Ik vermoed gewoon dat er minder regels zijn omdat gedichten in alle vormen en maten kunnen worden geschreven. Je kan nogal moeilijk eisen om een gedicht à la Paul van Ostaijen in een 12 punts lettertype Times New Roman aan te leveren. Dan is het gedicht al op voorhand om zeep. Synopsis lijkt me - zoals je zelf zegt - inderdaad niet relevant als je niet met verhalen bezig bent. Maar ik zou zelf wel geneigd zijn om in de begeleidende brief mee te geven wat het thema is. Als een soort verkoopsargument. Enfin, ik heb ik er zelf geen ervaring mee, dus ik gok maar.

Gedichten worden nauwelijks nog uitgegeven. Als uitgeverijen er voor open staan, bel ze dan op om te vragen wat de richtlijnen zijn. Natuurlijk kun je wel een synopsis schrijven: waarom heb je juist deze gedichten uitgezocht om te bloemlezen/te bundelen? Wat is de rode draad in de gedichten? Als het een bundel is: hoe is die opgebouwd? En bij een bloemlezing: zit er nog een volgorde in? Heb je afdelingen gemaakt en wat is per afdeling het thema? Welke stijlfiguren/vormen gebruik je? Is er een typerende beeldspraak die je gebruikt, en waarom? Etc. De synopsis is bedoeld voor de uitgever die wil weten of het manuscript de tijd waard is om het te gaan lezen. Het lijkt me dat gewoon een stapel gedichten van een aspirant-debutant nauwelijks indruk maken zonder een goede brief erbij.

Hoi Sharon! Laat je niet ontmoedigen door zwartkijkers die beweren dat gedichten nog nauwelijks worden uitgegeven, want jij en ik en tienduizenden andere mensen weten dat dat niet waar is. Omdat ik je nu al geruime tijd volg weet ik dat het je ooit zal gaan lukken om gepubliceerd te worden door een reguliere uitgever. Zo talentvol en vasthoudend als jij heb ik ze nog niet vaak meegemaakt. Afgezien van een mooie begeleidende brief geef je ze natuurlijk ook de link van je website en je FB-pagina. En vergeet vooral niet te melden welke bundels je al in eigen beheer hebt uitgegeven en dat je zelfs in Zuid-Afrika verkoopt. Gebruik elk zinnig argument om jezelf te verkopen. Toi toi, MEIS. ;) Cornélie

Ik weet zeker dat dat waar is, daar lees je her en der over als je de professionele boekenmarkt een beetje volgt: gedichten verkopen voor geen meter, er zijn maar weinig uitgevers die er hun vingers aan branden: met 800 verkochte exemplaren wordt al van een bestseller gesproken, en dan heb je het niet over debutanten. In boekhandels zie je gedichten nog maar zelden, tenzij de van Toon Hermans zijn of een andere BN-er. In POD zie je ze volop... Dus zoek een van die witte raven die het nog wel uitgeeft en bel ze op om te vragen hoe ze het willen hebben.

Uitgeverijen opbellen? Dat staat wat knullig

Waarom? Je kunt toch je vragen stellen? Misschien zul je niet verder komen dan de telefonist(e), maar ook hij / zij kan je altijd meer vertellen over de gang van zaken bij die uitgeverij dan wij hier met ons allen in het algemeen. Uiteindelijk zul je iets moeten opsturen, en dat is wat beoordeeld wordt.

Ik sluit me aan bij schlimazlnik. Het is bijzonder moeilijk om ertussen te komen met gedichten bij een reguliere uitgeverij. Zomaar een manuscript opsturen werkt meestal sowieso niet. Via literaire tijdschriften (voor zover die nog bestaan) en grote wedstrijden/poetry slams heel af en toe wel. Misschien in combinatie met een goed netwerk. Dit hoor ik echt van iedereen, dus ben heel benieuwd waar Déesse haar informatie vandaan heeft. Mijn vraag aan jou: heb je dergelijke 'wapenfeiten' op je naam staan? Publicaties? Gewonnen wedstrijden? Treed je al op? Zo niet, dan zou ik daar eens mee beginnen, dan kun je een veel betere inschatting maken of een bundel tot de mogelijkheden kan gaan behoren. Ik weet trouwens niet of ik het zou vermelden als ik al van alles in eigen beheer uitgegeven zou hebben. Als ik uitgever was, zou ik daar namelijk snel de conclusie uit trekken dat het niet goed genoeg is, omdat niemand het blijkbaar wilde hebben. Tenzij je een heel goede reden hebt om het in eigen beheer uit te geven. Succes!

Beste Rijmelarijntje, Ik sluit mij volledig aan bij schlimazlnik en ELO-schrijft. Poëzie leeft, de dichters leven maar de markt voor poëzie is morsdood. Uitgevers geven geen poëzie meer uit. Dat is een vaststaand feit en dat weet iedereen.Tenzij je zo'n frisse wind bent in dichtersland zoals Delphine Le Compte dan maak je een kleine kans. Maar dan nog verkoopt zo'n bundel niet naar behoren. Ik krijg de indruk dat je niet thuis bent in de wereld van de poëzie als ik kijk naar je vraag en je reacties. Dus vraag ik mij oprecht af of jouw gedichten wel onder poëzie vallen? Want daar zit een wereld van verschil in. Vergeet niet dat er duizenden goede (amateur)dichters zijn die volop publiceren op literaire weblogs, in bloemlezingen worden opgenomen en literaire prijzen winnen. Ik behoor zelf tot die groep. En zelfs deze dichters gaan niet op zoek naar een uitgever. Zij kijken wel uit! Zij proberen eerst naam te maken in het literaire veld, zich te onderscheiden met hun werk, in de hoop dat het voldoende erkenning oplevert om de vraag ernaar te creëren. En pas dan zal er misschien, heel voorzichtig gedacht worden aan het zoeken van een uitgever. Nog niet eens zo zeer voor de verkoop maar wil je meedingen naar bijvoorbeeld de C. Buddingh-prijs moet je een bundel kunnen presenteren. Maar je zult je eerst moeten bewijzen. Natuurlijk moet je dan een synopsis schrijven voor je gedichten en ook die richtlijnen kun je overal vinden op het internet of je belt uiteraard. Stuur je werk op naar alle literaire weblogs en tijdschriften online, doe mee aan poëziewedstrijden dan weet je gauw genoeg hoe je in de markt ligt. En besef de concurrentie is moordend. Succes!