Lid sinds

5 maanden 4 weken

Rol

  • Gewone gebruiker

#482 Vuurtje

 

Vuurtje

Ze hadden nog nooit een motor gezien in het woestijndorp. Iedereen vertrouwde op ezels. Behalve Pauli de handelaar. Hij had een kameel waarmee je ver kon reizen. Met zijn ‘schip van de woestijn’ haalde hij tot voorbij de bergen spullen die het dorp niet kende.

Pauli verkocht zijn handel iedere maand op het dorpsplein en vertoonde zijn kunsten. Met zijn magische staf liet hij het kookvuur op het plein in één keer ontbranden. Dorpelingen die de steekvlam voor het eerst uit zijn vuurstok zagen schieten, schrokken er van. Met grote ogen zagen ze Pauli ook zelf rook uitblazen.

Hij noemde zich voortaan afgezant van de vuurgod; die moesten ze te vriend houden. Zonder vuur zouden ze koude nachten beleven.

Als het onweerde en de vuurgod met bliksemschichten de hemel doorkliefde, bibberden de dorpsbewoners in hun hutten. Pauli werd met eten overladen: dadels, honing, druiven, geitenvlees en granaatappels. Offerandes om de vuurgod gunstig te stemmen, al wist iedereen dat Pauli er zijn forse buik mee vulde. Hij dronk rijkelijk ezelinnenmelk terwijl magere peuters toekeken. Scheurde een stuk vlees van een geroosterde geitenpoot en boerde luid.

Verstoord keek Pauli op toen hij de motor het dorp hoorde binnenrijden. Iedereen liep uit. Het lawaai verstomde toen de man afstapte. Hij wikkelde zijn hoofd uit de doeken die tijdens de rit het woestijnstof tegenhielden, haalde zijn hand door zijn warrige blonde haren. De man deelde snoepjes uit aan de kinderen, leunde tegen zijn motor, plukte een sigaret uit zijn borstzak en stak die op. Er golfde een gezamenlijke zucht van verbazing over het dorpsplein. Een dappere dorpeling liep naar de man om het vuurwonder van dichtbij te bekijken. De man bood hem een sigaret aan én de aansteker.

Pauli zag het van een afstand allemaal gebeuren, dook geschrokken ineen. Zijn dagen waren geteld.

 

 

 

 

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Rien, leuk verhaal. Pauli kan niet lang van zijn status genieten. Goed gevonden.

Ik zou de motor nog niet in het begin van het verhaal noemen, dan is het op het eind meer een verrassing.
Misschien kun je hem introduceren waar je nu schrijft dat Pauli de motor hoort binnenkomen. Dan zou ik het voertuig niet meteen als motor noemen, maar meer omschrijven, want Pauli heeft neem ik aan ook nooit van een motor gehoord. Hoe weet hij dan dat het een motor is die het dorp binnenrijdt?

Met zijn ‘schip van de woestijn’, haalde  ---> de komma voor haalde mag weg.

met eten overladen; ---> van de puntkomma zou ik een dubbele punt maken. Er volgt namelijk een opsomming

warrige blonden haren ----> blonde
 

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Iedereen vertrouwde op ezels in het woestijndorp, zou zoals Fief al aangaf een betere openingszin zijn. Zij hadden nog nooit een motor gezien, kan dan verplaatst worden als beginzin van de vijfde alinea. De 'blonden' staan er nog steeds.
Verder een goed bedacht verhaal in een ongewone setting. 

Lid sinds

5 maanden 4 weken

Rol

  • Gewone gebruiker

Dat van die motor ben ik toch met jullie oneens. Die beginzin blijft staan zoals hij staat.

Doordat de motor later nog eens opduikt, krijg je een soort 'aha-erlebnis'. Opeens weet de lezer waarom het verhaal met een motor begon. Dat soort dingen maakt een verhaal mooi 'rond'.

De andere tips heb ik wel doorgevoerd in mijn origineel, maar ik merk dat ik niet kan aanpassen in een forumonderwerp.  

 

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Bovenaan je verhaal zit een knop "bewerken". Daarmee kun je de tekst aanpassen.

De motor aan het begin van het verhaal heeft weinig effect. Je geeft de clou weg in de eerste zin. Op die manier doet die motor op het eind voor mij niet zoveel meer. Het verrassende effect is weg en dat is jammer.

Ik zou ook de titel van de opdracht weglaten. 

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Rien,

Mooi verhaal, met smaak gelezen.

Ik kan me voor een deel aansluiten bij het commentaar van Fief. Al kan het wel, vind ik, dat Pauli wel een motor kent van zijn ervaringen bij de bergen.

 

Lid sinds

4 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Dag Rien Floris,

Bedankt voor je verhaal. Een verhaal dat mijn persoonlijke interesse wekt, aangezien ik van mythen et cetera houd. Je schrijfstijl vind ik prettig en beeldend, ik zie het helemaal voor me.

Ik snap wat je bedoelt met het noemen van de motor in het begin van het verhaal. Toch zou ik niet kiezen voor deze plek. Het staat er een beetje verloren, en zelfs opzichtig, omdat het een bekende ’truc’ is. Je zou kunnen experimenteren met de plaats waar je voor het eerst het bestaan van de motor kenbaar maakt, en de manier waarop.

Tot slot vind ik dat je zinnen zijn erg kort zijn. Dat geeft mij een haastige leeservaring, ik zou iets meer gebruik maken van de afwisseling tussen korte en lange zinnen.

 

Lid sinds

5 maanden 4 weken

Rol

  • Gewone gebruiker

Dankjewel Anna,

ik ga er nog eens aan sleutelen en laat mensen  wat verschillende versies lezen, benieuwd hoe dat gaat.

Beste groet,

Rien