#191 - (Later)
Later. Later omhoudt hij je met dompende klauwen, zengt barsten in je lichaam, kookt de lucht die door je longen straalt, en schorrelt cementen kiezels in je hoofd. Maar nu? Nu tilt hij met zijn lichtstgroene vingers zijn gezicht behoedzaam boven de aarde en groet schuchter de wereld. Nu is hij lief.

Profile picture for user Tilma

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Het woordje 'dompende' haakt een beetje als een woldraadje aan mijn schrale winterhuid. Maar het laatste beeld in de eerste strofe schorrelt wel lekker het lezersbrein. Laatste regel is inderdaad aangenaam beladen. Lekker gelezen.
28 april 2018 - 8:23

Profile picture for user Riny

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

De lente zal veranderen in een schroeiende zomer die je beletten goed te denken door die rammelende cementen kiezels. Maar nu nog niets van dat alles ... Je hebt een verrassend gedicht geschreven, Gijs. :nod: :thumbsup:
28 april 2018 - 8:46

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Allen, veel dank @schrijvenmaar (ik ook) @Mili, mijn gedachte liepen langs de barsten in verdroogd akkerland en de zon die daar meedogenloos op schijnt. Maar… andere associaties zijn welkom. @Tilma, ben je je schrale winterhuid nog niet kwijt, dan?
29 april 2018 - 23:02