnen werken als opa altijd verteld over "er was eens een man" of "er was eens een zwerver" en dat dat dus later opa blijkt te zijn. Of in ieder geval dat de "Gerard" naamloos blijft. Tenslotte zijn de andere karakters ook naamloos.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Karel, fijn dat je ervan genoten hebt. Wat betreft je opmerkingen: in de laatste alinea kun je lezen dat opa altijd vertelde over "een zwerver" (Rond deze tijd vertelde opa hem altijd het verhaal van de zwerver en de oude man.) en uitbetalen kan ook beloning betekenen. Zoals ik het voor me zag, kreeg Gerard de mogelijkheid tot een baan aangeboden en werkte hij zich op.

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Ah zo! Ah, dan had ik het toch mooi gevonden als we ook het verhaal lezen, zoals de jonge knul het ook altijd hoorde. (met dus "de zwerver" i.p.v. Gerard). Maar zo werkt het ook inderdaad. Dat laatste, dat je ziet dat het nu goed is gekomen met Gerard, dat is zeker duidelijk en een fijn gegeven :).

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Sorry, Karel, dat bedoelde ik niet met "te snel gereageerd". Ik reageerde op jouw vorige reactie, maar dat was een te snelle reactie.
"Voor de lieve vrede" hoef je niet te reageren. Als je iets van een verhaal, geef je daarover je eerlijke mening. Met iemand stroop om de mond smeren, is niemand gediend. 
Ik heb je advies gelezen. Ik zal er nog eens over denken. 
 

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hey Fief, erg goed bedacht in dit toch wel moeilijke thema. Je maakt het jezelf wel erg moeilijk om tot het resultaat te komen dat ik denk dat je wil bereiken: namelijk een vertelling die uiteindelijk werkelijkheid blijkt te zijn, en dat het de opa was die de rillende man is die goedheid beloont. Die Gerard is wat eenzijdig goed, maar dat is ook geweldig moeilijk in zo weinig woorden.

Er zit volgens mij (en zeker voor jou) veel meer mogelijkheden in.

Desondanks erg GG

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tony, bedankt voor je reactie. Het verhaal wat ik eigenlijk in mijn hoofd had, kreeg ik niet in 500 woorden gepropt. Het moest een zwerver zijn die gaande weg leert dat hij zijn lot in eigen handen heeft. Elke keer als hij iets aardigs of nuttigs doet, verandert er een stukje aan hem of in hem. Dat was het idee.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Ja, maar voor de opdracht wil ik toch altijd binnen het aantal woorden blijven. Morgen weer een nieuwe uitdaging. In februari verschijnt overigens het verhaal dat ik voor de opdracht van een paar weken geleden schreef: De jaren voorbij.