# 194 Verraad

Bokje over springen maar dan met bomen, groene koppen op te jonge stammen die je de wonden na het vallen ook nog kwalijk nemen en hoe de huizen met rouwende onschuld wapperen, de balkons gapende monden met slotjesbeugels, je zonder verdieping te verlaten stilzwijgend bespieden en de zon in plaats van warmte grenzen uitbraakt, hoe je zal moeten kiezen tussen overspringen of verdrinken in het licht

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Prachtig, Elyse. Rijk aan beelden. Vooral de laatste strofe maakt indruk op me. Een gedicht om te herlezen en er steeds meer in te zien. (Ik herken er ook jouw stijl in na het lezen van je bundel)
22 mei 2018 - 9:27

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Cora, ... je laat me hunkeren naar een gedichtenbundel van Elyse, wat zeg je dat mooi! :nod:
Hunkeren is niet nodig Riny, je las mijn boekpresentatie; daar kan je klikken op ‘Meer informatie over het boek’. ;) :{}
23 mei 2018 - 4:02

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Nel, Riny en mw. Marie, dank voor jullie aandacht en mooie complimenten. :{} @Peter, mijn bokje-over-springen mag jouw hink-stap-sprong zijn, maar wat gaf je verder dat gevoel, wat tref je hier blij aan dat van mij onbekende kost maakt? Puur uit nieuwsgierigheid; dat het je inspireert is mij eigenlijk genoeg. Dank je wel! :) @Cora, ach wat fijn jouw bundel bonbons te mogen zijn ... Hoe mooi wordt mijn werk en streven daarmee beloond. Dank je wel voor jouw bijzondere aandacht, het is mij een eer, echt. :{}
23 mei 2018 - 3:32

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Elyse: je bent nieuwsgierig: ik kom vanuit de non-fiction en maak op dit forum kennis met soorten schrijverij die mij onbekend waren en die ik als onbegrijpelijk negeerde, jouw gedicht maakt op mij de indruk van het product van een krankzinnige, uit de commentaren begrijp ik dat het kunst is en werd ik geïnspireerd om er anders naar te kijken, ik leer snel, hoop ik, ik ga moed verzamelen om met mijn hoofd tegen een lantaarnpaal aan te lopen en de sterretjes die ik dan zie op te schrijven, ik kom vast wel boven het sinterklaasgedicht uit, mijn tanka's gaven mij al vertrouwen, jij doet daar een schep vruchtbare aarde bovenop, dit commentaar begint al aardig krankzinnig te worden...
24 mei 2018 - 6:08