Er zijn geen vaste regels te geven voor het gebruik van komma's. Wanneer op welke plaats komma's gebruikt moeten worden, hangt af van het zinsverband. Er zijn echter wel enkele algemene uitgangspunten. Die zijn gebaseerd op conventies: de vaste gewoonten van een meerderheid van de 'zorgvuldige' taalgebruikers. Het belangrijkste uitgangspunt is dat een komma geplaatst wordt als er bij het voorlezen een duidelijke pauze hoorbaar is. Ook de toonhoogte waarmee de zin wordt uitgesproken, verandert vaak een beetje. Hoe langer de zin is, hoe meer behoefte er bestaat aan een rustpunt in de zin, en dus aan een komma.

Ik vind het er in de voorbeeldzin inderdaad knullig uitzien. Mijn hoofd leest dit soort zinnen ook op en het irriteert me dan dat mijn hoofd even stopt met lezen. Mij lijkt het hier ook beter om die komma weg te halen. Maar aan de andere kant: Een redacteur is niet voor niets redacteur. Nu weet ik natuurlijk niet hoe goed de redacteur is of bij wat voor een uitgever u zit, maar alsnog.

Ik zou daar ook geen komma's plaatsen.

Welke zin is juist: - In de wijde omgeving zou de paniek nu wel beginnen uitbreken. - In de wijde omgeving zou de paniek nu wel beginnen uit te breken. - In de wijde omgeving zou de paniek nu wel uit beginnen te breken.

Ik denk dat de laatste twee juist zijn. Bij de laatste twee is namelijk gewoon de volgorde aangepast.

Welke zin is juist: - In de wijde omgeving zou de paniek nu wel beginnen uitbreken. - In de wijde omgeving zou de paniek nu wel beginnen uit te breken. - In de wijde omgeving zou de paniek nu wel uit beginnen te breken.

beginnen uitbreken - is dat niet dubbel? Het uitbreken is al een begin. En 'de' paniek: paniek is al erg genoeg zonder een eigen lidwoord :) Ik zou gaan voor: In de wijde omgeving zou nu wel paniek uitgebroken zijn, dacht Krommenaas, en zette de televisie aan. De nieuwslezer keek met verwilderde blik recht in de camera. "Er is paniek uitgebroken in de wijde omgeving en zelfs hier in de studio is de paniek niet meer te overzien!", riep hij, terwijl achter hem de weerman in paniek zijn onderbroek over zijn hoofd trok.

Maar alle waanzin op een stokje, het werkwoord 'beginnen' wil altijd 'te' erbij hebben. http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/84/beginn… Je derde zin klinkt op zich wel oké, maar is dat toch niet - voor zover ik na heb weten te gaan. Uitbreken is een scheidbaar werkwoord, en ik heb daarover het volgende gevonden (al is de bron minder gewichtig dan ik had hopen te vinden):

Structuur van scheidbare werkwoorden (...) in de bijzin: Te + infinitief Bij een te + infinitief-constructie (...) staat de te tussen het prefix en de infinitief. Ik vraag je om af te wassen. Hij beslist om terug te komen. Hij vergeet zijn jas mee te nemen. Hij staat daar iets uit te leggen.

http://www.ict.teno.be/haasrode/neandertaal/NedLe… Volledig uitsluitsel geeft het niet, want jouw zinsconstructie is weer net wat ingewikkelder, maar al met al is de tweede zin de veiligste optie. Die leest bovendien het makkelijkst. In ieder geval heeft Mirandala gelijk: je zou je af kunnen beginnen te vragen of je het eenvoudiger kunt zeggen. Maar als je beslist om vast aan deze constructie te houden, doe het dan op de makkelijk leesbare manier :)

Maar als je beslist om vast aan deze constructie te houden, doe het dan op de makkelijk leesbare manier :)

Lees ik een grapje?

Diana, dat - is beginnen + ww - zonder 'te', hoor ik vaker. Het is Vlaams, standaardtaal. http://taaluniebericht.org/artikel/focus/hoe-vlaa… Het eerste voorbeeld is: "Toen ze wou beginnen werken" Dit klinkt erg Vlaams (en dan wilde ik nog niet eens beginnen te beginnen over 'wou' i.p.v. 'wilde'). Voor de duidelijkheid: ik heb niets tegen Vlaams en zie haar graag :{}

Yrret, wel drie, zonder die van Miranda mee te rekenen. Maar deze ging over de schreef, inderdaad :( Miranda, is dat niet wat ik zei? Ik zou nooit de 'te' weglaten van 'beginnen te', dat klinkt totaal niet als je het mij vraagt. Ik ben Noord-Brabantse van geboorte maar kan geen Vlaams.

Bedankt allemaal! Ik ben maar voor optie 2 gegaan (beginnen uit te breken). Ik wou toch beide woorden omdat valt te verwachten dat de paniek nog sterk zal toenemen na dit begin.

Is het: Dit soort zinnen gaat nog. Of Dit soort zinnen gaan nog. Ik weet nu niet of het meervoud of enkelvoud is. Slaat het op soort, of zinnen? In 'Hersenschimmen' van Bernlef staat het bovenste, daarvan raakte ik in de war.

Beide mag, de meeste mensen zouden meervoud gebruiken denk ik. https://onzetaal.nl/taaladvies/dit-soort-situatie…

Volgens mij is de tweede zin correct. je mag deelbare werkwoorden delen, maar het is bondiger om ze intact te laten. Wil je toch delen, zet dan de twee deelwoorden zo dicht mogelijk bij elkaar. Maar was de vraag of het uitgangspunt niet over kommagebruik? Dan wil ik nog een aanvulling geven, nee twee: Tussen twee werkwoorden hoort altijd een komma Voor het woordje 'maar' hoort een komma.

Wat is juist: * Rudy had geleerd hoe hij met wolven om moest gaan * Rudy had geleerd hoe hij met wolven moest omgaan * allebei

Beide zijn juist.

Klopt, beide juist. Mijn persoonlijke voorkeur zou zijn 'moest omgaan', omdat dat meer rust in de zin creëert.

Ik zoek het woord voor de plek in een stad waar alle paardenkoetsen van/naar andere steden toekomen/vertrekken. De oude versie van een bus- of treinstation dus. Ik zie het eerder als een open plein dan als een overdekt gebouw maar dat verander ik wel als het helpt :)

Ik zoek het woord voor de plek in een stad waar alle paardenkoetsen van/naar andere steden toekomen/vertrekken.

Leuke [vrijwillige] zoekopdracht.

Geregeld door de overheid maar uitgevoerd door particulieren beschikt de organisatie al snel over zo’n 70 stations met daartussen wisselplaatsen.

Ik kom niet verder dan wisselplaatsen. http://www.rovm-digitaal.nl/algemeen/geschiedenis/ Of posthalte.

Postkoetsen reden tussen posthaltes, plaatsen waar de paarden, bemanning en reizigers konden eten, drinken en rusten en waar reizigers konden uit- of instappen, waar lading en paarden gewisseld konden worden.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Postkoets

Uitspanning? Pleisterplaats?

Hallo, Ik ben op dit moment een boek aan het schrijven en gebruik vaak een bepaalde manier om personages te laten praten en te antwoorden naar elkaar, namelijk: "Wat een mooie deur heeft u.", zei persoon A, "Bedankt, deze deur is net nieuw.", antwoord persoon B. Is dit de goede manier om personages te laten communiceren of moet ik duidelijker zijn wie wat zegt? Gegroet!

Ik ben net tot de ontdekking gekomen dat "binnenrijven", in Vlaanderen een gangbare term, geen AN is. Vraagje voor de Nederlanders: zou ik de uitdrukking "miljarden binnenrijven" toch gebruiken in een voor een Nederlands publiek bestemd verhaal? D.w.z. is het meteen duidelijk wat het betekent en stoort het niet?

Dit is de eerste keer in mijn leven dat ik dat woord tegenkom, binnenrijven. Ik zou de betekenis geheel uit de context moeten halen.

ok da's duidelijk, dank goed dat ik het verhaal eens door een spellingchecker heb gehaald, ik had echt geen flauw benul dat het geen AN was. een les voor de toekomst :)

Ik ben net tot de ontdekking gekomen dat "binnenrijven", in Vlaanderen een gangbare term, geen AN is. Vraagje voor de Nederlanders: zou ik de uitdrukking "miljarden binnenrijven" toch gebruiken in een voor een Nederlands publiek bestemd verhaal? D.w.z. is het meteen duidelijk wat het betekent en stoort het niet?

Als kind was ik al blij een joetje binnen te rijven. Het zou mij niet storen. Krommenaas, ik zou mijzelf niet verloochenen.

Krommenaas, ik zou mijzelf niet verloochenen.

When in Rome... Het zou letterlijk het eerste woord van het verhaal zijn en ik wil echt niet dat heel de jury zich meteen in het haar krabt :)

Corrigeer mij, alsjeblieft 1- Er staken scherpe tanden uit zijn mond (uit??). Betekent dit hetzelfde als: zijn mond zat vol scherpe tanden? Is het trouwens goed geschreven? Zo niet, leg mij alsjeblieft uit hoe ik het goed moet schrijven. Wat kan ik beter schrijven? 1-Er verscheen een schild in haar hand. 2-Er stak een schild uit haar hand uit. 3-Er strekte zich een schild uit haar hand. ?????????

1 - om wat voor wezen gaat het wiens sterke tanden uit zijn mond staken? Indien sterke tanden uit een mond steken, dan staan ze vooruit. Als de tanden niet vooruit staan en een mond vol sterke tanden zit, zal iemand - een personage - in die mond moeten kunnen kijken om te ontdekken dat die vol sterke tanden zit. Het is daarom zonder context een beetje een lastige vraag om te beantwoorden. Totaal neutraal zou ik iets schrijven als: Zijn bek zat vol sterke tanden (maar dan blijft de vraag: wie ziet dat en hoe weet dat personage dat die tanden sterk zijn, misschien zijn ze enkel groot, wit en blikkeren ze in de maneschijn?). Hetzelfde bij 1-, 2- en -3: hoe moeten we dat zien, dat schild en die hand? Bij 1- denk ik aan iets toverachtigs, waardoor een schild verschijnt in een hand (want als het verschijnt, dan was het er eerst niet - een schild is nogal groot, te groot om in een hand te verschijnen). Optie 2- is niet goed geformuleerd: het tweede uit is overbodig. Maar ook dit beeld is zonder context moeilijk voor je te zien: hoe kan een schild uit iemands hand steken? Het lijkt - zo verwoord - op een verwonding. Iemand heeft een schild in haar hand gestoken en nu steekt het eruit. Optie 3-: een schild kan zich niet uitstrekken, het heeft een vaste vorm en beweegt niet uit zichzelf. Een hand kan zich wel uitstrekken, naar iets of iemand. Het kan zijn dat zich dan een schild in de hand bevindt. Tenzij ook hier iets toverachtigs speelt, bijvoorbeeld dat iemand een schild in haar hand tovert, maar dan nog kan het schild zich niet uitstrekken, misschien alleen wanneer het een eigen leven heeft (dan ga je wel ver in fantasy, maar het zóu kunnen). Al met al is er meer info nodig voor een goede formulering. Zoals ze er nu staan - zonder enige context - zijn alle vier de zinnen incorrect dan wel onlogisch c.q. onaannemelijk.

Akkoord met Therèse. De context is vereist. Kan je geen ander woord vinden dan verschijnen? Bvb Een schild beschermde (bedekte) de achterkant (rug?) van haar hand, en reikte tot haar elleboog.

1- Er staken scherpe tanden uit zijn mond (uit??). Betekent dit hetzelfde als: zijn mond zat vol scherpe tanden?

Neen.

Is het trouwens goed geschreven?

Ja.

Wat kan ik beter schrijven? 1-Er verscheen een schild in haar hand. 2-Er stak een schild uit haar hand uit. 3-Er strekte zich een schild uit haar hand. ?????????

1

Even snel een vraag tussendoor. Is het A. Miezer B. Miezer regen C. Mierzerregen. C komt mijn spellingschecker niet bekend voor, maar op google en in het online woordenboek staat het zo wel... Nu vertrouw ik mijn spellingschecker niet altijd, maar wat is het nou?