Uitlaat versus pen

Een blog over de liefde voor schrijven. Opgetogen kom ik thuis. Mijn vriend zit aan de keukentafel en kijkt verbaasd op na mijn veel te vrolijke begroeting. Wat mij zo vrolijk maakt, is de vraag. Ik grabbel wat in mijn tas en tover trots een papieren zakje met het logo van Lorjé, de kantoorartikelenzaak verderop, tevoorschijn. Hij kijkt ernaar alsof hij water ziet branden. 

‘Ik heb een nieuwe pen gekocht!’
Waar mijn blik er één is van totale verrukking door mijn aankoop van deze glimmende, zwarte vulpen, is de zijne er één van totaal onbegrip.
‘Maar we hebben toch genoeg pennen?’
De opmerking dat je nooit genoeg pennen kunt hebben laat ik maar even voor wat hij is. Ik beaam dat er een grandioze hoeveelheid afgekloven BIC-pennen rondslingert in ons appartement. Eentje in de plantenbak, eentje naast de vissenkom, eentje in de douche. Eigenlijk overal waar je ze niet nodig hebt.
‘Maar dit is een mooie pen, een echte Parker. Deze gaat me helpen mijn gedicht af te schrijven!’
Hij knikt, maar er is geen spoortje herkenning van mijn euforie op zijn gezicht te bespeuren. Hij interesseert zich niet in schrijven, maar meer in auto’s. Waar ik opgewonden wordt van het voelen van handgemaakt papier en de gedachte wat ik daar allemaal op kan neerpennen, stijgt zijn bloeddruk als hij de nieuwe promo video van Subaru Levorg voorbij ziet komen op zijn timeline. Inmiddels is zijn blik weer afgedaald naar de krant die hij aan het lezen was.
‘Maar, liefje, denk je even in hoe jij je voelt als je een pakketje binnenkrijgt van die website waar jij je auto-onderdelen bestelt, dat OnderdelenShop24.com.’
Dat laatste woord doet hem opkijken, zijn ogen stralend van plezier. Nu is het mijn beurt om vol ongeloof te kijken.
‘Kijk, dit gevoel krijg ik dus van een nieuwe pen.’
Verongelijkt kijkt hij me aan, alsof ik zojuist verklapt heb dat ik onze goudvis door de wc heb gespoeld in plaats van begraven in het park. 
‘Hoe kun je een pen nou met een nieuwe uitlaat vergelijken?’
Hij werpt me nog een laatste gepijnigde blik toe en vestigt zijn aandacht weer op wat er allemaal mis is in de wereld. Ik zucht en pak de zojuist gekochte pen op. Ook al ziet hij het niet, deze pen is de uitlaat van mijn schrijfmotor. En ik ga een hoop meters maken!