Profile picture for user Yrret

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Yrret 7 januari 2014 - 1:48

Utopia schrijvers gezocht

Iemand die tussen 19:30 uur en 20:30 uur tv kijkt is waarschijnlijk Utopia niet ontgaan. Het gaat mij niet om je mening of het een goed/slecht programma is. Maar tegenhouden kan ik je niet als je dat toch even kwijt wil. Geen van de inwoners is een schrijver! Misschien komt dat nog wel ter sprake en gaat één van de inwoners schrijven. Voorlopig zijn ze nog even met andere zaken bezig. Ik weet dat alle sollers barsten van inspiratie en zelden tijd hebben voor andere dingen. Toch ... ik heb een vraag. Zou het wat zijn als sollers af en toe een klein stukje schrijven over de inwoners. Een soort Utopia-doedel. Uiteraard met respect en humor, serieus mag ook. Het was de 1e aflevering al gelijk raak. Mijn mond die meestal dicht staat stond open van verbazing. Prachtige dialogen. Zeer scherpe uitdrukkingen, plaagstootjes en 1001 bladibla-filosofie. Sommigen zoenen elkaar al. En de leefomstandigheden zijn extreem moeilijk. Ik denk aan zoiets als een één-zin-verhaal t/m een vier-zinnen-verhaal [of korter - of langer] [maar niet te veel langer - of korter] met een HP die volgens mij gerust bij naam genoemd mag worden. Maar dan nu op je meest hoogste niveau dat je halen op schrijfgebied. Deze topic kan tot begin 2015 open blijven. Maar dat hangt sterk van ons zelf af hoe On-topic we blijven en het nodige respect kunnen opbrengen. Naar elkaar en naar Utopia. Regels: - Maximaal 500 woorden per stukje, maximaal één stukje per dag - Geen meningen of discussies over het televisieprogramma zelf - Meningen over eerdere stukjes mogen geplaatst worden, maar er is een zero-tolerance beleid wat betreft off-topic

Profile picture for user Yrret

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Yrret 7 januari 2014 - 3:05
Zo, ik heb de bewoners een e-mail geschreven dat ik ze bewonder en een boek over ze ga schrijven. Vooral Rienk, de dakloze Groninger zie in ik staat alle overige bewoners tegen zich in het harnas te jagen. Of ze reageren op mijn verzoek om hulp van hun zelf moet ik nog even afwachten. Ik zie Rienk instaat om de anderen, één voor één knettergek te laten worden. Hij is onaantastbaar, door en in zijn geloof. Ik verdenk hem van een aantal ziektebeelden zoals omschreven in DSM-5. De eerste die verpletterd gaat worden is Emil de Pro Wrestler. 'Hé Rienk, zin in een potje worstelen?' Emil stond wijdbeens in een strakke maillot voor hem. Andrea en Billy trokken zich angstig terug. Rienk stond rustig op, duwde de stalen pook nog een keer in het vuur, haalde zo snel uit dat Emil kansloos voorover sloeg met zijn handen in zijn kruis. Met een snoeiharde vuistslag sloeg Rienk alle tanden uit Emil zijn gebit en stak de gloeiendhete pook in de keel van de gillende Billy. Andrea wilde vluchten, maar dat was al te laat. Even later warmde Rienk zich op aan het vuur waar de vlammen wel heel hoog stonden.

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
myssica 7 januari 2014 - 14:15
Goeie Yrret. Ik heb ook met verbazing gekeken en mijn fantasie werd ook steeds gruwelijker. :) Buiten de wandelde DSM IV op bloten voeten, had ik ook meteen zo mijn fantasieën bij de volgende gebeurtenis: De kusjesman die net het water aan de praat heeft gekregen, staat op in de kring om een wens uit te spreken. Eén van de vrouwen krijst vanuit het niets, dat hij moet gaan zitten -net als iedereen-. En hij gaat zitten. Hmm ik voelde meer DSM-problematiek :) Bovendien waarom gaat een man, getrouwd, vader van vier kinderen, een jaar in zo'n loods zitten? En wat vindt zijn vrouw hiervan? Hangt ze de vlag uit? Op de vlucht voor faillissement? Vind het zo knap van je dat je alle namen onthouden hebt. Ik ga er vanavond eens opletten en proberen te onthouden. Je hoort van mij. Groeten

Profile picture for user Yrret

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Yrret 7 januari 2014 - 16:29
Bovendien waarom gaat een man, getrouwd, vader van vier kinderen, een jaar in zo'n loods zitten? En wat vindt zijn vrouw hiervan? Hangt ze de vlag uit? Op de vlucht voor faillissement?
Paul dacht aan zijn meissie. Jezus, wat ben ik blij dat ik van dat kreng af ben. Geen gezeur meer aan m`n kop. Vroeger, toen was het een lekker ding. Maar nu ... "Waar denk je aan, Paul?" vroeg Charlotte. "O, ik denk aan mijn vrouw en kinderen. Ik kan hun niet uit mijn gedachten krijgen. Ik hou zo vreselijk veel van ze en ik mis ze ontzettend." Paul dacht aan zijn dooie hond en begon spontaan te huilen. "Kom Paul," zei Charlotte. "Dan gaan we even bij de koeien kijken. Daar hangen geen camera`s."

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
myssica 7 januari 2014 - 16:52
:lol: :lol: :lol: Ik ga die namen vanavond opschrijven. Zo wordt het een stuk leuker verhaal. Vier koeien en twaalf kippen, verstoten van iedere luxe, worden op een geheime plek in Nederland geplaatst tussen vijftien psychopaten. Zullen ze het jaar overleven? Weten ze vriendschap te sluiten of zal er dictatuur heersen? Zal het ze lukken om het ultieme Utopia op te bouwen? 'Pas op dames, daar heb je die schijnheil van een Paul, met die moederkloek Charlotte, en er hangen hier geen camera's.' Schichtig kijkt Berta naar Wilma. ' Ach, zolang die dierenartsassistent met grootheidswaanzin maar van mijn uiers afblijft. Hoe noemde ze zich nu ook al weer? fa-nog-wat? Ooit van gehoord?' 'Nee, nog nooit. We moeten een pakt sluiten Wilma, anders zien we onze vertrouwde wei nooit meer terug.'

Profile picture for user Diana Silver

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Diana Silver 7 januari 2014 - 17:15
Annemarie dacht aan Paul. Ze hoopte dat hij het naar zijn zin had, die eerste dagen in de bushbush. Terwijl ze tussen de rommel op zolder rondzocht, overviel haar een onbedwingbare lachbui. Het idee! Paul. Overleven. Zonder televisie. Ze trok de grote koffer tevoorschijn. Hopelijk zouden de andere 'inwoners' hem net zo leren kennen als zij. De eerste maand zouden ze hem charmant vinden, en altijd zo goedlachs! Ja, leuke vent. Maar dan komen ze erachter dat hij mine de rien inmiddels iedere slet op de set heeft gedaan, zo charmant als het achterend van een varken. Haar kleren mikt ze vanuit de kast recht de koffer in. Ze kan haar proesten niet inhouden bij de gedachte aan zijn kop wanneer hij terugkomt en de buren hem vertellen dat zijn vrouw op een mooie winterdag met de kids op de trein naar nooit-meer-terug gestapt is.

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mirandala 7 januari 2014 - 18:12
Kippengaas. Wie had gedacht dat een kleine schram zou uitmonden in een bloedvergiftiging? Gangreen lag op de loer en Petra sleep het mes, haar gezicht vertrokken, maar kordaat. 'We zullen na de commercialbreak je been af moeten zetten, Dennis. Sorry.'

Profile picture for user Yrret

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Yrret 7 januari 2014 - 22:29
"Billy, weet je... ik heb nooit een vader gehad," zei Giorgio. Billy nam de zakbijbel in haar handen, voelde een diepgang in haar bonzend hart, en zocht naar het hoofdstuk waar iets over Jezus stond geschreven. Die had ook geen vader. Ze voelde zich een gelukkig mens in Utopia. Helemaal met niets beginnen. Waar kan dat nog in Nederland? Ze dacht terug aan haar eerste ontmoeting met J. de Mol. Zijn zachte handen. De bonus. De envelop met haar geheime missie. "Dood de man op blote voeten." Ze begreep de opdracht niet helemaal, maar deed toch haar sokken uit. "Giorgio, ik hou van je."

Profile picture for user Dries Arnolds

Lid sinds

19 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
  • Administratie
  • Beheerder
Dries Arnolds 9 januari 2014 - 21:30
De meeste van de 23 reacties in dit topic hadden niks met de oproep te maken. Alle offtopic reacties heb ik gewist en aan de startpost duidelijke regels toegekend. Ik kijk even aan hoe zich dit ontwikkelt.

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mirandala 9 januari 2014 - 23:48
Om mani Petra hum Niemand sprak nog met Petra. Sinds zij Dennis' been had afgezet , of moet ik zeggen: afgezaagd, was zij geen moment van zijn zijde geweken. De koorts was nog niet gezakt. Ondertussen sprak ze rücksichtslos de toch al magere voorraad eieren aan. Hoewel Dennis amper bij bewustzijn was en niets at, verorberde Petra, steeds in kleermakerszit naast zijn provisorische slaapplaats, ei na ei. Rauw. De camera's zoomden alleen nog in op dit tweetal. Alle aangeboden hulp bij het verschonen van Dennis en bij het verzorgen van zijn wond werd rigoureus door Petra afgekapt en tegen eenieder die toch in de buurt van Dennis of de camera durfde te komen, hief zij, al mantra's reciterend, dreigend het mes. Dat Petra het been primetime had afgezet wegens mogelijke gangreen, was tot daar aan toe, zo werd onderling gefluisterd. Maar dat zij Dennis' wond had afgebonden met haar eigen in repen gescheurde T-shirt? De rollen verband in de EHBO-doos waren door haar niet aangeraakt. Toegegeven, het dichtbranden met de fakkel had vast spectaculaire beelden opgeleverd. Maar om de eerste week al met ontbloot bovenlijf in beeld te komen? De andere vrouwen hadden zich gedwongen gevoeld tot kleine ongelukjes met kleding, die dan in de beek gewassen moesten worden rond zonsondergang. Vooral confronterend voor degenen met wie geen camera mee bleek te willen zoomen.

Profile picture for user Yrret

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Yrret 10 januari 2014 - 10:16
"Rienk, ik denk dat jij een HSP bent." Er vormde zich een geheimzinnige glimlach op het gezicht van Rienk. Zelf had hij niet kunnen bedenken dat een sukkel als Hakim dit als eerste zou ontdekken. Hij besloot wat water op het vuur te gooien. De rookontwikkeling was gigantisch en Rienk nam een flinke teug koolmonoxide tot zich. "Ja, dat klopt Hakim, en als je het niet verder verteld zal ik je vertellen hoe dat komt." Hakim schoof wat dichterbij, negeerde de stank die de blote voeten van Rienk verspreidde, negeerde de fraaie vormen van Billy die weer eens met Emil aan het stoeien was, en nam een trekje van het stickie dat Rienk hem aanbood. "Ik ben eigenlijk geen mens. Ik ben een androïde en naar Aarde gestuurd om jullie mensen te bestuderen."

Profile picture for user Diana Silver

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Diana Silver 18 januari 2014 - 19:13
Nou, hè hè, ik heb het een keer gezien. En ik denk dat ik weet wat dit programma nodig heeft. Ze zouden de Vijand - Emiel - een leger van minions moeten geven, en een groot zwart kasteel in het woud. Dan kan hij wekelijk overvallen organiseren - raping and pillaging - waartegen de groep zich vervolgens moet verweren. Dat zou meer eenheid brengen en een gevoel van urgentie, want eerlijk gezegd, het verhaal kabbelt een beetje zoals het nu is.

Profile picture for user Yrret

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Yrret 19 februari 2014 - 11:57
"Hi, zal ik mij gelijk maar voorstellen? Ik ben Nicoline. Ik ben freelance filosoof." Rienk zuchtte onmerkbaar dieper dan ooit; oh oh, dacht hij. Lekker chickie, dacht Emil en onwillekeurig pompte hij zijn spier op. Paul vroeg zich af wat dat was; filosoferen, maar dan freelance. "Dus jij hebt de antwoorden?" vroeg Billy quasionschuldig. "Nee, ik zoek de antwoorden! Ik stel de vragen! Hoe creëer ik een gelukkige maatschappij?" Veertien hoofden knikten. Schijnheilige brave ja-knikkers. In een paar minuten had Nicoline ze al te pakken. De slachtpartij kan beginnen. Ze zou met de mannen beginnen. Een gelukkige maatschappij, is er één zonder mannen.