Je schreef een fijn fantasierijk verhaal, Zijvanhetkasteel. Mooi hoe je in die eerste zinnen het beeld van een kasteel als kerstmuts neerzet. De hoofdpersonen uit je sprookje winnen van de slechteriken – de goblins – zoals dat in een sprookje ook hoort. Kijkend naar je schrijven een paar tips; kijk eens hoe je verhaal veranderd als je bij de dialogen niet overal ‘regie-aanwijzingen’ geeft, zoals ‘Goblins!’ herhaalde Emma verbaasd.’ Het woord ‘verbaasd’ kun je hier weglaten. En een tweede tip; kijk zorgvuldig naar het schrijven in verleden of tegenwoordige tijd. In een van de laatste alinea’s schrijf je plotseling in de tegenwoordige tijd ‘Oscar is de zachtaardigste draak van etc.’ En ik wens je veel plezier met schrijven hier! 

Een zeer beeldrijk verhaal, Sandra, met veel 'sprook' kwaliteiten. Zoals Lizette al aangaf is het schrijven op zich voor verbetering vatbaar. Zo gebruik je bijvoorbeeld in de eerste zinnen dikwijls het woord kasteel op zich of in samenstellingen. Hier zou je kunnen afwisselen met synoniemen en kan een kasteeldraak ook een slotdraak worden. Een kasteeldeur kan ook gewoon een deur worden, want we weten dat we ons in een kasteel bevinden, enz..
Maar verder: graag gelezen. 

Hoi Sandra, je kreeg van Gi en Lizette al goede tips. Ik vind het sprookje erg leuk bedacht. Daar zou je zo een kinderboek mee kunnen vullen. In die zin graag gelezen. De tekst zelf verdient nog wel wat aandacht. 

Voor mij zou je minder vaak de namen Oscar en Emma mogen noemen. Je gebruikt ze nu in zowat elke zin. Het zijn maar twee personages, dus het is toch wel duidelijk wie wat zegt of doet. Bijvoorbeeld in de zin:
Emma kon maar moeilijk dichtbij komen, Oscar rilde zo hevig dat vonken van hem afsprongen. "Oscar, je rilt helemaal, ben je ziek?" vroeg Emma geschrokken.
De tweede keer Oscar kun je weglaten en de tweede keer Emma kan "ze" worden. 
Emma kon maar moeilijk dichtbij komen, Oscar rilde zo hevig dat vonken van hem afsprongen. "Je rilt helemaal, ben je ziek?" vroeg ze geschrokken. 
Of:
De moed zakte Emma in haar muiltjes en ook Oscar werd steeds treuriger. Emma veegde de tranen van Oscars wangen. ---> De moed zakte haar in haar muiltjes en ook Oscar werd steeds treuriger. Ze veegde de tranen van zijn wangen. 

"Oscar, je rilt helemaal, ben je ziek?" Hier gebruik je ineens dubbele aanhalingstekens. Het is doorgaans gebruikelijk de enkele aanhalingstekens te gebruiken voor een gesproken zin en de dubbele voor een quote.
Met de klemtoon op ‘scherpe tanden'. ---> hier zou je dus dubbele ah-tekens moeten gebruiken.  

‘Goblins’ stotterde Oscar.  ‘Goblins’ fluisterde Emma. ---> achter goblins hoort nog een komma
‘Goblins,’ stotterde Oscar. 

Precies die’, zei Oscar, ---> Aan het begin mist een ah-teken.

Oscar's staart / Oscar’s normaal zo vrolijke snuit---> Oscars staart, Oscars normaal zo vrolijke snuit. 

Oscar vroeg, 'Sleeën op de waterval?’  ---> de komma achter vroeg moet een dubbele punt zijn.

Hoi Sandra. Leuk verhaal! Het loopt lekker (dus ik denk dat je eerdere aanpassingen goed hebben geholpen). Deze zin moest ik wel nog een paar keer lezen: Emma keek naar Oscars staart, normaal kwispelend als een hondje als hij Emma zag, nu gehavend en pijnlijk op de koude stenen vloer.

Wat ik verder een beetje jammer vond, is dat het drakenvuur nu al de hele oplossing is. Misschien juist als ze elkaar samen helpen (zijn vuur smelt de sneeuw, waardoor zij het drankje kan maken, én ook nog een fijn plantje vindt om zijn wonden te zalven) zou misschien wat passender zijn, maar misschien wordt het dan ook wat cliché. (ik weet het ook niet blijkbaar :D). In ieder geval heel leuk, en ik ben sowieso blij voor oscar het draakje (leuk beeld ook, een kwispelende draak :) ).

Lieflijk verhaal hoor! Oscar de kwispelende reuzedraak. Sommige beelden zijn wat dubbelop, maar dat mag zeker voor een sprookje!

GG!