Een uurtje geleden was ik al begonnen aan mijn vijfminuten verhaaltje. Als onderwerp had ik iets over mijn eetgewoontes. Maar gelukkig heb ik nu wat anders bedacht. Niet een klok had ik, maar wel mijn horloge ingesteld. ik had al aardig wat punten bedacht, zoals de aardbeienjam en pindakaas, die ik elke ochtend op mijn boterham smeer. Behalve dan op donderdag en zondag. Want dan neem ik altijd jam en hagelslag. Waarom? Autisme? En zoutjes elke avond meestal chips. Nog één minuut zag ik op mijn horloge. En toen … een schreeuw van mijn vrouw in de tuin. Ik liet meteen het geschrijf voor wat het was en rende naar buiten. Ze wees naar de schuur. “Daar. Dood hem.” … Sorry, beste lezer, ik kan het spannende verhaal niet afmaken, want ik zie dat mijn tijd bijna op is. Ja hoor, daar gaat het colere piepje al. :p N.B. Ik heb een paar uur na plaatsing een flink aantal fouten gecorrigeerd, want door de haast waren er zo'n 15 stuks ingeslopen. En dat was echt geen gezicht, vond ik. Zelfs het nummer #173 heb ik fout ingetikt. Dus snel gewijzigd in #137. (Met dank aan Frank Noe voor de opmerking)