Hoi Nobelprijswinnaar, wat ik van het verhaal begrijp is dat je gelukkig wordt blaadjes vangen met je kinderen. Dat is natuurlijk ook leuk en de vraag die je stelt op het einde is ook zeer terecht. Echter, de tekst leest rommelig waardoor het verhaal voor mij niet goed uit de verf komt. Her en der ontbreken leestekens en de zinsopbouw verdient de nodige aandacht.
Gesproken zinnen kun je het best op een nieuwe regel beginnen, dan is het duidelijker wie wat zegt.
Als je een verhaal schrijft, is het verstandig het eerst goed na te kijken voor je het plaatst. Lees het anders eens voor jezelf hardop voor, dan zie je ook beter hoe de zinnen lopen. 

Ik zit binnen en denk zal ik naar buiten, als ik dat schouwspel buiten zo zie. ---> achter denk hoort een dubbele punt en achter zie een vraagteken. Zal moet dan met een hoofdletter.
Ik zit binnen en denk: Zal ik naar buiten, als ik dat schouwspel buiten zo zie?

sint  ---> Sint

Weet je ik zet gewoon de deur voor ze open. ---> achter je hoort een komma.

Na een uurtje, was dat leuke idee toch niet zo, nou ja daar denken de kinderen toch wel anders over. ---> de eerste komma mag weg. Van de tweede zou ik een punt maken en een nieuwe zin beginnen, dan leest de hele zin iets beter.

Ok  --> Oké of OK

‘Mama, mag ik? ---> achter het vraagteken hoort nog een ah-teken.

Ik zucht diep, wat is dat toch, ga gewoon spelen denk ik.  ---> Ik zou hier drie zinnen van maken. Achter spelen hoort in ieder geval een komma.
Ik zucht diep. Wat is dat toch? Ga gewoon spelen, denk ik.

you tube shorts ---> YouTube Shorts

Maar dan…. met mama….  ---> een beletselteken heeft 3 puntjes.

De eerste is al snel gevangen, gelukkig januari 2024 wordt nu al prachtig, dankzij dat mooie blaadje die zo in de hand van mijn zoon terecht komt.   --->  die = dat. Dit zijn eigenlijk twee zinnen. De komma achter prachtig mag weg, die kun je achter gelukkig zetten.
Ik vond deze zin ook wel vreemd. In januari 2024 zal er weinig blad meer aan de bomen zitten, denk ik. Ik zou er eerder november 2023 van maken. 
 

Het basisidee vind ik een mooi en warm gegeven. Toch gaat het voor mij teveel van de hak op de tak, waardoor het -zoals Fief ook al schrijft- wat rommelig overkomt. Misschien kan je de 'competitie' tussen de activiteiten in de natuur en het lonken van YouTube wat scherper aanzetten, waardoor uiteindelijk je geluksmoment wat scherper uitkomt. 

dag Nobelprijswinnaar,

Dank voor je verhaal. Het begint veelbelovend. Ik vind de startparagraaf mooi maar dan lijkt de structuur wat te verdwijnen uit de hele tekst. Dat is, denk ik omdat e erg veel gedachten en ideeën hebt die je in de tekst wil steken, maar daardoor wordt het teveel en is het moeilijk voor de lezer om te volgen.

Bijvoorbeeld de sint en de pieten: ik zou dat schrappen en sterker de gedachte uitwerken dat de bladeren willen ontsnappen en aan je raam komen tikken. Zo kan je de logica en de structuur van je verhaal vasthouden en schiet het niet alle kanten uit.

Een tip: schrijf je tekst in het vervolg op dag 1, de volgende dag bekijk je hem dan nog eens en begint je te schrappen en aan te passen.

Blijven schrijven overigens!

Johanna