@Gijs, het naadloze van jouw dichtershand vind ik fijn te horen. @schrijvenmaar, het is zo echt dat hier een doosje Diclofenac ligt. Ik greep me vast aan het hekwerk toen de zweepslag door mijn kuit sloeg. En zag door mijn tranen de graven. Hoe heb je het weer kunnen raden. @i-Kat, ik mis je ook. Deze keer wist ik niet echt een woord te verzinnen. Alleennigheid is een halfslachtig neologisme. Dat je een sfeer proeft, een setting ziet, is voor mij ruim voldoende. Een volle kuit, niezend, de vlekken achter een voile, mag nog blij zijn dat ik geen oog heb achtergelaten op een pijl van het hekwerk. @Peter, ik weet niet waarom ik er oorlogsgraven bij moet halen - mijn lijden was even genoeg voor tien regels - en begrijp wel waarom je het komisch vindt. @Nancy, waarom kan je niet door de lente lopen? Het heeft met seizoenen te maken of dichterlijke vrijheid, jij wufte dichteres. @c.van.berendonk, mij maakt het niet uit, vind wel bij de door jou gesuggereerde spelling een e ontbreken bij het uitspreken ervan. @edwinchantal, het is precies zoals ik me voelde toen ik het schreef. @Stella, ik vind het eigenlijk wel ranzig duurzaam wormen te delen en heb daarom maar besloten in vlammen op te gaan. In de forsythia's van Riny. Hartelijk dank voor jullie reacties.

@Nancy, het lukt je zelden een duffe indruk op me te maken. :D @Peter, vooral geen sorry. Sint Petrus Banden is m.i. een rooms-katholieke dodenakker. @Riny, jakkes, dat ik je nu wormen liet zien. ;) Ik ben niet echt 'terug', maar eerder 'de passage'. Ik werk hard aan boek II. Eén groot feest, maar tijdslurpend. @Tilma, dank voor je humorvolle reactie. @Greetje, onze poëziecoach, ik geniet van jouw waarderende reactie. Je opdracht was zo prikkelend dat ik niet anders kon dan er gehoor aan geven. @Anne, hoe leuk je weer te horen! Weet je nog dat je me 'vroeger' ook niet begreep? Het maakt niet uit, je hebt me weer gelezen. Dank je.

@Johanna B, zo lang geleden! Hoe is het met je? Een grote glimlach voor je 'ouderwetse Mili'. Jippie, ik ben en blijf herkenbaar. Merci. @Ton, ik heb het zelf opgeworpen maar ik gruw van wormen. Weet je dat ik weer muizen heb? Ik wil nu een schrijfhutje in het geilkwakende Westland. :crybaby: @mw.Marie, ja, het gaat over een kerkhof, mijn zweepslag herstelt petit à petit. Dank je. @Willemina, is het gek dat jij, gezien je wortels, je verbonden voelt met een dwarsliggende steen. ;) Nee, ik was niet vrolijk toen ik het schreef. Graven, wormen, zweepslagen, allergieën. Het is meer dan ik kan verdragen. :D @Edith E, ik ben de schrijfster van de pijnlijkheden. :) Dank voor je observerende reactie.