elvira, er worden inderdaad erg veel van dat soort persoonlijke verhalen geschreven. Weinig ervan wordt echt uitgegeven. Ik denk dat je het toch echt zelf moet gaan schrijven. Voor een uitgever moet een verhaal wel echt ontzettend interessant zijn willen ze een Ghostwriter inschakelen (zo heet iemand die jouw verhaal voor je opschrijft). Uiteindelijk komt het toch neer op geld en de mogelijkheden van zo'n boek op de markt. Daarom kun je het beter zelf opschrijven. Dan kun je ook zorgen dat je het juiste publiek bereikt dat hetzelfde heeft meegemaakt (bijvoorbeeld je eigen boek verkopen via internet, blog, hulpverlening etc)

Misschien is het een idee om, om te beginnen, een cursus autobiografisch schrijven te volgen. Je krijgt dan allerlei oefeningen én theorie, zodat je als het goed is ideeën opdoet voor hoe je het aan kunt pakken. Dergelijke cursussen worden op allerlei plekken in het land gegeven, maar bijvoorbeeld ook online, zelfs via deze site: http://www.schrijvenonline.org/academie/autobiogr….

Misschien kun je naar de bieb gaan om boeken te lenen van auteurs die ver zijn gekomen met hun autobiografie. Ik kan je alleen niet aangeven welke auteurs want ik lees dat soort boeken niet. Dus misschien kun je op internet gaan zoeken naar auteurs en dan die boeken bij de bieb lenen. Je moet gewoon vooral veel van dat soort boeken lezen en dan kijken hoe de auteurs het hebben opgezet. Misschien dat je dan op ideeën komt voor het begin van je eigen verhaal. Er zijn inderdaad nogal veel boeken over dramatische gebeurtenissen, maar iedereen is anders en heeft weer andere dingen meegemaakt. Het gaat er natuurlijk om wat je hebt meegemaakt en hoe je het uiteindelijk op schrijft.

Iemand had hier laatst een soortgelijk topic over geopend, weet alleen niet meer wie. Daarin kwam als tip ook naar voren om bijv. gewoon een blog/website te beginnen, i.p.v. een boek, omdat je zo makkelijker de juiste mensen kunt bereiken. Bovendien kun je zelf meteen online publiceren, stukje bij beetje, evt. met de hulp van anderen. Je bent niet afhankelijk van een evt. uitgeverij. Misschien is dat een idee?

Is het geen idee om jouw ervaringen te verwerken in een fictief verhaal, als je het per se wilt uitgeven? Dat schrijft misschien makkelijker dan een heel persoonlijk verhaal...

De moeder van een vriendin heeft een zeer bewogen leven gehad, veel meegemaakt. Zij heeft haar verhalen opgeschreven in de vorm van aantekeningen. deze aantekeningen zijn door een groepje hobbyschrijvers goed ontvangen en zij hebben er een boek van gemaakt. De dame in kwestie heeft dit boek zelf uitgegeven in eigen beheer en een flinke duit moeten neerleggen om haar verhaal te financieren. ik denk dat dit soort verhalen opschrijven vaak therapeutisch werkt, maar niet altijd interessant is voor een groot publiek. Zelfs 'lotgenoten' ervaren een gebeurtenis verschillend en herkennen zich niet altijd in het verhaal. Ook moet je voorzichtig zijn in hoeverre je bekenden in je verhaal betrekt en op welke manier. xas

Ik denk dat een boek over persoonlijke, dramatische ervaringen alleen interessant kan zijn als er A) iets heel universeels in zit en B) het verhaal buitengewoon interessant is en het C) iets vertelt wat ik nog nergens anders heb gelezen. Met andere woorden: is precies hetzelfde verhaal dat jij in gedachten hebt ook de moeite van het lezen waard als het *niet* waar is gebeurd?

Na een tijdje heb ik dan toch besloten te reageren :p Zelf loop ik daar ook een beetje mee rond, heb het een en ander meegemaakt waar ik misschien wel over zou willen schrijven maar vraag me dus af of er dan mensen zijn die het zouden willen lezen. En bij mij is ook nog het geval dat ik dan drie redelijk grote onderwerpen heb; de vraag is dan of ik daar een of meerdere verhalen van zou maken.. Ik zou er dan misschien een fictief verhaal van maken, zodat ik er nog een beetje omheen kan verzinnen en zo. Maar als je het echt alleen doet om anderen daarmee te helpen is een site of blog misschien wel een idee ja.

Beste Harryhol, je reactie is zo goed en duidelijk, dat ik 'm gecopieerd heb in mijn word document "handige schrijfweetjes". Daar zet ik alles in waarvan ik denk dat het me wel eens van pas kan komen. Met name de vraag waarmee je eindigt. Dank daarvoor. Ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik het voor eigen gebruik heb overgenomen. Uit eigen ervaring weet ik, dat een blog goed werkt. Ik ben begonnen met het aan vele vrienden en kennissen mailen van het webadres van de blog en ik zorg ervoor, dat er regelmatig iets nieuws op te vinden is zoals gedichten, persoonlijke verhalen en emoties, mijn lichamelijke ongemakken (syndroom van Sjögren wat heel onbekend is voor vele mensen) etc. Het werkt. Leuk vind ik ook, dat mensen reacties kunnen achterlaten van herkenning tot goede feedback op bijv. een gedicht.

Ik ken een aantal mensen dat een boek aan het schrijven is naar aanleiding van intensieve ervaringen. Eerst was het een soort therapeutisch proces, om te verwerken. En na vele herschrijfrondes beginnen de verhalen echte boeken te worden. Het persoonlijke is eraf en het verhaal wordt een boeiend boek. Ik denk dat dat een goede volgorde is om mee te werken al het om pittige ervaringen gaat. Het wordt pas een interessant boek wanneer de persoonlijke lading er af is. Bij hen allen wordt het perspectief nu anders en ook de HP kan een ander geslachte krijgen of een andere leeftijd.