Lid sinds

3 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#482 Cadeau

Gina’s hart slaat een slag over als de deurbel gaat, ze springt overeind. “Zie je wel! Ik zei het toch!”

Ze was niet gaan twijfelen. Nou ja, gisteren een beetje, toen haar beste vriendin Janneke in haar oor fluisterde dat het toch echt niet echt was. Gina rende weg en stortte zich thuis op een nieuwe tekening voor de sint. Deze moest mooier worden dan al die andere tekeningen.
   Mama zette een kop thee en een schoteltje pepernoten bij haar neer. Ze aaide over Gina’s blonde haren. “Meisje toch…” Gina schudde haar hoofd en boog zich dieper over de tekening. Mama zuchtte en ging tegenover haar zitten. “Ik ben bang dat ze je op school ermee gaan pesten.”
   Dat doen ze allang mam, dacht Gina, maar ik weet het beter.
   ’s Avonds stopte ze de opgerolde tekening in haar schoen en zette die bij de open haard, naast het bakje water en het bordje met de verlepte winterpeen, die er al twee weken stonden. Daar weer naast lagen de tekeningen die ze eerder had gemaakt. Op haar knieën voor de haard zong ze haar hart uit haar lijf, deze keer alleen de hele moeilijke liedjes, over makkers staakt uw wild geraas enzo. Dit was haar laatste kans.

En nu, de bel! Gina rent naar de voordeur en rukt ‘m open. Ze stapt naar buiten, kijkt naar links en rechts. Niemand. Zou het dan toch niet… Naast de deur ligt een pakje, er zit een papiertje op. Ademloos pakt ze het en loopt naar binnen. “Mam…” Ze steekt het pakje voor haar uit. Mama trekt een vreemd gezicht. “Hoe…wat… hè?” Gina ploft op de bank en leest wat er op het papiertje staat.

Het zijn de volwassenen die dit zijn vergeten:
soms is ergens in geloven beter dan iets weten.

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Martin, mooi hoe het meisje vasthoudt aan haar geloof. Ik haal hier alleen niet echt een onttovering uit. Het meisje blijft geloven in de Sint, zeker na het briefje dat ze kreeg. Desalniettemin graag gelezen.

voor de sint. ---> volgens mij hoort Sint met een hoofdletter. 

“Hoe…wat… hè?” ---> voor mij was één vragend woord ook genoeg geweest. Voor en na een beletselteken hoort een spatie te staan. Een beletselteken na een woord zonder spatie wordt meestal gebruikt om aan te duiden dat een woord wordt afgebroken.

 

en leest wat er op het papiertje staat.

Het zijn de volwassenen die dit zijn vergeten:
soms is ergens in geloven beter dan iets weten

Ik zou de laatste twee zinnen cursief zetten zodat het duidelijker is dat dit de tekst van het briefje is. Achter "weten" hoort nog een punt. 

 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

De opdracht vroeg natuurlijk om onttovering in een Sinterklaas verhaal. Het vasthouden aan het bestaan van Sinterklaas is bij sommige kinderen heel sterk dat komt in jouw verhaal mooi uit de verf. Van de twee laatste zinnen kunnen we veel leren. Heel graag gelezen.

Lid sinds

3 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Fief, dank voor de feedback! Ik zou de laatste twee zinnen cursief zetten -> aangepast.
Ik haal hier alleen niet echt een onttovering uit. Niet rechtlijnig. Gina wilde niet onttoverd worden, en wordt de onttoveraar op haar beurt niet een beetje betoverd? Ik geef toe, het is spelen met de opdracht ;-).

@Elrie: dankjewel :-)

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Martin, in de openingszin zou ik na de komma schrijven: springt ze overeind en in de cursieve tekst in het midden zou ik het woordje 'het' weglaten. Verder een goed bedacht verhaal dat helemaal past in deze tijd en dat mij terugbracht naar de tijd dat een van mijn dochters het jaar nadien 'vergeten' was dat de Sint niet 'echt' was.  

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mja het is een moeilijke opdracht, dat je die niet helemaal onttovert is prima wat mij betreft. De laatste zinnetjes maken het een beetje schools belerend, maar dat is ook ok.

Trouwens, de sint niet echt? Wie zuigt er dan op 6 december aan mijn pepernoten? Kom niet af met zwarte piet, de lange witte haren in mijn bed zijn duidelijk bewijs!

GG!

 

Lid sinds

4 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Dag Martin,

Bedankt voor je verhaal. Ik vind het een heel sterk verhaal, waar ik weinig op aan te merken heb en waar ik echt met de hoofdpersoon meeleef. Je hebt goed gebruik gemaakt van beelden en kinderlijke naïviteit. Ik heb dan ook niet veel tips voor je.

Het enige is dat ik in hele korte verhalen het gebruik van de flashback wat lastig vind, zo ook in dit verhaal. Ik zie niet echt wat het toevoegt, volgens mij speelt het belangrijkste van het verhaal zich in de flashback af. Misschien is het interessant om daar nog wat mee te experimenteren.

 

Lid sinds

3 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Gi: dank voor de suggesties, leuk dat je het een aardig verhaal vindt!

@Tony: tsja, 't is niet mijn beste productie, maar soms is een lekker tussendoortje... gewoon lekker. Dat opgeheven vingertje ontstond eigenlijk vanzelf, toen ik daar aangekomen was bij het schrijven had ik nog geen idee. Wat er voor mij in zit: niet alles hoeft nuchter en zakelijk, er is niks mis met een beetje magie in het leven.

@Anna: ja precies, dat is een valkuil waar ik soms met overtuiging in val. In dit verhaaltje heeft het inderdaad niet echt een functie en had ik het beter kunnen aanpassen.

Dank voor je aardige woorden!