Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#79A De berg

De berg Beneden kringelen uit enkele schoorstenen transparant grijze wolkjes omhoog. Ze ogen breekbaar. Nog een paar generaties en niemand zal meer weten dat deze heuvel, die vijftig jaar geleden twee maal zo hoog was, berg werd genoemd. Het groen bedekt het zwarte verleden. Hij groeide toen nog, de berg. En als de wind verkeerd stond, strooide hij zwarte korreltjes uit over de was die droogde aan de lijnen in de bescheiden achtertuinen. Diep beneden zwoegden mannen die nog nooit van mascara hadden gehoord, maar elkaar bovengronds herkenden aan de zwarte streepjes. De schemering dient zich aan, de wind steekt op, en beneden vervliegt de herinnering aan warmte. 'Het is een mooi park geworden,' liegt hij, licht hijgend, terwijl ze naar beneden lopen. 'Vind je? Sleeën kun je hier niet meer. Vroeger liep de weg recht omhoog. Steil. Weet je nog? Nu is het een pad met bochtjes.' 'Ach, de winters zijn ook niet meer wat ze geweest zijn.' Het 'zijn' komt er piepend uit; veel te hoog voor zijn basstem. 'Nee, dat is waar. Zullen we daar even gaan zitten?' 'Ja. Nog één keer kijken, jongen.' 'Vroeger hing er echte rook boven de daken. Toen hadden we ook nog smog.' 'Maar niet als het waaide.' 'Nee, dan niet. Maar het is ook alsof het nu vaker waait.' 'Daar moest ik laatst aan denken, dat je zoveel dagen had dat je niet kon vliegeren.' 'Nu kun je dat iedere dag. Zeker waar jij nu woont.' 'Ja. Weet je echt zeker dat je niet liever -' 'Nee. Waar ik nu kom te zitten, kan ik de berg nog net zien. Kom, we gaan.'

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus, Over de teloorgang van het landschap. Sint-Pietersberg (?) Mooie dialoog tussen vader en zoon. Voor mijn lezersgemak mag er één heel klein dialooglabeltje staan :)

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Vader koelpiet met stoflongen en zoon maken een laatste wandeling over een half afgegraven steenberg. Oostelijke of westelijke mijnstreek? Mooie herinneringsschets.

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Angus - Ik vind het eerste blok lezen alsof er een alwetende verteller aan het woord is. Dat komt, denk ik, omdat er geen anker is naar de persoon die het denkt/memoreert/vertelt. "Liegt hij" vind ik schrijversregie, maar "licht hijgend, terwijl ze naar beneden lopen" is subtiel en nomineer ik voor de meest sublieme tekst van 2015.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Dos, wat is een koelpiet? Een kanariepiet? @Angus, het is beladen zoals meer stukken deze keer naar aanleiding van @Leonardo's opdracht. De eerste zin van de derde alinea kan voor mij zowel door de vader als door de zoon gezegd worden. Het zal de zoon zijn omdat de vliegerzin m.i. alleen bij de vader kan horen. Dan zou de daaropvolgende zin moeten doorlopen, te weten geen aanhalingsteken om mee te beginnen. Het spijt me, ik vind het wat lastig lezen en kan daarom niet alles plaatsen dat ik zo graag doe in een tekst van jou.

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor je reactie, janp. Het is niet de Sint-Pietersberg. Zie mijn reactie op de reactie van Dos. De dialooglabels laat ik zoveel mogelijk achterwege. Dat is de mede te wijten aan de verderfelijke invloed van Leonardo :nod:

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor je reactie, Dos. En...helemaal juist. Wij noemden het geen steenberg maar 'de kolenberg'. Het was die van de ON III. Oostelijke Mijnstreek dus. Ik heb de laatste kompels nog met het aluminium boterhamdoosje, dito flesje met beugelfles-sluiting en blauwwit geblokte handdoek op de bagagedrager naar de Emma zien fietsen (de ON III was toen al dicht). Op het mijnterrein van de ON III ligt nu een woonerf. De 'berg' is zo'n 33 jaar geleden voor de helft afgegraven en is nu onderdeel van een park. Voorheen liep er een steile rechte weg omhoog. Na de sluiting en voor het afgraven sleeden wij daar in de winter (uiteraard). Het was één lange bobsleebaan waar je gigantische snelheden kon halen, maar ook gigantische kwetsuren als het misging :D

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor je reactie, Leonardo. Het blijft schipperen in zo'n kort stuk. Ik heb niet zoveel moeite met schrijversregie. Ik gebruik graag een aanwezige verteller. Of die nu meekijkt over de schouder van, of alwetend is, vind ik soms een dunne grens.
maar "licht hijgend, terwijl ze naar beneden lopen" is subtiel en nomineer ik voor de meest sublieme tekst van 2015.
Waarvoor dank, maar te veel eer. Bedankt voor de opdracht en de tijd die je er in gestoken hebt.

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor je reactie, Mili. De laatste zin van de tweede alinea is van de vader. De eerste van de derde eveneens. De tweede is weer van de zoon. Maar je hebt gelijk. De 'je-vorm' in de vierde zin kan verwarring oproepen/ roept verwarring op. Het is de zoon die die zin uitspreekt.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Dos, wat is een koelpiet? Een kanariepiet?
Mili, een koelpiet was een ondergrondse mijnwerker, iemand die aan het kolenfront werkte. Heel vroeger had je daar ook kanariepieten, die van stokje vielen als ze mijngas inademden. De koelpieten moesten dan maken dat ze wegkwamen en vooral geen vonken trekken, want het kon wel eens een explosief mengsel betreffen.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor je reactie, Dos. En...helemaal juist. Wij noemden het geen steenberg maar 'de kolenberg'. Het was die van de ON III. Oostelijke Mijnstreek dus.
Bij DSM waren dat steenbergen. Feitelijk juist, ook al zat er hier en daar nog een brok steenkool tussen die aan de wasserij was ontglipt.

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor je reactie, Dos. En...helemaal juist. Wij noemden het geen steenberg maar 'de kolenberg'. Het was die van de ON III. Oostelijke Mijnstreek dus.
Bij DSM waren dat steenbergen. Feitelijk juist, ook al zat er hier en daar nog een brok steenkool tussen die aan de wasserij was ontglipt.
Klopt, Dos. Maar bij ons - in de volksmond - was het 'de kolenberg'. Dat was feitelijk onjuist, maar hij was zo zwart als steenkool.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor je reactie, Dos. En...helemaal juist. Wij noemden het geen steenberg maar 'de kolenberg'. Het was die van de ON III. Oostelijke Mijnstreek dus.
Bij DSM waren dat steenbergen. Feitelijk juist, ook al zat er hier en daar nog een brok steenkool tussen die aan de wasserij was ontglipt.
Klopt, Dos. Maar bij ons - in de volksmond - was het 'de kolenberg'. Dat was feitelijk onjuist, maar hij was zo zwart als steenkool.
De volksmond heeft altijd gelijk.

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De dialooglabels laat ik zoveel mogelijk achterwege. Dat is de mede te wijten aan de verderfelijke invloed van Leonardo :nod:
Ja, ja. Maken we nou mee dat Angus naar mij luistert voor de verandering?

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor je reactie, Dos. En...helemaal juist. Wij noemden het geen steenberg maar 'de kolenberg'. Het was die van de ON III. Oostelijke Mijnstreek dus.
Bij DSM waren dat steenbergen. Feitelijk juist, ook al zat er hier en daar nog een brok steenkool tussen die aan de wasserij was ontglipt.
Klopt, Dos. Maar bij ons - in de volksmond - was het 'de kolenberg'. Dat was feitelijk onjuist, maar hij was zo zwart als steenkool.
De volksmond heeft altijd gelijk.
Dat denk ik dan weer niet. (Anders zou ik wellicht geneigd kunnen zijn op een verachtelijk geperoxideerd stuk verdriet te stemmen die die mond meent te kunnen mennen; de onderbuikfluisteraar.) Maar zo noemden wij het, tegen beter weten in.

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De dialooglabels laat ik zoveel mogelijk achterwege. Dat is de mede te wijten aan de verderfelijke invloed van Leonardo :nod:
Ja, ja. Maken we nou mee dat Angus naar mij luistert voor de verandering?
Dialooglabels worden door schrijfdocenten (en dan heb ik het over die van de Schrijversvakschool) niet als storend ervaren. De lezer neemt er nauwelijks, maar net voldoende, notie van. Maar ook mijn streven is om ze waar mogelijk te vermijden. Niet alleen omdat ik dat mooier vind, maar ook omdat ik op die manier het gevoel heb de de dialogen bewuster te hanteren en ik mezelf als schrijver zo meer verplaats in de personages. Maar meer dan eens zijn ze noodzakelijk.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor je reactie, Dos. En...helemaal juist. Wij noemden het geen steenberg maar 'de kolenberg'. Het was die van de ON III. Oostelijke Mijnstreek dus.
Bij DSM waren dat steenbergen. Feitelijk juist, ook al zat er hier en daar nog een brok steenkool tussen die aan de wasserij was ontglipt.
Klopt, Dos. Maar bij ons - in de volksmond - was het 'de kolenberg'. Dat was feitelijk onjuist, maar hij was zo zwart als steenkool.
De volksmond heeft altijd gelijk.
Dat denk ik dan weer niet. (Anders zou ik wellicht geneigd kunnen zijn op een verachtelijk geperoxideerd stuk verdriet te stemmen die die mond meent te kunnen mennen; de onderbuikfluisteraar.) Maar zo noemden wij het, tegen beter weten in.
Sorry, ik moet me beter uitdrukken. 'De volksmond heeft in dezen altijd gelijk.'

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor je reactie, Dos. En...helemaal juist. Wij noemden het geen steenberg maar 'de kolenberg'. Het was die van de ON III. Oostelijke Mijnstreek dus.
Bij DSM waren dat steenbergen. Feitelijk juist, ook al zat er hier en daar nog een brok steenkool tussen die aan de wasserij was ontglipt.
Klopt, Dos. Maar bij ons - in de volksmond - was het 'de kolenberg'. Dat was feitelijk onjuist, maar hij was zo zwart als steenkool.
De volksmond heeft altijd gelijk.
Dat denk ik dan weer niet. (Anders zou ik wellicht geneigd kunnen zijn op een verachtelijk geperoxideerd stuk verdriet te stemmen die die mond meent te kunnen mennen; de onderbuikfluisteraar.) Maar zo noemden wij het, tegen beter weten in.
Sorry, ik moet me beter uitdrukken. 'De volksmond heeft in dezen altijd gelijk.'
Dan zijn we het eens in dezen :)

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dialooglabels worden door schrijfdocenten (en dan heb ik het over die van de Schrijversvakschool) niet als storend ervaren. De lezer neemt er nauwelijks, maar net voldoende, notie van. Maar ook mijn streven is om ze waar mogelijk te vermijden. Niet alleen omdat ik dat mooier vind, maar ook omdat ik op die manier het gevoel heb de de dialogen bewuster te hanteren en ik mezelf als schrijver zo meer verplaats in de personages. Maar meer dan eens zijn ze noodzakelijk.
Iedere dialooglabel is schrijversregie. Probleem is dat als de lezer niet weet wie het zegt, hij in verwarring raakt. Dat is erger, want het is een vrijkaartje naar verstoring van de fictieve droom. Ergo, de schrijver moet kiezen tussen twee kwaden en een "onzichtbaar" dialooglabel is het minst slechte wat hij kan doen. Labels als zeggen, vragen, antwoorden zijn om die reden te prefereren. Ook labels die volume duiden (schreeuwen, fluisteren e.d.) zijn, mits de context duidelijk is (=door de lezer worden verwacht), nauwelijks storend. Dialooglabels die uitleggerig of exotisch zijn, vestigen de aandacht op de schrijver (fictieve-droomverstoringsalarm!) en zijn om die reden te vermijden. Hele volksstammen denken daar overigens anders over, vaak ingegeven omdat ze "zeggen" saai vinden of hun vocabulaire willen laten zien (expliceren, toegeven, beamen, constateren, uitleggen, etc). Een schrijver van jouw kaliber heeft dat niet nodig.

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus, Ik vind dit een prachtig stukje. Ik heb de commentaren gelezen en heb daar niet zoveel aan toe te voegen. "Liegt hij", vind ik in dit geval wel functioneel, al is het schrijversregie. Je kunt het moeilijk op een andere manier duidelijk maken en ik vind het wel een belangrijk detail. Het is precies dat, wat sommige mensen doen die alles positief willen zien. In dit geval typeert het voor mij de vader. Hij krijgt van mij karakter. Met veel plezier gelezen.

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor je reactie, Willemina. Ik zou het misschien wel op een andere manier duidelijk kunnen maken, maar af en toe vind ik een regisserend labeltje kunnen. Leonardo is op dat punt volgens mij een purist (maar dat is mijn interpretatie). Overigens is daar niks mis mee. Verschillen van mening en discussies daarover zijn boeiend en vaak leerzaam. Met dat (door mij toegedicht) purisme maakt de 'snoodaard' me overigens wel nieuwsgierig naar zijn te verschijnen boek :) En dat bedoel ik positief.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
SNOODAARD 1) Aterling 2) Bandiet 3) Boef 4) Boosdoener 5) Booswicht 6) Boos 7) Deugniet ) Ellendeling 9) Gemenerik 10) Gedrocht 11) Kwaaddoener 12) Ontaard mens 13) Onmens 14) Onverlaat 15) Persoonsbenaming 16) Slechtaard 17) Schurk 18) Schavuit 19) Slecht mens 20) Smeerlap 21) Valsaard Leonardo, trek het je niet aan, Angus heeft het tussen haakjes gezet, dus hij bedoelt het niet zo letterlijk. Wat dat 'snoodaard' veel te betekenen heeft, nietwaar? Maar naar dat te verschijnen boek ben ik ook nieuwsgierig. Waar en wanneer te bestellen? Je ziet, het levert wel klandizie op.

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja, daar moet je mee uitkijken. Maar als ik dat soort termen gebruik op de manier zoals in #21 bedoel ik daar niks negatiefs mee. Het is eerder een blijk van waardering. Maar goed. Op een site komt dat wellicht verkeerd over.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja, daar moet je mee uitkijken. Maar als ik dat soort termen gebruik op de manier zoals in #21 bedoel ik daar niks negatiefs mee. Het is eerder een blijk van waardering. Maar goed. Op een site komt dat wellicht verkeerd over.
Op mij kwam het in elk geval niet negatief over. Ik zag er een vriendschappelijk plaagstootje in.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beneden kringelen uit enkele schoorstenen transparant grijze wolkjes omhoog. Ze ogen breekbaar.
Ik ben nieuwsgierig. Waarom niet: -Beneden kringelen uit enkele schoorstenen transparante, breekbare, grijze wolkjes omhoog - ?
Het groen bedekt het zwarte verleden. Hij groeide toen nog, de berg. En als de wind verkeerd stond, strooide hij zwarte korreltjes uit over de was die droogde aan de lijnen in de bescheiden achtertuinen. Diep beneden zwoegden mannen die nog nooit van mascara hadden gehoord, maar elkaar bovengronds herkenden aan de zwarte streepjes. De schemering dient zich aan, de wind steekt op, en beneden vervliegt de herinnering aan warmte. .
Prachtige schets van de omgeving in het verleden gezien door de ogen van de HP. :thumbsup: Ik heb ook 'terug zitten labelen' wie wat zei maar ben absoluut geen voorstander van 'domme' dialooglabels. Iets meer duidelijkheid is welkom vooral omdat het beide manspersonen zijn. Een mooi stukje tekst. :)

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja, daar moet je mee uitkijken. Maar als ik dat soort termen gebruik op de manier zoals in #21 bedoel ik daar niks negatiefs mee. Het is eerder een blijk van waardering. Maar goed. Op een site komt dat wellicht verkeerd over.
Snoodaard past bij verderfelijke, gij ... gij, rakker!

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje, bedankt voor je reactie.
Beneden kringelen uit enkele schoorstenen transparant grijze wolkjes omhoog. Ze ogen breekbaar.
Ik ben nieuwsgierig. Waarom niet: -Beneden kringelen uit enkele schoorstenen transparante, breekbare, grijze wolkjes omhoog - ?
Mooie vraag. Als ik zou schrijven 'transparante, breekbare, grijze wolkjes' zou je de komma kunnen vervangen door 'en'. De wolkjes zijn én transparant én grijs en breekbaar. Zoals ik het schreef vallen transparant en grijs met elkaar samen. Het is een dun soort grijs dat de wolkjes breekbaar doet ogen. Het gaat om herkenning, om de spiegeling met de oude man; de vader. Hij is ook transparant (dun) grijs. Breekbaar. Althans, daarom schreef ik het op die manier. Over de labels. Het staat genoteerd. :thumbsup: Dat is het mooie aan de opdrachten en de invulling. Al doende leert men :nod:

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja, daar moet je mee uitkijken. Maar als ik dat soort termen gebruik op de manier zoals in #21 bedoel ik daar niks negatiefs mee. Het is eerder een blijk van waardering. Maar goed. Op een site komt dat wellicht verkeerd over.
Snoodaard past bij verderfelijke, gij ... gij, rakker!
Ik hield het op schavuit :) :thumbsup: Bedankt voor het label :) rakker. Doet me terugdenken aan de Donald Duck.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooie vraag. Als ik zou schrijven 'transparante, breekbare, grijze wolkjes' zou je de komma kunnen vervangen door 'en'. De wolkjes zijn én transparant én grijs en breekbaar. Zoals ik het schreef vallen transparant en grijs met elkaar samen. Het is een dun soort grijs dat de wolkjes breekbaar doet ogen. Het gaat om herkenning, om de spiegeling met de oude man; de vader. Hij is ook transparant (dun) grijs. Breekbaar. Althans, daarom schreef ik het op die manier.
Duidelijk nu je het zo uitlegt. Ik had de spiegeling met de breekbare oude man er niet meteen uitgehaald maar ik vind het mooi gevonden. :thumbsup: