#418 Vriendschap

 

“Verdomme Franz, heb je definitief je verstand verloren? Au, mijn vingers. Pff, pff. Ja hoor, deze pagina’s zijn al verbrand. Zelfs ‘Het slot’ zit tussen de stapel. Waarom laat je mij alles lezen als je het toch in de fik gaat steken? Bespaar me dan die moeite en mieter de hele zooi gelijk in de openhaard zodra je de laatste zin op papier hebt gezet. Verdomme toch. Ja, staar maar naar de muur. Misschien vind je daar de oplossing voor je problemen.”

Franz gaat op bed liggen. Max neemt het kleine onderkomen in zich op. Franz hoest. Max loopt naar de voordeur. Franz hoest nogmaals, dit keer harder. Max draait zich om en kijkt naar Franz.

“Je weet dat ik je een goede schrijver vind, toch? Waarom vind je het zelf dan nooit goed genoeg? Je zegt dat schrijven je leven is. Waarom dan toch die twijfel? Is al dat schrijven wel goed voor je? Veroorzaakt het schrijven de gekte of is het de gekte die al die wonderschone teksten creëert? Jij mag het zeggen Franz.”

Franz haalt schouders op en krijgt hoestbui. Max haalt een beker water en geeft deze aan Franz. Franz gaat rechtop zitten en nipt van de beker water. Max gaat op het bed zitten.

“Gaat het weer een beetje? Ik neem deze stapel manuscripten mee. Thuis zal ik ze doornemen. Heb je nog meer teksten liggen? Ja, geef die ook maar mee. Is er al iets af? Dan kunnen we dat laten publiceren. Nee, geen probleem. Kom Franz, kom hier. Zand erover. Rust goed uit. Morgen kom ik weer langs. Het gaat je goed vriend. Auf Wiedersehen.”

 

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Wilfried,

Bedankt voor je reactie. De zin "Max neemt het kleine verblijf in zich op." heeft maar één doel en dat is bijdragen aan een beeld van de omgeving. Ik pas het aan naar 'kleine onderkomen', dat past wellicht beter. 

De 'een' heb ik ook toegevoegd. Ik wil daar in telegramstijl de tekst weergeven, maar dan moet ik uiteraard wel consequent blijven.

9 September 2022 - 8:03

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Jurrit, ik ben iets minder enthousiast. Het verhaal stroopt voor mij door de vele korte zinnen. Het leest niet vloeiend. Ik had het mooier gevonden als je de gesproken zinnen afgewisseld zou hebben met handelingen.

9 September 2022 - 14:24

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief,

Jammer dat ik je niet enthousiast heb kunnen maken. Ik wist dat ik een risico nam met deze tekst, maar uiteraard is het wel mijn bedoeling om een leuke tekst te schrijven. Noem me dwars, maar ik laat het verhaal zo staan als deze is. Ondanks dat de reacties niet positief zijn :)

10 September 2022 - 7:35

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Jurrit, ik kan deze stijl wel smaken en zou bijvoorbeeld deze passage ook nog korter maken.

Franz haalt schouders op en krijgt hoestbui. Max haalt een beker water en geeft deze aan Franz. Franz gaat rechtop zitten en nipt van de beker water. Max gaat op het bed zitten-------> Max haalt beker water voor Franz. Franz zit rechtop en nipt. Max zet zich op bed. 

Het verhaal zou perfect passen in het levensverhaal van Franz Schubert en Max zou dan de rol van Schuberts vriend Ignaz Sonnleithner voor zijn rekening nemen. Maar dat is mogelijk te ver gezocht. 

10 September 2022 - 11:21

Lid sinds

3 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Jurrit, als ik naar eerdere reacties kijk, ben ik de enige die deze vriendschap opvatte als een zogenaamde vriendschap. De zieke schrijver heeft een ijverige vriend die snel zijn boek uit wil laten geven. Maar ja, ik dacht: onder welke naam? (Ik heb misschien te veel detectives gelezen...). In je verhaal was er echter geen directe reden om aan de oprechte vriendschap te twijfelen. Origineel verhaal, met plezier gelezen.

11 September 2022 - 15:23