Schrijfopdracht # 230 - Pak ze

Schrijfopdracht #230 - Pak ze, als je kan Heerlijk die zachte waterstralen. José geniet van de warmte op haar met crème de douche ingewreven lichaam dat er nog best mag zijn. Later gebeurt er wel iets zei haar oudste zus laatst nog. Wat zal dat dan zijn? Ribbels, randen bobbeltjes? Enfin, het valt nu allemaal wel mee. Ze schrikt van vreemde geluiden in de kamer. Wat is er aan de hand? Klapt daar de balkondeur of komt het door het bovenlicht dat ze net nog heeft geopend? Er schuift iets en dan een onderdrukt gegrinnik. Zal Bart al uit school zijn; hij heeft straks wel haast om te eten want hij gaat met een paar vrienden naar het sportveld. De boterhammen zijn al klaargemaakt. Snel droogt ze zich af en pakt haar badmantel. Die jongens zijn toch niet in haar slaapkamer? Bezorgd opent ze de deur en weet zich dan geen raad van schrik: deze drie clowns zijn toch niet de vrienden van Bart? Uit hun maskers klinken schaamteloze klanken. ‘Wat een verrukkelijke geur verspreidt ons duifje. We snakken naar je, we willen van alles met je doen.’ Zegt er een: ‘Behalve opvreten’ zegt een ander. Dan wordt José rustig, heel rustig. Toneelspelen, daar komt het op aan. Ze haalt diep adem en gaat rechtop staan: ‘Wat een verrassing, drie clowns in mijn kamer. Jullie willen een spelletje spelen?’ - ze geeft hen een knipoog- ‘dat wil ik ook maar dan moeten we eerst iets eten. Eiwit versterkt, zorgt voor een langer uithoudingsvermogen.’ De clowns grinniken. Dat kan een mooie middag worden, dat wijffie wil meewerken. Vanuit de keuken klinkt: ‘Mam, mam …’ ‘Sst..’ fluistert José, ze houdt een vinger tegen haar lippen en kijkt de clowns dringend aan. ‘Verdomd, ze wil het echt’, zegt de kleinste clown. ‘Wees voorzichtig’ zegt de oudste: ‘zij die willen meewerken moet je dun schillen. Dat heb ik van mijn tante geleerd.’ Ze knikken haar toe. Voorzichtig loopt José naar de trap en roept: ‘Hallo Bart, breng ons brood.’ Gestommel en het klappen van een deur, lijkt het antwoord te zijn. Even later komt Bart met brood en melk. De clowns snappen niets van deze ontvangst. Verschrikt kijkt Bart zijn moeder aan; zij knikt slechts. Nu komt het erop aan José, denkt ze. ‘Ziezo heren, de lunch. Stilte voor de storm.’ Ze geeft de clowns een knipoog, en bukt zich om het dienblad neer te zetten, bij deze beweging valt haar badmantel iets open en direct is een van de clowns paraat om aan te vallen. ‘Stop daarmee’ beveelt de oudste, ‘we mogen onze gastvrouw niet beledigen.’ Hij kijkt José verlekkerd aan, wil het liefst zijn masker van zijn gezicht trekken … dan verstart hij. Zware voetstappen klinken op de trap en de deur wordt met veel kabaal open gegooid drie politieagenten komen de kamer binnen. ‘Heren, het spel is uit!’ De clowns zijn met stomheid geslagen en José stopt haar gezicht in haar handen en is blij met de afspraak die zij eens met Bart heeft gemaakt. Breng ons brood, betekent zoveel als: bel 112