Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Schrijven; anoniem of ‘out and proud’?

Schrijven is een bijzondere hobby en voor anderen zelfs hun broodwinning. Iedere auteur heeft natuurlijk wel ergens moeten beginnen en (even los van de discussie pseudoniem of niet) besloten om wel of niet kenbaar te maken aan anderen dat hij/zij schrijft. Het zal deels van je persoonlijkheid afhangen; sommigen zijn nu eenmaal erg gesloten, terwijl anderen graag alles met de wereld delen. Afgezien van dat, heeft iedereen natuurlijk ‘het’ moment waarop je anderen kenbaar maakt dat je schrijft. Wanneer heb jij aan je omgeving kenbaar gemaakt dat je schrijft en in hoeverre ben je hier selectief in geweest? (Denk bij omgeving aan mensen als familie, vrienden, bekenden, collega’s, etc.) Wat waren jouw persoonlijke ‘voors en tegens’ voor dat moment (of in het algemeen)? Speelde het genre waarin je schrijft daarin nog een rol? Denk/Dacht je dat het problemen zou gaan vormen op je werk/wanneer je solliciteert (of juist voordelen, natuurlijk)? (Zojuist heb ik even op het forum gezocht, maar volgens mij is dit aspect nog niet specifiek aan de orde gekomen. Er zijn veel discussies over het wel of niet schrijven onder een pseudoniem, maar ondanks de overeenkomsten denk ik dat daar toch een verschil in zit om dat het in dit topic meer om de directe omgeving gaat.) Ik ben benieuwd naar jullie reacties :)

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Van mij weten ze het wel, omdat ik mijn verhalen allemaal op Facebook schrijf en bijna allemaal over sport gaan. Over die tak van verschillende onderwerpen schrijf ik het ook binnen no-time op. Ik weet nog niet wat ik ga doen met hetgeen wat ik steeds uitstel en dat is schrijven over andere dingen dan sport. Ik denk wel dat ik dat ook moet kunnen, maar in het begin misschien nog onder pseudoniem. Of er ooit iets van me gepubliceerd wordt, mag Joost weten. Ik vind het gewoon leuk om te doen en dat is nog altijd waar alles mee begint.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dit topic doet me denken aan zoektocht naar de ware identiteit van Hendrik Groen en aan de film Het Verlangen. Een paar vragen aan degenen die ervoor kiezen om anoniem te blijven. Hoe ver ga je hier in?
  • Als je een stuk indient voor een wedstrijd, gebruik je dan ook een pseudoniem? Als er een adres gevraagd wordt, geef je dan je echte adres?
  • Stel je wint de wedstrijd en wordt uitgenodigd voor de uitreiking, maak je je er dan vanaf met een excuus, stuur je iemand anders, of kom je toch zelf opdagen?
  • Als je werk deelt via een blog, social media, of hier op de site, hoe ver ga je om hier aparte accounts voor te maken? Heb je een alter ego met eigen blog, facebook en twitter?
  • In hoeverre lijkt je alter ego op jezelf? Zijn jullie van dezelfde leeftijd en geslacht of helemaal anders?
Waarschijnlijk zullen mensen die anoniem willen blijven liever geen antwoord geven op deze vragen, maar ik ben gewoon nieuwsgiering. :D

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
In hoeverre lijkt je alter ego op jezelf?
Bijna totaal niet.
Zijn jullie van dezelfde leeftijd en geslacht of helemaal anders?
Hij is 7 jaar jonger. Ook een man. En omdat hij door en door slecht is - is hij blank.
Waarschijnlijk zullen mensen die anoniem willen blijven liever geen antwoord geven op deze vragen, maar ik ben gewoon nieuwsgiering.
Maakt toch niet uit - ik ben nog steeds anoniem.

Lid sinds

19 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
#33 Weer een onvervalst Yrettiaanse reactie. 8) Zelf zie ik er het nut niet van in om me te verdiepen in de redenen die iemand heeft om anoniem te blijven en/of een pseudoniem te gebruiken. Dat is en blijft heel persoonlijk. Ik heb altijd gewoon mijn echte naam gebruikt, tenzij het bij de een of andere wedstrijd niet mocht. Als je schrijft om gepubliceerd en/of gelezen te worden, lijkt het mij beter om altijd en overal dezelfde naam te gebruiken. Dan ben je veel herkenbaarder en makkelijker te volgen. Voor de promotie van je publicaties is dat belangrijk. Natuurlijk kun je altijd voor een pseudoniem kiezen, bijvoorbeeld omdat je je echte naam 'niet lekker vindt bekken', maar dan is het wel zaak om dat pseudoniem altijd en overal te blijven gebruiken. Anders schep je alleen maar verwarring. Alleen gevestigde auteurs gebruiken soms meerdere pseudoniemen. Dat heeft dan meestal de praktische reden dat ze verhalen/boeken in verschillende genres schrijven en dat graag van elkaar gescheiden willen houden. Zo publiceert Robin Hobb, een van de bekendste fantasy-auteurs, ook prehistorische verhalen. In dat genre gebruikt ze Megan Lindholm als schrijversnaam.