Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Is een onregelmatige verandering in vertelperspectief aanvaardbaar?

Ik heb al verschillende boeken gelezen, geschreven in de IK-vorm waarin de vertelperspectief per hoofdstuk of subhoofdstuk wisselt tussen twee (of soms meerdere) personages. Bijvoorbeeld: Hoofdstuk 1 is uit het perspectief van HP1, hoofdstuk 2 uit perspectief HP2, hoofdstuk 3 terug uit perspectief HP1, hoofdstuk 2 terug uit perspectief HP2, enz... Nu ben ik zelf een boek aan het schrijven waarin er ook van vertelperspectief gewisseld wordt, met name tussen drie personages: Max, Laura, Vincent. Elk hoofdstuk is duidelijk getiteld met de naam van het personage waarin we ons 'bevinden.' Dus er is niet zo zeer verwarring in wiens pov we nu zitten. Maar de wissel in 'point of view' is bij mij wel zeer onregelmatig: Hfdst. 1 = pov LAURA Hfdst. 2 = pov LAURA Hfdst. 3 = pov LAURA Hfdst. 4 = pov LAURA Hfdst. 5 = pov MAX Hfdst. 6 = pov LAURA Hfdst. 7 = pov LAURA Hfdst. 8 = pov MAX Hfdst. 9 = pov LAURA Hfdst. 10 = pov VINCENT Hfdst. 11 = pov MAX Hfdst. 12 = pov MAX Hfdst. 13 = pov LAURA Hfdst. 14 = pov VINCENT Hfdst. 15 = pov LAURA Hfdst. 16 = pov LAURA Hfdst. 17 = pov VINCENT Hfdst. 18 = pov MAX Hfdst. 19 = pov MAX enz... Mijn verhaal leent er zich niet goed toe om de vertelperspectief in een vaste volgorde te laten aanhouden. Maar is dit storend als lezer? Alvast bedankt!

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Maar is dit storend als lezer?
Dat is zo niet te beoordelen. Vrijblijvend advies; zet iets op proeflezen met deze inleiding erbij.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Als het logisch beschreven wordt, is het niet storend. Ik heb wel vaker boeken gelezen met verschillende personages per hoofdstuk. Vreemd is het dus niet.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik werk momenteel ook aan een boek waarin deze constructie ook voorkomt, maar dan met 4 HP's. Ook bij mij leent het verhaal zich niet om alle HP's netjes om en om aan de beurt te laten zijn. Elk hoofdstuk is geschreven vanuit het perspectief van een van hen en boven elk hoofdstuk staat de naam van de betreffende HP. Ik heb er wel voor gekozen om telkens vanuit de hij/zij persoon te vertellen, omdat ik 4 ikken te verwarrend vind. Als je denkt dat 1 HP wel erg veel achter elkaar aan de beurt is, kun je kijken of je er een hoofdstuk met een andere HP tussen kunt plakken. Dat doe ik soms ook.

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb nooit een boek met meerdere ik-vertellers gelezen, tenzij het om een briefwisseling ging (zoals in Julian van Gore Vidal) waarin dat heel natuurlijk is. Het lijkt me geen goed idee. Dat terzijde, dat je vier perspectiefpersonages niet volgens een vast stramien afwisselen is geen enkel probleem, en dat sommigen vaker voorkomen dan anderen ook niet, zolang je maar zorgt dat je bij elke perspectiefverandering de lezer helpt oriënteren (door bvb nog eens te verwijzen naar waar we die persoon laatst hebben losgelaten). Twee hoofdstukken na elkaar hetzelfde perspectief te hanteren lijkt me wel problematisch (behalve in de eerste vier hoofdstukken wanneer je nog maar 1 perspectief hebt). Eens de lezer gewoon is om elk hoofdstuk van perspectief te veranderen gaat het bizar zijn om een nieuw hoofdstuk te beginnen en nog in hetzelfde perspectief te zitten. Ik zou dat proberen vermijden als ik kon, door er hoofdstukken tussen te gooien of er telkens gewoon 1 lang hoofdstuk van te maken. Maar als dat niet lukt is het ook geen ramp, niemand zal om die reden het boek opzij leggen.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Meerdere ik-perspectieven is in ieder geval zeker mogelijk. Ik heb het in ieder geval gezien in het fantasyboek "Vuur en As" van Sabaa Tahir (oorspronkelijk "An Ember in the Ashes"). Het las erg prettig. Misschien zullen sommige lezers het niet met me eens zijn, maar dat deed niets onder voor de behoorlijk grote populariteit van het boek en de goede recensies.

Lid sinds

19 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je laatste zin begrijp ik echt niet, Suicine. Wat bedoel je daar precies mee? Toevallig ben ik 'Vuur en as' ook aan het lezen en je hebt gelijk; dat boek leest prettig en die twee ik-perspectieven vallen niet op. Goed gedaan dus. Nu gaat het daar om twee wisselende perspectieven, waarbij je geen moment hoeft te twijfelen door wiens of wier ogen je het verhaal leest. Zelf zou ik er niet snel meer dan twee gebruiken, maar ik zie echt niet in waarom je het iemand af zou moeten raden. Als je vindt dat het bij je verhaal de meest passende vorm is, dan moet je het gewoon zo doen. Bij raamvertellingen lijkt het mij sowieso te kunnen. Zo lang lezers al die ikken uit elkaar kunnen houden en ook kunnen begrijpen waarom een auteur het zo doet, zie ik geen probleem.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
O, ik bedoelde dat er misschien lezers zullen zijn die de twee ik-perspectieven niet fijn vinden. Ik heb wel eens met iemand gesproken die dat een groot nadeel vond aan Vuur en As. Maar die groep lezers die het niet prettig vind lezen is waarschijnlijk heel klein, anders had het boek nooit zo populair kunnen worden. Dat bewijst dus dat meerdere ik-perspectieven heel goed kan werken, zelfs al vind niet iedereen het prettig.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Jodi Picoult schrijft ook vanuit meerdere ik-perspectieven. Ik vind het heerlijk om vanuit meerdere personages mee te krijgen hoe zij de gebeurtenissen zien en ervaren. Verre van storend. :)