Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#36 – Roodkapje

Roodkapje: Iedereen kent het verhaal van Roodkapje. Ze gaat op weg naar haar zieke grootmoeder in het bos. Aan haar arm een  mandje met wat brood, een fles wijn. Onderweg ziet ze bloemen tussen de bomen. Wat zal haar grootmoeder daar blij mee zijn.  Roodkapje besluit van het pad af te gaan en tussen de bomen de bloemen te plukken. Ongemerkt gaat ze steeds dieper het bos in. Dan hoort ze een geluid, vlak achter haar. Geschrokken draait ze zich om en ziet … Een wolf. Hij kijkt haar aan met grote gele ogen. “Waar ga je heen,” vroeg hij. “Naar mijn grootmoeder,” antwoordde Roodkapje beduusd. De wolf hield zijn hoofd schuin en keek haar vragend aan. “Waarom?” vroeg hij. “Omdat ze ziek is en eten nodig heeft.” De wolf ging zitten. “Ook die fles wijn?” vroeg hij. Roodkapje keek in het mandje. “Die heeft mijn moeder me meegegeven.” De wolf schudde zijn hoofd. “Maar dat is helemaal niet goed voor haar. Dat moet je moeder wel weten toch?” Roodkapje haalde haar schouders op. “Zij heeft het erin gestopt, dus ik breng het naar grootmoeder.” “Omdat het je is opgedragen.” De wolf gaapte. “Jij doet alles wat je opgedragen wordt? Of het nou het juiste is om te doen of niet?” Roodkapje knipperde verbaasd met haar ogen. Ze wilde ja zeggen, want ze deed ten slotte wat haar was opgedragen, maar als het niet juist was... “Ik hoef niet naar een wolf te luisteren,” zei ze. “Natuurlijk niet,” zei de wolf met een grijns. “Je doet wat je opgedragen wordt en je gaat ervan uit dat het juist is.” Roodkapje knikte. “Wat doe je dan van het pad af?” vroeg de wolf. “Oh...” Daar had ze geen antwoord op.

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
In 5 minuten? Knap hoor! Erg grappig hoe je deze dialoog neerzet. Veel van de sfeer wordt bepaald door wat je de wolf laat doen (hoofd schuin houden, zitten, etc). Ongelooflijk knap dat dit er in één keer uit komt. Jaloers!

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dit stukje is in klassieke stijl verteld, met nette, afgeronde zinnen. Er is veel dialoog, maar die is nodig in het fragment. Opvallend is de zogenaamde boodschap: doe niet altijd alles wat je wordt opgedragen. De achtergrond daarvan is het eigenbelang van de wolf, en zijn sluwheid wordt hierdoor nog eens benadrukt. Ook dit stukje had een verrassende wending.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
“Omdat het je is opgedragen.” De wolf gaapte. “Jij doet alles wat je opgedragen wordt? Of het nou het juiste is om te doen of niet?”
Deze wolf heeft een hekel aan het systeem. Hij ziet in Roodkapje een potentieel anti systeem zieltje om te winnen. Tenslotte is ze al van het pad gegaan. Ik vind het een goed bedacht en leuk verhaal. Jouw schrijfstijl (dit is de eerste keer dat ik iets van je lees) is prettig. Ik lees er aangenaam doorheen. Het is goed te volgen. En zoals ik boven al schreef: het voelt alsof er goed over is nagedacht. Doe je nog eens vaker mee met de wekelijkse schrijfopdracht?

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind dat je een prettige schrijfstijl hebt. Het komt duidelijk op me over en het leest vlot. Ook vind ik dat het dialoog erg natuurlijk is. Je hebt een leuke inval gekozen. Je kunt merken dat Roodkapje gaat twijfelen.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je geeft de wolf een uitdagende rol voor Roodkapje. Doet ze het of doet ze het niet? ;) Jouw schrijfstijl is duidelijk en knap dat jij het in een dialoog hebt verteld. Fijntjes geschreven met veel non verbale omschrijvingen.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een leuke invalshoek! Sprookjes hebben altijd een moraal, maar meestal is de slechterik niet degene die iemand de les leest. Je maakt de boodschap tijdloos - heel knap.